جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطالعه تاریخ نشان می‌دهد که انسان، همواره رویای کمال خویش را در سر داشته و در صدد بوده است خود را به بالاترین درجه رشد و کمال انسانی برساند. هر انسانی هرچند متوجه نباشد از سویدای نهاد خود در پی دست‌یابی به کمال خویش است و در همه رفتارها و گفتارهای خود، یگانه هدفی را که دنبال می‌کند تکامل خویشتن است.همواره انسان کامل به عنوان قطب و محور هستی مورد توجه و انسان‌های بزرگ و افراد تکامل یافته مورد احترام بوده‌اند و سایرین از آنها به نیکی یاد کرده‌اند. اینکه انسان کامل باید دارای چه خصوصیات و ویژگی‌هایی باشد تا به عنوان یک الگو برای همه انسان‌ها مطرح شود، در همه ادیان الهی و علوم مکاتب بشری مورد توجه قرار گرفته است. کوتاه سخن آنکه در هر یک از فرهنگ‌ها، نظام‌های فکری و فلسفی، آیین‌ها، مذهب‌ها، مکتب‌ها و ادیان، ردّپایی از انسان کامل به چشم می‌خورد. ادیان و مکتب‌های مختلف از زوایای گوناگون به انسان کامل پرداخته‌اند از این رو با ذکر ویژگی‌های متفاوت برای او کوشیده‌اند نمونه‌ای از انسان کامل را ارائه دهند تا دیگران با پیروی از او بتوانند با شکوفا ساختن استعداد‌های خود راه‌های کمال را بپیمایند.در تفکر یهود، انسان، تاج و گل سرسبد خلقت و مسئول مراقبت و مواظبت از طبیعت و سایر موجودات در روی زمین معرفی شده است. کمال انسانی و فضایل اخلاقی بر مبنای ده فرمان حضرت موسی(ع) بر بنی اسرائیل بنا نهاده شده، که در قوانین شریعت تورات بیان گردیده است.در مسیحیت سه هدف عمده مرتبط با هم برای انسان دیده می‌شود: یکی نجات و رستگاری که از طریق ایمان و اعتقاد مذهبی و پرستش خدا، با اخلاص، زهد و پارسایی و محبت کردن به دیگران به دست می‌آید. دوم، کوشش در جهت برقراری عشق و محبت ورزیدن در بین مردم و سوم، کوشش در جهت برقراری عدالت در جهان.در مسیحیت، کمال پذیری را در ارتباط با اطاعت از خدا می‌دانند، به این معنا که لازم است فرد با تمام وجودش به خدا توجه داشته باشد. سخن کلیدی عیسی(ع) در این ارتباط که می‌گوید:«کامل باشید، همان طور که پدر آسمانی تان کامل است»(متی،5:48) به همین معناست.

رویا یکی از پدیده های مهم و شگفت حیات بشری است که تاکنون نظرات بسیاری دربار? آن ارائه شده ولی هم چنان رازهای بی شماری با خود دارد .در این پایان نامه این موضوع از دریچ? معرفت شناسی بررسی می شود ، با تاکید بر رویاهای صادقه قرانی،یعنی از نظر قران، آیا انسان می تواند از طریق رویا به معرفت هایی در بار? موضوعات مختلف دست یابد و یا طبق نظر بعضی مردم خواب ها معنایی نداشته و موهوم و غیر قابل فهم هستند و اگر رویا معرفت زا باشد،بر چه مبنایی این امر امکان پذیر است.روش این پایان نامه که در پنج فصل تنظیم شده بررسی کتابخانه ای موضوع است نه بررسی میدانی ، البته با چند تن از معبرین هم در این باره صحبت شده است: در فصل اول ، بعد از ارائه کلیات موضوع چون ضرورت و اهداف و فرضیات و سوابق تحقیق ، مفاهیم لازم بحث آمده است، در فصل دوم دلالت های رویا و بعضی نظرات روان شناسانه و اهمیت آن در ادیان الهی بیان شده ، در فصل سوم رویاهای صادقه ای که در قران آمده مورد بررسی قرار گرفته با تاکید بر سور? یوسف (ع ؛در فصل چهارم با توجه به اهمیت هستی شناختی موضوع رویای صادقه و ماهیتش در تبیین معرفت زایی آن ،این مسئله از دید فلاسفه و مفسرین توضیح داده شده و مطالبی دربار? عالم مثال و حواس باطنی و چگونگی شکل گیری رویای صادقه آمده است و در نهایت فصل پنجم به «تعبیر» می پردازد ،زیرا اگر پیام رویا را نفهمیم ارزش معرفتی برای ما نخواهد داشت ،از همین رو توضیحاتی درباره خصوصیات معبّر و رویای صادقه و عوامل موثر بر تعبیر و هم چنین روند تبدیل معانی به صور در رویا بیان شده و در پایان جمع بندی و نتیجه گیری انجام شده است .

