جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ظهور واژه «تجربه دینی» در ادبیات برخی روشنفکران مسلمان با همان بار معنائی غربی برای توجیه منشاء گزاره‌های وحیانی باعث نگرانی دانشمندان اسلامی‌شد؛ زیرا عوامل و دلائلی که در غرب نظیر وجود تحریف، تعارض با علم، خرافه در کتب مقدس که باعث شد فیلسوفان غربی برای دفاع از آن متون، منشاء گزاره‌های دینی را از حوزه تفکر و عقلانیت خارج و در ساحت تجربه و قلوب مومنان توجیه کنند؛ ابداً در اسلام وجود نداشته، به علاوه این که لزوماً پیامدهائی مانند: منطقی و مستدل نبودن قرآن، تاریخی و خرافی بودن آن و پلورالیزم دینی را بر متون اسلامی‌تحمیل می‌کرد.آقای دکتر عبدالکریم سروش از طرفداران نظریه تجربه دینی است.در این تحقیق بعد از مباحث مقدماتی به تبیین دیدگاه ایشان در مورد وحی در هفت مولفه که عبارتند از:1- وحی از سنخ تجربه دینی است.2ـ تجربه دینی بسط پذیر است.3ـ فاعلیت پیامبر در ایجاد وحی4ـ دو بعد معناو صورت وحی5ـ تأثیرپذیری وحی از فرهنگ عصر نزول6ـ بشری بودن وحی7ـ محدودیت علم پیامبرو پیامدهای آن شامل:1- استمرار وحی و تکامل تدریجی آن2- پلورالیزم دینی3- ثابت نبودن احکام و گزاره‌های دینی4ـ خطا پذیری وحی ؛ پرداخته شده است و در بخش دیگر مبانی صدرالمتألهین ، تبیین فلسفی فرآیند وحی، ضرورت وجود نبی از نظر صدرا و سپس مولفه‌های نظر دکتر سروش با دیدگاه صدرا مقایسه، ارزیابی و نقد گردیده است.و نتیجه این که: نظر دکتر سروش فاقد پشتوانه‌های فلسفی صدرائی است و اصرار و دفاع از آن حدّاقل بی‌دلیل است.

در این تحقیق، ابتدائاً غلات را به عنوان کسانی معرفی نموده ایم که درباره اهل بیت (علیهم السلام) سخنانی گفتند که خود آنها درباره خودشان نگفتند و امامان را در عرض خداوند تبارک و تعالی قرار دادند و صفات الهی را به صورت استقلالی منسوب به اهل بیت (علیهم السلام) کردند. مغالیان، اعتقاداتی مانند حلول یا تشبیه یا تناسخ یا الوهیت یا نبوت و... داشتند که به سبب همین اعتقادات از مرز اسلام خارج و وارد دایره کفر گشتند، از حد و میزان اعتدال و حقیقت، تجاوز کردند و در حق اهل بیت (علیهم السلام) غلوّ نمودند. ائمه (علیهم السلام) که میزان حقیقی افکار و اعمال اند در برابر این ارتفاع غالیان، موضع گرفته و با آنها برخورد فکری و عملی کردند.در این مجموعه ضمنآشنایی اجمالی با پدیده غلو و غالیان، به طور مبسوط با شیوه رویارویی فکری ائمه (علیهم السلام) با این افراد به ظاهر دوست، اما در واقع، دشمن اهل بیت (علیهم السلام) آشنا خواهیم شد و سپس در فصل رویارویی عملی، خواهیم دید که ائمه (علیهم السلام) ضمن نهی از غلو، دستور به تبرّی جستن و سب و لعن غلات را داده‏اند و آنها را به انزوا کشانده و در مواردی آنها را مجروح و یا به قتل رسانده‏اند و یا دستور آن را صادر فرموده‏اند، که مجموع اینها برای خواننده یک پیام اساسی دارد و آن فاصله عمیق میان غالیان و شیعیان است و اینکه این دو گروه را هرگز نباید در کنار هم و با هم دید.

1)

این تحقیق شامل یک مقدمه و شش فصل است: در فصل اول از معنی لغوی و اصطلاحی غلو بحث شده است. در فصل دوم ثابت کردیم که در کتب اهل سنت و هم در کتب شیعه بعضی افراد در تعریف غلو اشتباه کرده اند، بلکه به الفاظ دیگر آنها در تعریف "غلو"، غلو کرده اند، بعد از تعریف های غلط غلو، معیارهای صحیح غلو مطرح شده است. فصل سوم درباره تفویض و مفوضه است در این فصل عقاید غالیان که بنام مفوضه هم شهرت دارند بطور فهرست وار ذکر کرده و یکی از عقاید باطله آنها یعنی "عقیده تفویض" را تاحدی مفصلا تبیین کرده و باطل بودن آن از نظر قرآن و روایات و آراء علماء اعلام شیعه ثابت نموده ایم. در فصل چهارم بحث درباره غلو از دیدگاه قرآن به طور مشروح مرود بررسی قرار گرفته و اقوال مفسرین در ذیل آیات غلو ذکر شده اند. در فصل پنجم بحث از مبارزات ائمه معصومین (ع) و علما کرام شیعه با غلات و شیوه های مبارزه علمی و عملی را مفصلا مورد بررسی قرار داده ایم و در نتیجه ثابت کردیم که غلات از نظر ائمه معصومین (ع) و علماء شیعه محکوم به کفراند و تمام احکام کفر از قبیل نجاست، عدم جواز نکاح و...درباره آنها ثابت است و چون در حقیقت این فصل هدف نهایی نسبت به فصول گذشته بود، لذا از لحاظ مبسوط بودن تفاوت واضحی دارد. در فصل ششم که تکمیل مباحث قبلی است از دو عنوان بحث کردیم: 1- سیر تاریخی فرق غلات از صدر اسلام تا غیبت صغری طبق ترتیب زمانی مورد بررسی قرار داده شده است. 2- فتاوی فقهاء شیعه درباره غلات که نتیجه آن فتاوی محکوم به کفر بودن غالیان منجر می شود.