جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«کتاب النور فی الامام المستور» اثر محمدباقر بهاری همدانی (۱۲۷۰- ۱۳۳۳ ق) می‌ باشد. اثر، در صدد بیان ادله اثبات وجود حضرت مهدی علیه‌السّلام است. مولف در مقدمه، اشاره‌ ای به نیاز وجود شخصی که جاپای نبی اکرم صلی‌ الله‌ علیه‌ و‌ آله‌ وسلّم گذاشته، وظایف او را در خصوص هدایت و تبلیغ دین بین مردم انجام دهد، می‌ پردازد. و در ادامه در باب اول به وجود امام و وجوب آن، بحث از اطاعت نمودن از اوامر امام و بعضی از ویژگی‌ ها و صفات امام از طریق روایات اشاره می‌کند. نویسنده در ابواب هشت گانه، افزون بر اثبات وجود حضرت مهدی علیه‌ السّلام درباره امامت عامه و خاصه، امامان دوازده گانه، جایگاه و فضیلت اهل بیت در قرآن و حدیث پرداخته و با استناد به روایات از متون قدیم شیعه و اهل سنت، ضمن بیان مشترکات شیعه و اهل سنت در این زمینه، تمایزات هر یک را یادآور می‌ شود. همچنین مولف با تکیه به کتاب‌ هایی درباره حضرت مهدی علیه‌ السّلام ، داستان‌ هایی از ملاقات عالمان و شخصیت‌ ها با آن حضرت را نقل کرده است. وی در بخش خاتمه، برخی از مدارک و منابعی که در نگارش اثر از آنها سود جسته است را، معرفی می‌ کند.

کتاب «الأمام المهدى عند اهل السنة» اثر مهدى فقيه ايمانى، به بررسى مجموعه‌ اى از كتب اهل سنت است كه در آن‌ها به موضوع مهدويت اشاره شده است. كتاب به زبان عربى و در سال 1402 ق نوشته شده است. انگيزه مؤلف، اثبات مهدويت با بهره‌ گيرى از اعترافات و منابع و مآخذ مخالفين ذكر شده و براى سنديت بيشتر، عين مطلب آنها را بدون حروف‌ نگارى مجدد، در كنار هم آورده است. كتاب، با دو مقدمه از مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، دربردارنده شصت و هفت گفتار كوتاه، درباره حيات امام مهدى (عج)، اثبات مهدويت، ردّ مخالفين، روايات مربوط به مهدى (ع)، وجود واقعى امام و ظهور وى است كه از نگاشته‌ هاى علماى اهل سنت برگزيده شده است. جلد اول، گفتار اول، مربوط است به روايات و مطالبى كه عبدالرزاق بن همام نافع حميرى پيرامون حضرت مهدى (ع) در كتب خويش آورده است. او كه از اهالى صنعاء مى‌ باشد، از مشاهير محدثين بوده و بخارى از او نقل حديث كرده است. وى حدود هزار و هفده حديث روايت كرده و السنن فى الفقه، المغازى، تفسير القرآن، الجامع الكبير فى الحديث، از جمله آثار او مى‌ باشند.

«مسند الإمام الصادق أبي‌عبدالله جعفر بن محمد عليهما السلام» تأليف شيخ عزيزالله عطاردى، هفتمين كتاب از مجموعه بزرگ «مسانيد الأئمة(ع)» است كه به زبان عربى در 22 جلد منتشر شده است. در اين كتاب اخبار و احاديث حضرت امام صادق (ع) در موضوعات مختلف گردآورى و دسته‌بندى شده است. احاديثى كه در اين مسند گرد آمده بر سه بخش است: 1- احاديثى كه مربوط به زندگى و شخصيت و روابط آن معصوم است كه در 12 باب آمده است. 2- احاديثى كه آن معصوم در موضوعات مختلف بيان كرده‌ اند كه هم چون ساير مجموعه‌ هاى حديثى در ضمن كتاب‌ هايى مشتمل بر ابواب متعدد ذكر شده است. 3- راويانى كه از آن معصوم نقل حديث كرده‌ اند، به‌ همراه ياد كرد آنها در كتب رجال. عطاردی، مباحث كتاب را از منابع معتبر شيعه و سنى گردآورى نموده است. نويسنده در مقدمه كتاب توضيحات مختصرى درباره كتاب و مباحث مطرح‌ شده در آن نوشته است. جلد سوم این مسند، روايات امام صادق (ع) را همانند كتاب كافى كلينى در موضوعاتى چون علم، توحيد، نبوت، امامت و مانند آن دسته‌ بندى كرده است.

