جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد رابطه بین مفاهیم اصلی خیر عمومی و کار فیلسوف سیاسی آمریکایی جان رالز را تحلیل می کند. یکی از اصلی ترین انتقاداتی که به رالز وارد شده است، نادیده گرفتن فرضی او از جنبه های اصلی زندگی جمعی است. مشارکت کنندگان این کتاب امکان تفسیر اساسی و جامعه محور از اندیشه رالز را بررسی می کنند. این فصل دیدگاه‌های رالز را درباره ارزش‌هایی مانند اجتماع، ایمان، برادری، دوستی، برابری جنسیتی، عشق، آزادی سیاسی، رفتار متقابل، احترام، احساس عدالت و فضیلت بررسی می‌کند. آنها نشان می دهند که رالز بین برخی جنبه های فردگرایانه نظریه عدالت خود و ارزش اجتماع تعادلی پیدا می کند. با انجام این کار، کتاب خوانش‌های تازه‌ای از رالز ارائه می‌کند. جان رالز و خیر عمومی مورد توجه دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای است که در فلسفه سیاسی، اخلاقی و حقوقی کار می کنند.

ترجمه ماشینی: این متن که عمیقاً تحولات فلسفه معاصر را تحت تأثیر قرار داده و همچنان مورد بحث گسترده است، چالشی برای همه کسانی است که معتقدند عدالت اجتماعی و کارایی اقتصادی ناسازگار هستند. برقراری گفت‌وگو بین دو رویکرد متضاد - سنت قرارداد اجتماعی در مواجهه با فایده‌گرایی - به دغدغه‌های اخلاقی و سیاسی زمان ما چارچوب نظری دقیقی را می‌دهد که فاقد آن بودند. جان رالز در این کتاب اغلب پرمشقت و در عین حال هیجان‌انگیز، آنچه را که می‌توان منشور سوسیال دموکراسی مدرن نامید، با نقاط قوت و ضعف آن تدوین کرده است. جان رالز (1921-2002): استاد فلسفه در دانشگاه هاروارد، او همچنین نویسنده «عدالت و دموکراسی» (Seuil, 1993) و «عدالت به مثابه برابری» (La Découverte، 2003) است. ترجمه از انگلیسی (ایالات متحده آمریکا) توسط کاترین اودار.

ترجمه ماشینی : ریچارد ال.ولکلی در این اثر پیشگامانه به بررسی رابطه پیچیده فلسفی مارتین هایدگر و لئو اشتراوس می پردازد. وکلی استدلال می‌کند که هر دو متفکر تحلیل‌های جست‌وجویی از ریشه‌های سنت فلسفی در پرسش‌گری رادیکال ارائه می‌کنند. از نظر هایدگر و اشتراوس، بازیابی مقدمات اصلی فلسفه را نمی توان از بازاندیشی در مورد امکان فلسفی اصیل جدا کرد. دیدگاه‌های رایج در مورد تأثیر اندیشه هایدگر بر اشتراوس نشان می‌دهد که پس از الهام گرفتن از انحلال سنت فلسفی توسط هایدگر، اشتراوس مسیری کاملاً مجزا را در پیش گرفت و مدرنیته را کنار زد و به جای آن به دنبال تجدید فلسفه سیاسی سقراطی بود. وکلی این خوانش را رد می کند و معتقد است که درگیری اشتراوس با چالش های مطرح شده توسط هایدگر – و همچنین به طور کلی با فلسفه مدرن – چارچوبی حیاتی و پایدار برای پروژه فلسفی مادام العمر او تشکیل می دهد. هایدگر، اشتراوس و مقدمات فلسفه بیش از یک زندگی‌نامه فکری یا ترسیمی صرف از تأثیر، توجه عمیقی به تأملات این دو فیلسوف درباره ریشه‌ها، معنا و سرنوشت عقل‌گرایی غربی است.