جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ما بداية الهداية؟وما نهايتها؟ بدايتها ظاهرة التقوى,ونهايتها باطنة التقوى,فلا عاقبة الا بالتقوى ولا هداية الا للمتقين.

معارج القدس فی مدارج معرفه النفس، نوشته امام محمد غزالی (450-505ق)، کتابی است به زبان عربی که در آن موضوع نفس و مراتب آن و مراتب عقل و ارتباط آن با شرع مورد بررسی قرار گرفته است. کتاب مشتمل بر: 1-خطبه، ذکر ترتیب مباحث و مقدمه کتاب به قلم نویسنده؛ 2-متن کتاب در ده مبحث. غزالی در خطبه کتاب، هدف از نگارش کتاب را این‌گونه توضیح می‌دهد: «ما در این کتاب از مدارج معرفت نفس به معرفت حق جل‌جلاله عروج می‌کنیم... سپس آنگاه‌که فصول معرفت نفس را به پایان رساندیم به معرفت حق جل‌جلاله می‌پردازیم؛ زیرا همه علوم مقدمات و وسائل شناخت اولیه حق جل‌جلاله هستند...پس کسی که خود را بشناسد خدای خود را شناخته و مراتب عالم و مراتب ملائکه و رسالت و نبوت و کیفیت وحی و سرای آخرت و سعادت و شقاوت آن و غایت سعادت که همانا لقاءالله تعالی است را می‌شناسد»‏. در انتهای خطبه، حل مشکلات و رسیدن به کمال را در تفکر طولانی و دوراندیشی و کمک گرفتن از خلوت و فراغ بال و قیام به واجبات می‌داند. وی سپس ترتیب مطالب کتاب را این‌گونه ذکر می‌کند: مقدمه کتاب؛ الفاظ چهارگانه نفس، قلب، روح و عقل مترادف هستند. بیان اثبات نفس؛ غزالی معتقد است نفس روشن‌تر از آن است که نیاز به دلیلی برای اثباتش باشد؛ چراکه خطابات شرع متوجه معدوم نیست، بلکه متوجه موجود زنده‌ای است که خطاب را می‌فهمد. او سپس در مقام توضیح نفوس سه‌گانه نباتی، حیوانی و انسانی برآمده و کمال هر یک را توضیح می‌دهد‏. وی که عمده نظراتش را پیرامون‌ نفس‌ در این کتاب ارائه داده است، نفس را مانند ارسطو به سه نوع نباتی، حیوانی و انسانی تقسیم می‌کند و هر سه را کمال اول برای جسم‌ طبیعی‌ آلی می‌شناسد. نباتی از‌ جهت‌ تغذیه و نمو و تولیدمثل، حیوانی از جهت مدرک جزئیات و متحرک به اراده بودن، انسانی از جهت انجام افعالی از روی اختیار عقلی و استنباط بالرأی و ادراک امور کلی. بیان اینکه نفس جوهر است؛ همه خطابات شرع دلالت بر آن دارد که نفس جوهر است و همچنین عقوباتی که در شرع برای پس از مرگ ذکر شده دلالت بر جوهر بودن نفس دارد. در ادامه دو بیان عقلی نیز بر جوهر بودن نفس اقامه می‌کند. بیان اینکه جوهر مقدار و کمیت ندارد؛ غزالی پنج برهان بر این مطلب اقامه کرده است. بیان قوای حیوانی و تقسیمش به محرک و مدرک؛ بیان قوای مخصوص نفس انسانی از عقل نظری و عملی؛ بیان مراتب عقل و اختلاف مردم در عقل هیولانی و بیان عقل قدسی. بیان مثال‌های درجات عقل از کتاب الهی؛ این درجات همه در آیه «الله نور السموات و الارض مثل نوره کمشکاة فیها مصباح...» ذکر شده است‏. بیان تظاهر (پشتیبانی از همدیگر) عقل و شرع و نیاز یکی به دیگری؛ بدان که عقل تنها با شرع هدایت می‌شود و شرع جز با عقل تبیین نمی‌شود؛ پس عقل مانند اساس و پایه و شرع مانند بناست. پایه تا زمانی‌که بنایی نباشد بی‌نیاز نمی‌کند و بنا نیز تا پایه‌ای نباشد استوار نمی‌شود. بیان حقیقت ادراک و مراتب آن در تجرید و 16 سؤال درخور فصول گذشته. غزالی در کتاب معارج القدس در خصوص تمانع تعقل و سیاست به بحث می‌پردازد، از نظر او افعال نفس در دو قلمرو‌ متفاوت سیر می‌کند: «نفس همواره دو نوع فعل انجام می‌دهد: نوع اول افعالی است که نسبت به بدن انجام می‌دهد، این‌گونه افعال سیاست نام دارند‌ و نوع‌ دوم، افعالی است که نسبت به ذات خود و مبادی خود انجام می‌دهد؛ این‌گونه افعال تعقل نامیده می‌شود. که این دو‌ معاند‌ یکدیگرند و هرگاه فرد به یکی‌ از‌ این دو مشغول شود از دیگری فرو می‌ماند و جمع میان آن دو مشکل است». به نظر می‌رسد غزالی در‌ کتاب‌ مذکور عقول نظری و عملی‌ را‌ به ترتیب تحت عنوان تعقل و سیاست مطرح کرده است. در نظر او نفس دارای دو وجه است که یکی تعقل و دیگری سیاست است. نفس به‌واسطه تعقل از مافوق خود که‌ مبادی‌ عالیه به شمار می‌آیند، استفاده کرده و بهره‌مند می‌شود و نسبت به وجه دیگر که سیاست خوانده شده، پیوسته فعال بوده و به تدبیر امور می‌پردازد. غزالی سیاست را‌ در‌ حوزه عقل‌ عملی در مقابل تعقل، که در حوزه عقل نظری است، قرار می‌دهد. از نظر او عقل عملی‌ از جنس علم و ادراک نیست و آن را صرفاً یک قوه تلقی‌ می‌کند‌ و این‌ شاید از اعتبار کمتر سیاست نزد وی باشد. مصنف سپس حقیقت ادراک و مراتب آن را بیان کرده و سؤالات شانزده‌گانه را مطرح و پاسخ می‌دهد. فضائل و رذائل، عقل مفارق فعال، نبوت و رسالت، ترتیب افعال الله و اقسام آن و نظام اسباب و مسببات از موضوعاتی است که غزالی در ارتباط با نفس به آنها می‌پردازد.