کتاب «الاربعون في المهدي (عج) و قصة الجزیرة الخضراء» نوشته سید جلال موسوی، مطالبی درباره امام زمان و محل زندگی ایشان (جزیره خضراء) به زبان عربی فراهم آمده است. عمده مطالب مذکور در قالب سه بخش تدوین گردیده است. در بخش نخست وصایای امام زمان (ع) از قول کسانی نقل می‌ شود که به دیدار آن حضرت مشرف شده‌ اند. از جمله این افراد عبارتند از: مقدس اردبیلی, بحرالعلوم, سید بن طاووسی, حر عاملی و شیخ خویی, محسن جبل عاملی و علامه حلی. در بخش دوم, احادیث و روایاتی با این موضوعات درج شده است: غیبت امام زمان (غیبت کبری و صغری), علل غیبت, فواید غیبت، زمان ظهور حضرت (ع), ویژگی‌ های عصر ظهور, و ویژگی‌ های مومنان در زمان ظهور حضرت. بخش سوم به شرح آیاتی اختصاص دارد که برخی مفسران قرآن, آن را به حضرت صاحب زمان نسبت داده‌ اند.

کتاب «بشارة الإسلام في علامات المهدي علیه السلام» نوشته مصطفى آل سيد حيدر كاظمی است. آنچه در این کتاب درباره امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به زبان عربی بحث می‌ شود اخبار و روایاتی است از امام علی (علیه السلام) و امامان دیگر شیعه که طی آن از وجود و ظهور امام زمان سخن رفته است. برخی از احادیث و روایات نیز از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و صحابه نقل شده است.

کتاب حاضر، اثری است منظوم و شرح منثور آن، که در اثبات مهدویت و مباحث پیرامون آن است. مؤلف پس از دریافت قصیده‏ای 25 بیتی که در انکار وجود حضرت بقیت‏الله الاعظم عجل الله تعالی فرجه الشریف سروده شده بود، به پاسخ منظوم و هم وزن آن در 309 بیت همت گماشته و برای توضیح مشکلات آن، شرحی در ذیل و پاورقی آن آورده است. وی نخست اشعار مخالف را می‏آورد و آن‏گاه به بند بند اشکالات آن درباره اختلاف در ولادت امام، دلایل ولادت امام و غیبت ایشان، حکمت و فلسفه غیبت، چگونگی طولانی بودن عمر امام، استناد به احادیث مربوط به مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف امت، طرفداران قول به مهدویت از علمای اهل سنت و ملاقات کنندگان حضرت پاسخ می‏دهد.

