جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : در سنت آگوستین کرگدن عبارات تحریک‌آمیز در مورد الوهیت فراوان است. او بسیار بیشتر از دیگر پدران لاتین بر اصطلاح «الوهیت» تکیه می‌کند. حتی مهم‌تر از آن، واقعیت زندگی خدایی‌شده در تمام جنبه‌های اصلی ارائه آگوستین از مسیحیت جاری است. دیوید وینسنت مکونی با ردیابی اینکه چگونه خدایی شدن و استعاره های واقعی در سراسر نوشته آگوستین ظاهر می شوند، نسل های خوانش نادرست را در مورد این موضوع مهم پدری تصحیح می کند. اکنون کاملاً در via و کاملاً در پاتریا. این «مسیح کامل» است، توتوس کریستوس، جایی که مسیح و مسیحی از طریق خیریه روح‌القدس و عبادات کلیسا یکی می‌شوند که مردان و زنان را بالا می‌برد و قادر می‌سازد تا در امور خدا مشارکت کنند. این اثر با نشان دادن اینکه چگونه متافیزیک الوهیت در اصل تنظیم شده است، آغاز می شود، زیرا تمام آفرینش تقلیدی از لوگوس است. با این حال، در میان همه مخلوقات، شخص انسان به تنهایی دارای نماد Dei است و به عنوان کسی که برای تصاحب زندگی خدا فراخوانده شده است ظاهر می شود. برای این منظور پسر انسان می شود. مکونی با پرداختن به عبارات آگوستین در مورد الوهیت هم به صورت زمانی و هم به صورت سازنده، آگوستین را در گروهی طولانی از کشیشان و الهیدان مسیحی قرار می‌دهد که جوهر مسیحیت را به عنوان اتحاد کامل و دگرگون‌کننده انسان با خدا می‌دانند."--ژاکت. بیشتر بخوانید...

ترجمه ماشینی : در گفتگوی آگوستین De Libero Arbitrio، گفتگوی او اودیوس استدلالی برای ناسازگاری علم پیشین الهی و آزادی انسان ارائه می دهد، موضعی که ما اکنون آن را «تقدیرگرایی الهیاتی» می نامیم. از آنجایی که این موضع با تعهدات الاهیاتی آگوستین سازگار نیست، او می کوشد تا اشکالی را در استدلال اودیوس آشکار کند. سنت فلسفه تحلیلی مدرن، استدلال های آگوستین علیه جبرگرایی الهیاتی را به اشتباه تفسیر کرده است و در نتیجه، استدلال های او کمتر مورد توجه قرار می گیرد و اغلب نادیده گرفته می شود. آگوستین اغلب به عنوان پذیرنده درک جبرگرایانه از اراده آزاد (به نام سازگاری) توصیف می شود، حتی اگر متن De Libero Arbitrio، De Civitate Dei و چندین ضد پلاژی متأخر چنین دیدگاهی را پشتیبانی نمی کند. تفسیر امیدوارکننده‌تر از استدلال آگوستین این است که او نسخه‌ای از اختیار را تأیید می‌کند که به موجب آن افعال آزاد فقط در رابطه با علیت، اما نه در ارجاع به پیش‌دانش، امکانات جایگزین دارند. او استدلال می کند که اعمال اراده آزاد، علت آن چیزی است که اراده شده است. بنابراین، هیچ از دست دادن آزادی با دانش پیشین از یک اراده متضمن نیست، حتی اگر آن اراده جایگزینی نسبت به پیش آگاهی نداشته باشد. این تعبیر روشی منحصر به فرد برای حل مسئله تقدیرگرایی الهیاتی را در بر می گیرد که دارای فواید گوناگونی است: با دیگر آثار آگوستین هماهنگی بیشتری دارد، از تناقضات مختلف دخالت خداوند در امور انسانی جلوگیری می کند و می توان آن را به نحو ثمربخشی با روش های دیگر حل این مشکل ترکیب کرد. مسئله تقدیرگرایی برای ایجاد یک نظریه جامع از پیش آگاهی، مشیت و اختیار. یک اعتراض شدید به راه‌حل آگوستین این است که یک عامل نمی‌تواند واقعاً آزاد باشد، بدون اینکه توانایی انجام دیگری را داشته باشد، صرف نظر از مفاد پیش‌دانش خدا. من استدلال می کنم که کیفیت مهم و دارای شهود احتمالات جایگزین، آزادی عمل در علیت است. از آنجایی که راه‌حل آگوستین احتمالات جایگزین را نسبت به علیت می‌پذیرد (در واقع دلایل بیشتری برای تأیید این نوع احتمالات جایگزین ارائه می‌کند)، او آزادی اراده قوی را با رد آزادی اختیار در پیش‌دانش به خطر نمی‌اندازد.

