جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امروزه، تفكري افراطي ميان اهل‌سنت به وجود آمده است كه با بازخواني متون تاريخي مي‌كوشد، شيعه را به تاريخ‌سازي، جعل و تحريف گزارش‌هاي تاريخي متهم كند. «عبدالعزيز نورولي»، از نمايندگان اين تفكر، در كتاب «اثر التشيع علي الروايات التاريخية في القرن الاول الهجري» درپي آن است تا با همين شيوه، زمينه را براي طرد و حذف اخبار و احاديث شيعه فراهم آورد. در واقع اين كتاب، رساله دكتراي عبدالعزيز محمد نورولي در سال ۱۴۱۵ هجري قمري در دانشگاه مدينه است كه در سال ۱۴۱۷ هجري قمري به صورت كتاب منتشر شده است. از نام كتاب برمي‌آيد كه نويسنده در پي بررسي تأثير شيعه بر گزارش‌هاي تاريخي حوادث سده نخست هجري است، اما با مطالعه آن درمي‌يابيم كه نورولي دخل و تصرف راويان و مورخان شيعه را در اين اخبار، اصل مسلم انگاشته و كوشيده است از طريق محتواي روايات يا تشيع راويان، شيعيان را در تحريف تاريخ اسلام داراي نقش نشان دهد. نویسنده در اين كتاب، حجت الاسلام والمسلمین محمد غفوري، بر آن است تا ادعاها و استنادات نورولي را با شيوه‌هاي علمي و تاريخي از حيث روش، اسناد و محتوا بيازمايد؛ نتيجه اين بررسي نشان مي‌دهد كه نورولي در نگارش كتاب و اثبات نظريه‌اش از هر سه منظر روش، سند و محتوا خطاهايي را مرتكب شده است. اين كتاب شامل سه فصل مختلف با عناوين «مفاهيم و كليات»، «تاريخ‌نگاري شيعه در سده‌هاي نخستين هجري» و «بررسي و نقد كتاب اثرالتشيع علي الروايات التاريخيه» است كه فصل اول دربردارنده موضوعاتي همچون شيعه، اماميه، رفض، پيدايش شيعه اعتقادي، منازعات بين شيعه و سني و وضعيت كنوني منازعات مي‌شود. فصل دوم اين كتاب نيز به بررسي گفتارهايي از قبيل تاريخ‌نگاري اسلامي و تاريخ‌نگاري شيعه پرداخته است و در فصل سوم نيز گفتارهايي همچون گزارش اجمالي از محتوا و تقسيم‌بندي كتاب، روش‌شناسي كتاب و نقد كتاب به چشم مي‌خورد. در مقدمه اين كتاب آمده است: «دنياي اسلام، از هنگام ظهور، دستخوش حوادثي بوده كه گاه باعث دگرگون شدن مناسبات آينده جامعه اسلامي مي‌شده و بستر بروز نظريه‌هاي ناهمگون و جريان‌هاي التقاطي را فراهم مي‌كرده است؛ چنان‌كه هر چه از صدر اسلام فاصله مي‌گيريم نمود اين جريان‌ها و نظريه‌هاي ناسازگار با اسلام بيشتر مي‌شود. از سده‌هاي دوم و سوم به بعد، فرقه‌هايي به وجود آمدند كه برخي زودگذر و حادثه‌محور و برخي ديرپا و ماندني بودند. در اين ميان، اما تشيع و تسنن سرحلقه گروه‌هاي متشتت و متكثرند كه تفاوت ديدگاهشان به مسأله جانشيني رسول خدا صلي‌الله عليه و آله منشأ جدايي و افتراقشان شده است. اين جدايي با اختلاف بر سر جانشيني پيامبر اكرم(ص) بروز يافت و موجب رقابتي تنش‌زا ميان دو جريان گرديد. كتاب «نقش شيعه در تاريخ‌نگاري اسلامي» تأليف محمد غفوري از سوي پژوهشكده حج و زيارت و به همت مؤسسه فرهنگي هنري نشر مشعر در تابستان ۱۳۹۴ در ۲۱۶ صفحه چاپ و روانه بازار شده است.

از منظر بسیاری از علماء اهل سنت، هدیه کردن ثواب اَعمال به اموات، و بهره بردن اموات از آن ها، به دلیل آیات، روایات، و إجماع علماء مسأله ای پذیرفته شده است، چنان چه کتاب « الكواكب النیرات: في اثبات وصول الحسنات المهداة الى الأحياء والأموات» توسط «ابن الديرى (م 867 هـ)»، در این موضوع به رشته تحریر در آمده است.

ترجمه ماشینی: محمود م. ایوب در آثار خود به ویژه در سال های 1398، یک الگوی اسلامی از رستگاری را توسعه داده است رنج رستگاری در اسلام. ایوب با این فرض که رستگاری تحقق از طریق رنج است یک الگوی جایگزین اسلامی از رستگاری در چارچوب شفاعت (شفاعه) را پیشنهاد کرد تشیع اثنی عشری به نظر او شفاعت پاداش مستقیم مصائب و شهادت است اهل بیت(ع) تا بندگان خود را از جهنم و عذاب الهی نجات دهند. با این حق شفاعتی. حوض الکوثر در الگوی رستگاری محمود ایوب در تشیع نمادی از ثواب و عنایات خاندان مقدس و اثبات نهایی آنهاست. رنج کشیدن. این مقاله به نقد اندیشه های محمود ایوب در مورد ارتباط انحصاری بین شفاعت و رنج در تشیع و استدلال می کند که امتیاز شفاعت پیامبر و خاندان مقدس به خاطر مقام والای ایشان در پیشگاه خداوند است که حتی بدون آن تثبیت شد رنج‌هایشان، اما آن رنج‌ها و محرومیت‌ها مقام‌های بلندشان را تقویت کرده است موقعیت یعنی خداوند هیچ درخواستی از پیامبر و اهل بیت را رد نمی کند از جمله شفاعت آنها نه فقط به خاطر تحمل رنج و شهادتشان، بلکه به خاطر محبت و احترام خداوند نسبت به آنها که دلایل متعددی دارد. بنابراین، شفاعت کننده حق پیامبر و اهل بیت در روز قیامت بیان حق تعالی است نسبت به پیامبر و خاندان پاک احساس می کند و مقام والای ایشان را به همگان نشان می دهد موجودات علاوه بر این، هدف دوم شفاعت که محمود ایوب نیز با آن موافق است، این است عنایت خداوند برای بهره مندی از کسانی است که زندگی نیکو داشته اند ولی میزان اعمال بدشان زیاد است بیش از میزان اعمال نیکشان است و مستحق مجازات هستند. در نهایت، این مقاله پیشنهاد می کند که بر اساس هدف دوم از شفاعت، اگر چه خداوند بخشنده و مهربان در تشیع اثنی عشری خدای قابل قبولی نیست، او ممکن است شباهت هایی به آنچه مسیحیت ترسیم می کند داشته باشد. خدای دلسوز و قابل قبولی که از رنج مردمش رنج می برد، به ویژه در آثار یورگن مولتمن