جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فقه اكبر كتابي اعتقادي از ابوحنيفه نعمان بن ثابت كوفي است. بر اين كتاب شرحهاي زيادي نوشته شده و نسخه حاضر از جمله آنهاست ولي معلوم نشد از كيست. آغاز اين شرح با نسخه موجود در تاشكند مطابق است و مولف نسخه تاشكند نيز ناشناخته است. «مدبر چهار برجي، سيف الله» آغاز كتاب: قال امامنا و مقتدانا ... اصل التوحيد و ما يصح الاعتماد عليه يجب أن يقول، آمنت بالله و باليوم الآخر و ملائكته و كتبه و رسله و البعث بعد الموت. انجام كتاب: و سائر علامات يوم القيامة علي ما وردت به الاخبار الصحيحة حق كائن و الله يهدي من يشاء إلي صراط المستقيم. [انستيتو ككليدزه تفليس 2/479؛ فهرست نسخه هاي خطي فارسي انستيتوي ملل آسيا (چاپ مسكو، 1964م) ص 341؛ فهرست نسخه هاي خطي مخلوطات شيراني 2/231؛ فهرست نسخه هاي خطي شرقي در آكادمي علوم ازبكستان شوروي 6/438 (چاپ تاشكند) شماره 4811؛ ]

در مقدمه و هفت باب و خاتمه براي پادشاه صفوي. (محمد باقر حجتي) [الهيات تهران ص 51؛ فهرستواره منزوي 9/280]

ارجوزه اي است پيرامون 270 بيت در اصول دين، كه در 28 شعبان سال 1209هـ. ق به نظم كشيده شده است. اين منظومه در 5 فصل بدين ترتيب آمده: فصل نخست: في البراهين علي معرفة الله بالدليلين 2-في حسن افعاله و انتفاء المحتج عليها و وجوب اللطف عليه. 3-في النبوة 4-في الامامة 5-في المعاد. (سيد محمود مرعشي) [مرعشي 40/190؛ الذريعة 13/4؛ الكرام البررة 1/427]

در اين رساله پنج اصل توحيد و عدل و نبوت و امامت و معاد با صفات ثبوتيه و سلبيه خداوند متعال و مسائلي از نماز ذكر شده است. «باريك بين، محمد كريم» [فهرست نسخه هاي خطي2/294]

مناظره اي است بين «سيد» و «دانشمند» در اثبات برتري سيد عالم بر عالم عام در صورت تساوي همه ويژگيها. مؤلف ثابت مي كند كه اگر در يك زمان و مكان دو عالم بود، يكي سيد و ديگري عام، و از همه نظر با هم برابر بودند، به دليل شرف انتساب عالم سيد رياست عامه به وي مي رسد. شايد همان «مناظره دانشمند و سيد» باشد كه آقابزرگ از آن نيز ياد كرده است. [اهدائي رهبر4-2]