ترجمه ماشینی: این عنصر جنبه های توحید و امید را بررسی می کند. با تمایز یکتاپرستی از اشکال مختلف ادیان غیرخداپرست، به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه خداوند از عباراتی که برای توصیف غایت دینی استفاده می‌شود، فراتر می‌رود. سپس بحث به ماهیت امید می‌پردازد و بررسی می‌کند که چگونه این مفهوم توسط آگوستین، آکویناس، کیرکگور و مولتمان و دیگران استفاده شده است. سنت مسیحی که این موحدان به آن تعلق دارند، امید و ایمان را با عشق مرتبط می کند. در بخش پایانی، وین رایت انواع این نوع عشق را در اسلام، مسیحیت، و هندوئیسم خداباور نشان می‌دهد و از عشقی که توسط آن‌ها ارزش‌گذاری شده در برابر برخی اتهامات علیه آن دفاع می‌کند. او بررسی می‌کند که چرا عشق‌هایی که در این سنت‌ها بها داده می‌شود ناقص هستند، زیرا پیروان آن‌ها همواره بر این باورند که عشقی که آنها را گرامی می‌دارند، برتر از عشقی است که دیگران آن را گرامی می‌دارند.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه استدلال می‌شود که تمام آثار فلسفی ویتگنشتاین با معنویت فراگیر او، یهودی و مسیحی، در تلاش برای بیان دیالکتیک تعالی در پیاده‌روی منسجم است. مهم ترین فصول (یک، هفت و هشت) بدون بقیه قابل درک کامل نیست. توجه فراگیر ویتگنشتاین به دگرگون کردن فلسفه، خود و همه دوستان در دسترس، احساس مسئولیت او را در قبال زبانی که ما به کار می بریم، داریم، به اشتراک می گذاریم و فعالانه هستیم، بیان می کند. این مسئولیت فشرده و فراگیر، با قرابت های آخرت شناختی و آخرالزمانی، در اخلاق دستور زبان توصیفی او نمایان می شود. از آنجا که زبان ها و مفاهیم راه و وسیله ای برای دانش رویه ای هستند، اخلاق توصیف او نیز اخلاق، زیبایی شناسی و الهیات تعادل ادراکی در فهم، تفسیر و شباهت های خانوادگی است. معنویت فراگیر شامل تعالی آنسلمی است. معنویت فراگیر ویتگنشتاین به عنوان نسخه ای تجدیدنظر شده و رادیکالیزه شده از دیالکتیک تنظیمی گرامر شاملو آگوستین است، فارغ از نظریه های انحصاری او در مورد توسعه زبان و جبر. ساده ترین و بالقوه قوی ترین ارائه ویتگنشتاین از دستور زبان آگوستین سومین «مشکل بزرگ» در اخلاق او در سال 1929 است.

