جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در روزگار نخستِ هر دینی، دگماها معمولاً ساده پذیرفته می‌شوند. ولی با گذر زمان، پذیرش آن آموزه دشوارتر شده و از همین روی برای باورپذیرکردن آن نظریه‌های فراوانی شکل می‌گیرد. یکی از همین دگماها آموزه کتاب مقدس است. در عصر روشنگری این پرسش مطرح شد که: «چگونه می‌توان شناختی درست درباره مسیح و نجات به دست آورد؟.» به طور سنتی، مسیحیان چه کاتولیک و چه پروتستان معتقد بودند کتاب مقدس می‌تواند چنین شناختی را به آنان بدهد؛ اما با ورود به دوران جدید و نقدهای جدی به کتاب مقدس، نظریه‌ حجیت کتاب مقدس بیش از پیش مطرح شد. عواملی چون ‌ رنسانس، نهضت اصلاح دینی، حق عمومی برای تفسیر کتاب مقدس، حذف آپوکریفا، تضعیف حکومت کلیسا، نقد‌های جدیدِ کتاب مقدس و همچنین ویژگی‌های دوران مدرن(تأکید بر خودآیینی، بدگمانی، به گذشته، نسبیت فرهنگی، اندیشه‌های الهیاتی درباره خطاناپذیری کتاب مقدس در پیدایش نظریه‌های حجیت در این دوران نقش مهمی داشتند. دیوید مکیم، نگارنده کتاب این عناصر را به تفصیل بیان می‌کند و در ادامه تفاوت بارز پیشرفت اصلاحات در انگلستان را با سایر مناطق قاره اروپا بحث و بررسی می‌کند. برای این کار به وضعیت شرایط داخلی انگلستان می‌پردازد: جنگ داخلی در انگلستان که هجوم فلسفه و علم جدید را به تعویق انداخت ؛پاک‌دینی که از منابع بومی ضد ارسطوییِ آگوستینی استفاده می‌کرد؛ روحانیانِ وست‌مینستر که راه میانه آگوستینی را در روش الهیاتی ادامه دادند و با افراط‌ عقل‌گرایان کلیسای کاتولیک سنّتی مخالفت ورزیدند؛ جان اون که حرکت به سمت شیوه تعلیمی را بیان کرد؛ دانشمندانی همچون آیزاک نیوتن، جان لاک و توماس راید که با آرای خود موجب جدایی ساحت دین و علم و تقدّم عقب بر ایمان حتی در امور دینی شدند.