کتاب «الحركة الاصلاحية من الحسين (علیه السلام) الى المهدى (عجل الله تعالی فرجه)» اثر سيد صدرالدين قپانچى، مجموعه پرسش‌ ها و پاسخ‌ هاى عقيدتى درباره مهدويت، اصلاح‌ گرايى و سنت‌ هاى الهى در صحنه تاريخ اجتماعى است كه به زبان عربى و در سال 1426 ق، نوشته شده است. كتاب به در خواست مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) نجف اشرف، تدوين شده است. كتاب با دو مقدمه از مركز مطالعات تخصصى امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و مؤلف در تبيين اهداف مركز و بيان انگيزه تأليف، آغاز و مطالب در ده فصل ارائه گرديده است. نويسنده در فصل اول، بعد از توضيح اين نكته كه چگونه حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) تعبيرى از وحدت حركت اديان و امتداد نهضت امام حسين (علیه السلام) مى‌ باشد، غيبت امام معصوم (علیه السلام) را بررسى نموده و قضيه امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را ضرورت تفكر دينى دانسته است. در فصل دوم، فلسفه و اهداف حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه) و اينكه آيا ايشان دين جديدى را ارائه خواهند نمود، مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده در فصل سوم، پس از بيان اشتراكات حركت انبياء به اين سؤال پاسخ داده است كه آيا حركت امام مهدى (عجل الله تعالی فرجه)، مسلحانه بوده يا يك تغيير اجتماعى است؟ ايشان در فصل چهارم، به دنبال ارائه ادله‌ اى در رابطه با امكان طول عمر زياد بوده و به اين سؤال پاسخ داده است كه چرا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) تا به حال ظهور نكرده است. وى در فصل پنجم، بشارت تورات و انجيل درباره حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) را اثبات كرده و چگونگى تفسير نصوص پيامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و ساير انبياى الهى پيرامون آن حضرت را توضيح داده است. در فصل ششم، مسير حركت امام حسين (علیه السلام) از مدينه به مكه، احتجاج با حجاج در عرفات و سپس رهسپار شدن به‌ سوى كربلا، تشريح و تشابهات حركت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) با اين سير بررسى شده است. در فصل هفتم، نقاط افتراق بين حركت امام حسين (علیه السلام) و حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) بيان شده است، فصل هشتم، معجزات و امور خارق العاده‌ اى كه در حركت حضرت مهدى (عجل الله تعالی فرجه) به وقوع خواهد پيوست را بررسى نموده است. نويسنده، معتقد است كه نحوه ولادت، غيبت و طول عمر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خود معجزه بزرگى است كه قابل انكار نمى‌ باشد. در فصل نهم، سنت ابتلا و مسئله ديدار با امام زمان در دوران غيبت مورد بررسى قرار گرفته است. نويسنده پس از تشريح ادله عقلى، شرعى، علمى و خارجى بر وجود امام منتظر (علیه السلام)، چهار صورت براى امكان ملاقات با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) را بيان كرده، هريك را مفصلا توضيح داده و براى هركدام نمونه‌ اى را ذكر كرده است. اين چهار صورت عبارتند از: لقاء عام، ديدار در خواب، ديدار در صورتى كه شخص آن حضرت را نشناسد و ملاقات در صورتى كه فرد امام زمان (علیه السلام) را بشناسد.

ابهى الدّررفى اخبار الامام المنتظر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) يا تكملة عقد الدّرر به زبان عربى اثر محمدباقر بهارى همدانى(1277-1333ق) مى‌باشد. پژوهش درصدد اثبات اين موضوع است كه مهدى موعود همان امام دوازدهم از امامان اثنی‌عشر يه مى‌باشد. اثرى بنام عقد الدّرر في اخبار الامام المنتظر از يوسف بن يحيى سلمى مورد مطالعه مؤلف قرار مى‌گيرد و ايشان اثر را كه به جمع آورى روايات مهدى (عجل الله تعالی فرجه الشریف) امّت از طريق اهل سنّت پرداخته و ضمن نقل سلسله اسناد، از آوردن توضيح و تحليل از جانب خود پرهيز و خوددارى نموده است و آن را اثرى جامع درباره نسل و سبب امام عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ، ويژگى‌هاى ذاتى و اخلاقى ايشان و نيز علائم و نشانه‌هاى پيش از ظهور و دوران پس از ظهور مى‌بيند؛ ولى از آن جا كه اثر خالى از تطبيق اخبار مهدى موعود بر امام دوازدهم شيعيان مى‌باشد، به همين جهت آقاى بهارى همدانى به نگارش اثر حاضر مى‌پردازد و آن را به عنوان متمّمى بر عقد الدرر قرار مى‌دهند تا آن مجموعه روايى با اين مجموعه تكميل گردد.