ترجمه ماشینی : این تز ادعا می کند که ایرنائوس هم برای تفسیر متون عهد جدید و هم برای صورت بندی نهایی ایده های خود در مورد گناه و منشأ آن به طور مستقیم و غیرمستقیم به سنت یهودی قبلی وابسته بود. این سنت یهودی پیشین اساساً در «آپوکریفا و شبه‌پیگراف عهد عتیق» در دسترس ما است. ایرنا از این نوشته‌ها به عنوان کلید هرمنوتیکی برای درک متون کتاب مقدس استفاده کرد. نقوش این ادبیات که تفکر او را در مورد گناه و منشأ آن شکل می‌داد، آخرالزمانی بود. خطوط استدلالی که این تز را تثبیت می‌کند، متفاوت است. خطوط به ترتیب بر روی (الف) استفاده صریح ایرنائوس از نقوش خاص متون شبه نگارشی، و (ب) استفاده ضمنی از چنین نقوشی در تفسیر عبارات متعارف کتاب مقدس است. با این حال، یک خط استدلال حمایتی سوم است که به این ترتیب به نقد ادبی تعلق دارد: چند نمونه وجود دارد که در آنها به نظر می رسد که به نظر می رسد یک استدلال ادبی مستقیم وجود دارد. رابطه بین ایرنیوس و یکی از شبه‌پیگرافا. اثبات باید آزمایشی باقی بماند، زیرا حتی در بهترین موارد فقط ترجمه‌های لاتین ایرنائوس و نوشته‌های شبه سرسره موجود است، اگرچه ایرنائوس به یونانی نوشته و احتمالاً شبه پیگرافا را در نسخه یونانی خوانده است. با این حال، در این موارد حداقل می توان ترجمه لاتین را با ترجمه لاتین در توجه به شباهت های لفظی و سایر شباهت ها مقایسه کرد. در موارد دیگر، که در آن متن شبه دخمه ای که مقایسه می شود فقط سریانی، اتیوپی یا اسلاویی موجود است، یا نوشته ایرنائوس فقط به زبان ارمنی موجود است، از ترجمه های انگلیسی استفاده می شود. به طور کلی، ترجمه استاندارد انگلیسی ایرنائوس و منابع شبه خطی او، مطابق با ماهیت اهداف و استدلال های اصلی آن، در پایان نامه استفاده می شود.) هدف پایان نامه ارائه دیدگاه جدیدی از معنای گناه در الهیات نیست. از ایرنیوس، اگرچه نقش گناه در اندیشه ایرنیوس Y لزوماً در جریان پایان نامه تحلیل می شود. تازه‌ترین بررسی‌های علمی درباره آموزه ایرنائوس درباره خلاصه‌نویسی و جایگاه و اهمیت شیطان، آدم و گناه در آن آموزه، دقیق و رضایت‌بخش به نظر می‌رسد، اگرچه ممکن است اصلاح در یک یا دو نقطه منفرد امکان‌پذیر باشد. هدف از پایان نامه. با این حال، تنها برای شناسایی منابع اظهارات مختلف ایرنائوس در مورد منشأ گناه است تا ارائه تفسیر جدیدی از الهیات ایرنائوس. اگرچه این تز صراحتاً تنها به وابستگی ایرنائوس به شبه پیگرافا برای تفکر او در مورد گناه و منشأ آن نتیجه می‌گیرد، اما این سؤال را مطرح می‌کند که کل بدنه اندیشه پدری که در صورت‌بندی آگوستین از «گناه اصلی» به اوج خود رسید، چقدر به چنین منابعی وابسته بود.

ترجمه ماشینی : هدف از این مطالعه بررسی نقش سنت آگوستین به عنوان یک مورخ کلیسای شمال آفریقا است. به منظور آرشیو هدف این پژوهش، یکی از مهم‌ترین آثاری که آگوستین شهر خدا را نوشته، قرار است به عنوان مرور ادبیات مورد استفاده قرار گیرد. شهر خدا در اصل برای دفاع از کلیسا در برابر اتهامات مربوط به تخریب شهر رم در سال 410 پس از میلاد نوشته شده است. شهر خدا به عنوان یادگاری برای تأمل الهیات در مورد تاریخ خلقت خدا ایستاده است. اگرچه آگوستین در درجه اول یک مورخ نیست، اما سهم قابل توجهی در مطالعه تاریخ مسیحیت داشته است. او کتاب مقدس را مطرح می کند تا منبع معنای تاریخ شود و تنها تاریخ واقعی را تاریخ مقدس