در نوشتار حاضر، به این پرسش می‌پردازیم که «آیا ممکن است خداوند از رنج و درد موجودات، بخصوص انسان، به‌واسطۀ شرور در عالم اندوهگین نشود؟». به‌نظر می‌رسد پاسخ مثبت به این پرسش مستلزم ناسازگاری میان کمال اخلاقی و علم مطلق خداوند با تأثرناپذیری او باشد، زیرا علم در این‌گونه موارد یعنی فهم حالت‌های افراد که در اینجا همان رنج کشیدن بشر از شرور است. بنابراین اگر خدا رنج نمی‏کشد، چگونه رنج بشر را درک می‏کند؟ از سوی دیگر کمال اخلاقی خدا مستلزم عشق او به مخلوقاتش است و عشق‏ورزی همدلی میان عاشق و معشوق را منجر می‏شود. پس چگونه می‏توان پذیرفت که معشوق، یعنی انسان، در رنج باشد، اما عاشق از این رنج، هیچ اندوهی به خود راه ندهد؟ اما قائلان به تأثرناپذیری خدا، اشکال‌هایی را بر فرض تأثرپذیری خدا ایراد کرده‏اند؛ از جمله اینکه تأثرپذیری خدا با دو مشکل مواجه می‌شود: اول با تغیرناپذیری در تناقض است و دوم از بهجت کامل خدا می‏کاهد. در پاسخ به ایرادِ استلزام میان تأثرپذیری و تغییرپذیری می‏توان از علم پیشین الهی مدد گرفت و در پاسخ به ایراد «رنج کشیدن و نقص در بهجت خدا» می‏توان تبیینی ارائه کرد که بر اساس آن متعلق بهجت الوهی «ذات خدا با تمام کمالات اوست» و اندوه حاصل از رنج دیگری به نقص در کمال ذاتی خدا و در نتیجه کاهش بهجت الوهی منجر نخواهد شد.

این رساله به دنبال پاسخ به این سوال است که از نگاه حضرت علی کدام امور آفات حکومت است و ریشه آن چیست؟ سه نظریه عمده در بیین تحولات اجتماعی وجود دارد: نظریه اقتصاد محور، نظریه سیاست محور، و نظریه فرهنگ محور. فرضیه رساله این بوده است که از دیدگاه علی (ع) همه امور از فرهنگ جامعه یعنی از اخلاق و باورها و سنت ها متاثر می شود. به نظر نویسنده از نظر علی (ع) پایه یک نظام صحیح سیاسی دینداری صحیح است و مشکل در دینداری مساوی است با آفت زدگی بر همه امور. ضمن اینکه بحران را در شش حوزه فرهنگ، اقتصاد، نظام اداری، امور اجتماعی و نفوذ بررسی کرده به تاثیر متقابل این حوز ه ها و نقش محوری فرهنگ نیز اشاره شده است.

یکی از ادله ای که مساله تناسخ را در دوره جدید تایید می کند، وجود افرادی است که مدعی اند از زندگی پیشین خود خاطراتی دارند. در تحقیقات مشخص شده است تعداد زیادی از این افراد دچار توهم اند، یا احتمال فریبکاری آنان وجود دارد؛ اما ادعای بیش از سی نفر مورد توجه قرار گرفته است.برای تکیه بر خاطرات این افراد به عنوان دلیلی بر تناسخ، باید معیار وحدت هویت شخصی را صرف خاطرات بگیریم؛ اما این معیار اولا به شروطی مانند واقعی بودن خاطرات بستگی دارد و ثانیا به وجود شاهدی که واقعی بودن آن خاطرات را تایید کند. وجود این شاهدان می تواند احتمال اینکه در ارتباط مستقیم یا غیر مستقیم، این اطلاعات را از آنان گرفته باشد وجود دارد

کواین روش معرفت شناسی را از روش علوم تجربی جدا نمی داند و توصیه می کند با استفاده از روان شناسی، عصب شناسی و روان شناسی زبان به معرفت شناسی بپردازیم. انکار تمایز روش معرفت شناسی و علم به دلیل انکار مرز بین قضایای تحلیلی و ترکیبی است که از نظریه کل گرایی او ریشه می گیرد. این یکسانی روش، طبیعت-گرایی نامیده شده است و دو دلیل دارد: اول، شکست روش تجربه گرایی سنتی، که می خواست به روش تحلیلی ساختمان معرفت بشری را توضیح دهد، و دوم، توفیق روش علم تجربی در حوزه های مختلف. در ارزیابی سخن کواین می توان گفت که بهره بردن از علوم مختلف هر چند درخور تأمل است، اما روش پیشنهادی او ضعف-هایی دارد. اینکه علم تجربی جدید می تواند از پیش بینی سربلند بیرون بیاید، دلیل بر آن نیست که در تبیین خود هم صادق است. گذشتگان هم در پیش بینی کم و بیش موفق بودند، اما امروز می بینیم که در تبیین بر خطا بودند. این معرفت شناسی که او به دنبال آنست، دانش جدیدی است که کار معرفت شناسی سنتی، که به دنبال ملاک صدق است را انجام نمی دهد بلکه تنها حالت روحی و زبانی دانشمندان را نشان می دهد. پس هنوز باید به دنبال دانشی باشیم که بیرون از علم بایستد و به صورت دستوری بتواند نسبت معرفت و واقعیت را نشان دهد.