تعریف می کند. این مطالعه نقد آگوستین از کاتولیک کلیسا، معنای تاریخ، خاستگاه شهر خدا، دیدگاه‌های آگوستین در مورد تاریخ فلسفه و الهیات و ماهیت نبوی تاریخ کتاب مقدس را مورد توجه قرار می‌دهد. بخش اول این مطالعه مبارزات اولیه زندگی آگوستین را در جستجوی دانش و حقیقت دنبال می کند. او مطالعات بلاغت را آموخت. او کتب مقدس را بررسی کرد و آنها را نالایق یافت. سپس او از پیروان مانویان بود، اما هنگامی که با رهبر سوفسطایی آنها فاوستوس ملاقات کرد، سرخورده شد. سرانجام، اسقف آمبروز میلان در تفسیر و توضیح تمثیلی خود از کتاب مقدس و تأثیر نوافلاطونی مسیحی به آگوستین کمک کرد تا رویکردی به کتاب مقدس بیابد و بر مشکلات خود با مذهب دوران کودکی خود غلبه کند. آمبروز او را به آستانه تبدیل کرد. تأثیر آگوستین بر اصلاحات در نظر گرفته شده است. او پدر کلیسا است که در بیش از هزار سالی که او را از تولد کلیساهای پروتستان جدا کرد تأثیر بی‌نظیری گذاشته است، اما آن دوره طولانی فضای خالی نیست زیرا آثار تاریخی او در تمام این دوره تأثیرگذار بوده است. در جنبشی برای تجدید و اصلاح کلیسا، اصلاح‌طلبان مختلف قرن شانزدهم مانند مارتین لوتر و جان کالوین، آگوستین را مورد مطالعه قرار دادند تا بدرفتاری‌های کلیسای کاتولیک را به چالش بکشند. تأثیر و میراثی که آگوستین بر افراد دیگر گذاشت به عنوان نتیجه نهایی مطالعه مورد بحث قرار می گیرد. عقایدی که او با مهارت فراوان بیان می‌کرد، تقریباً تا بعد از عصر روشنگری در قرن هجدهم مورد پذیرش تقریباً همه متفکران برجسته اروپا قرار گرفت. آگوستین اسقف کاتولیک کرگدن را بسیار ساخته بود

ترجمه ماشینی : من با استفاده از یک رویکرد فلسفه ارتباط که از نظریه بلاغی سنت آگوستین اقتباس شده است، بازیابی هرمنوتیک کتاب مقدس آگوستینی را برای مقابله با بحران هرمنوتیکی در انجیلییسم فعلی پیشنهاد می کنم. هویت انجیلی بر باور و رسالتی با واسطه کتاب مقدس متمرکز است که ائتلاف جهانی آن را به هم پیوند می دهد، اما اصول هرمنوتیکی آن توسط مدرنیسم مورد قبول واقع شد و اکنون با رویگردانی از مدرنیسم به رویکردهای هرمنوتیکی فلسفی بیشتر درگیر شده است. اصول هرمنوتیکی نیکوکاری آگوستین، فروتنی هرمنوتیکی از طریق پاسخگویی به کلام، و کنش اجتماعی/اجتماعی هرمنوتیک زیسته بر اساس کیهان‌شناسی پیشامدرن آگوستین از «مشارکت» توضیح داده شده و با مقایسه با نظریه‌های هرمنوتیکی گادامر روشن می‌شود. ، و پاسخ دهندگان انجیلی آنها. این پروژه با تکمیل فلسفه ارتباطی خود، با طرحی مفهومی از تفسیر انجیلی که از طریق هرمنوتیک مشارکتی آگوستینی انجام می شود، به پایان می رسد.

ترجمه ماشینی: این مقاله از یک دکترین کلاسیک تغییر ناپذیری الهی دفاع می‌کند و ادعا می‌کند که تأثیرگذارترین ایراداتی که متکلمان و فیلسوفانی مانند ریچارد سوینبرن علیه آن وارد کرده‌اند. این تغییر ناپذیری الهی بیشتر نظری است تا عملی، فلسفی است تا کتاب مقدس، و با خدای «شخصی» که با مخلوقات ارتباط دارد، منسجم نمی شود – ریشه در تفسیر خاصی از عقل الهیاتی دارند. من شرح سوئینبرن از عقل الهیات را با کمک تفسیر کارل بارت از انسلم تشخیص می دهم و از طریق تفسیر الهیاتی از مزمور 102، تحلیلی از خالق، گزارشی متضاد از تغییر ناپذیری الهی ارائه می کنم که ریشه در رویکردی متمایز به عقل الهیاتی دارد. تمایز موجودات، و بررسی De trinitate آگوستین.

ترجمه ماشینی: مسیح شناسی آگوستین با طفره رفتن از روایت های ثابت شده در مورد توسعه آموزه ها در دوران پاتریستیکی، هنوز توجه علمی انتقادی را که شایسته آن است، دریافت نکرده است. این مطالعه بر درک آگوستین از انسانیت مسیح متمرکز است، همانطور که در گفت و گو با مفهوم ضد پلاژی او از آزادی انسان و گناه اصلی پدیدار شد. دومینیک کیچ با تفسیر مجدد مناقشه پلاژوسی به عنوان ادامه‌ی غربی مناقشه اوریژنیست قبل از آن، استدلال می‌کند که قرائت آگوستین از اوریژن در مرکز پاسخ مسیحیت او به پلاژینیسم قرار دارد. بنابراین آگوستین در شبکه ای از متکلمان غربی قرن چهارم و پنجم قرار می گیرد که می خواستند از اوریژن در برابر اتهامات خطای افلاطونی و بدعت های خطرناک دفاع کنند. کیچ که با بررسی مطالعاتی در مورد مسیح شناسی آگوستین و الهیات ضد پلاژوسی آغاز می شود، با ترسیم مجدد روایت درگیری آگوستین با مسائل و شخصیت های دخیل در مناقشات اوریژنیست و پلاگیوس پیش می رود. او موتیف غالب مسیح‌شناسی ضد پلاگیوس آگوستین را برجسته می‌کند: انسانیت مسیح، «شبیه جسم گناه‌آلود» (روم. 8.3)، و استدلال می‌کند که این موضوع از طریق مجموعه‌ای از دریافت‌ها از کار آمبروز و اوریجن توضیح داده می‌شود. مشکلات الهیاتی که توسط این مسیح شناسی مطرح می شود - در مسیحی که از گناه معاف است به گونه ای که ماهیت انسانی او را نامتعادل می کند - با بررسی درک آگوستین از آپولیناریسم و ​​اظهارات مبهم او در مورد منشأ روح انسانی بررسی می شود. این پس‌زمینه نتیجه‌گیری نظری کتاب را تشکیل می‌دهد، که ناسازگاری‌های مسیح‌شناسی آگوستین را می‌توان با قرار دادن آن در چارچوب اوریژنی توضیح داد، که در آن روح مسیح در تجسم به دلیل رابطه‌اش با کلام ابدی، پس از سقوط، بدون گناه باقی می‌ماند. از روح به تجسم.

ترجمه ماشینی : سوال، "به چه چیزی می توانم امیدوار باشم؟" امانوئل کانت آن را به عنوان دغدغه اصلی فلسفه خود معرفی کرد. با این حال، ردیابی پرسش کانت در مدرنیته متأخر، یک تنش را برجسته می‌کند: مفهوم کانت از خودمختاری شکوفا شده است، اما نظم خداباورانه عقلانی که او درک خود از امید را در آن توسعه داده است، جابجا شده است. در شرایطی که رابطه بین هویت شخصی و هستی شناسی عینی از بین رفته است، چگونه می توانیم معنا و اهمیت امید را درک کنیم؟ به چه چیزی می توانم امید داشته باشم؟ رویکردهای اخیر در فلسفه و روان‌شناسی به ملاحظات هستی‌شناختی توجه دارند و بر امید به عنوان یک انتظار ذهنی یا نگرش ذهنی تمرکز می‌کنند. در نتیجه، امید اغلب با خوش بینی آمیخته شده است. در مقابل، برجسته‌ترین الهی‌دان امید، یورگن مولتمان، درکی از امید را در یک هستی‌شناسی الهیاتی تجدیدنظرطلب پیشنهاد کرده است. مشکلات این رویکردها باعث بازگشت به درک پیشامدرن از امید به عنوان یک فضیلت شده است. تز من با این روند مطابقت دارد و به دنبال کمک به درک آگوستینی از فضیلت امید است. سه عامل این چرخش به آگوستین را تأیید می کند: (1) آگوستین (از طریق لومبارد و آکویناس) منبع درک غربی از امید به عنوان یک فضیلت است. (2) درک آگوستین از امید، هم در امید پژوهی و هم در مطالعات آگوستین خلأ مهمی است. (3) مولتمن گزارش خود را در مخالفت با قرائتی از الهیات تثلیثی آگوستین توسعه می دهد که تحقیقات اخیر نشان داده است که اشتباه است. این پایان نامه قرائتی از امید آگوستینی در رابطه با هستی شناسی الهیاتی آگوستین و درک خود از خود ارائه می دهد. امید برای خودی است که به دنبال جلال (بیهوده) خود نیست و سوبژکتیویته خود را در برابر خدا و دیگران ابراز می کند، بلکه در مقابل مسیح و در جامعه کلیسایی، با میل و رغبت «موضوع» می شود. در برابر اعتراض فرقه گرایی بدخیم، استدلال می کنم که امید آگوستینی برای جهان خوب است.