جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب یک مداخله انتقادی در بحث نظری در مورد رابطه سیاسی بین دموکراسی و کمونیسم است. با روشن کردن ریشه‌های فلسفی بحث دموکراسی، مرز مشخصی بین لیبرالیسم و جمهوری‌گرایی ترسیم می‌کند و استدلال می‌کند که مارکس جوان پس از رد اولی و حمایت از دومی، «دموکراسی واقعی» را به عنوان مقدمه‌ای برای تئوری کمونیسم آینده‌اش تأیید کرد. . برای این منظور، کتاب ضمن دنبال کردن پویایی تاریخ مارکسیستی اندیشه‌های سیاسی و نظریه دولت پیشا کمونیستی، افکار طیف وسیعی از فیلسوفان و نظریه‌پردازان سیاسی را که از دوران باستان شروع می‌کنند (ارسطو) مورد توجه قرار می‌دهد. گذر از عصر روشنگری (اسپینوزا، روسو)، سنت ایده آلیست آلمانی (هگل)، جمهوری خواهی هگلی های جوان (بائر، روگه، فوئرباخ)، و رسیدن به دوران خودمان (آرنت، کولتی، مک فرسون، کاستوریادیس، پولانزاس). برای دانشجویان و دانش پژوهان علاقه مند به تاریخ اندیشه سیاسی، تئوری های دموکراسی و مارکسیسم جالب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : در طول قرن نوزدهم، فلسفه آلمان تحت تأثیر شبح انقلاب فرانسه بود. کانت، هگل و پیروانشان زندگی خود را صرف مبارزه با میراث آن کردند و سعی کردند مسیری خاص آلمانی را به سوی مدرنیته تصور کنند: «انقلاب بدون انقلاب». روشنفکران آلمانی که در یک جامعه از نظر سیاسی استخوان بندی شده به دام افتاده بودند، در مورد ماهیت تجربه انقلابی به فکر فرو رفتند. استاتیس کوولاکیس در این مطالعه بلندپروازانه و بدیع، چشم‌اندازی غنی از شخصیت‌های کلیدی روشنفکری و سیاسی در جوشش اندیشه آلمانی قبل از انقلاب‌های 1848 ترسیم می‌کند. او نشان می دهد که چگونه تلاش برای ترسیم یک مسیر معتدل و اصلاح طلبانه وارد بحران شد و دو دیدگاه متضاد در جریانات مترقی جامعه آلمان ایجاد کرد. در یک طرف آن سوسیالیست ها - از جمله موزس هس و فردریش انگلس جوان - بودند که به دنبال کشف یک اصل هماهنگی در روابط اجتماعی، دور زدن مسئله سیاست انقلابی بودند. از سوی دیگر، هاینریش هاینه شاعر و کارل مارکس جوان دیدگاه جدیدی را توسعه دادند و گسست انقلابی، هژمونی پرولتاریا و مبارزه برای دموکراسی را بیان کردند و بدین وسیله مفهوم خود سیاست را بازتعریف کردند.

ترجمه ماشینی : زندگی حرفه ای یکی از خارق العاده ترین چهره های زندگی روشنفکری روسیه و اوایل شوروی به یکباره و زودرس پایان یافت. الکساندر الکساندرویچ مالینوفسکی، معروف به بوگدانوف، در جریان آزمایشی در مورد انتقال خون، خون خود را با یک قربانی مالاریا که به شدت بیمار بود، به امید نجات بیمار و خون او مبادله کرد. نتیجه این را می توان حدس زد: هم پزشک و هم بیمار فوراً فوت کردند. ! اگرچه یک سرمایه‌گذاری خارق‌العاده از سوی بوگدانف بود، زیرا بخشی از جستجوی ابزاری برای جاودانگی بود، آزمایش انتقال خون تنها یکی از انبوه کارهای شگفت‌آوری بود که او در سی سال حضورش در سیاست و زندگی عمومی روسیه انجام داده بود. در واقع، فعالیت ها و دستاوردهای دو ساله او به عنوان مدیر اولین مؤسسه مطالعات انتقال خون اتحاد جماهیر شوروی، در کنار وقایع سال های قبل، عملاً ناچیز به نظر می رسد. 3 منصفانه است که بگوییم الکساندر بوگدانوف از اوایل قرن تا 1930 در یک موقعیت برجسته در زندگی سیاسی و فکری روسیه قرار داشت. در سالهای اولیه رژیم شوروی، بوگدانف سر و شانه بالاتر از هر شخصیت عمومی دیگری که خارج از صفوف حزب فعالیت می کرد، ایستاد.

ترجمه ماشینی : ایده آلیسم در تلاش خود برای دستیابی به ماهیت ذهن انسان از اصطلاحاتی مانند "خود ناب"، "تصویر متعالی"، "آگاهی ناب" و غیره استفاده می کند. این شرایط به چه معناست؟ به چه چیزی اشاره می کنند؟ حداقل از نظر بصری، پاسخ زیر می‌تواند رضایت‌بخش باشد: این عبارات و عبارات مشابه ظاهراً کیفیت بسیار ویژه‌ای از ذهن انسان را به تصویر می‌کشند، کیفیتی که به دلیل آن انسان صرفاً بخشی از طبیعت نیست، بلکه موجودی است که قادر به شناخت و شناخت است. عمل بر اساس اصول حاکم بر قلمرو معنوی. در فصل اول پژوهش حاضر، نویسنده تلاش می کند تا ایده «ایگوی ناب» را به زمین بیاورد. نویسنده با تحلیل مفهوم ادراک محض کانت - جد همه مفاهیم مشابه در تاریخ ایده آلیسم مدرن و معاصر - به این نتیجه می رسد که کارکردها و ظرفیت های خاصی که توسط خود کانت به ادراک محض نسبت داده می شود، دلالت بر رد چارچوب ایده آلیستی و ضرورت دارد. برای «طبیعی کردن» ایده خود ناب. به عبارت دیگر - و علی رغم ادعای کانت بر خلاف آن - نمی توان ادراک خالص محض را بر انسان که به عنوان بخشی از طبیعت، به عنوان یک احساس و یک موجود حس کننده در نظر گرفته می شود، تصور کرد. به نظر می رسد که مرجع بیان «خود ناب» برای ما بسیار آشناتر است - ارگانیسم انسانی، با همه نیازها، انگیزه ها و تمایلاتش.

ترجمه ماشینی : این متن مفهوم نیاز را از دیدگاه هگل و مارکس معرفی می کند و آن را در چارچوب نظریه ها و نظریه پردازان نیاز مدرن قرار می دهد. این کتاب از طریق متون کلیدی، از جمله فلسفه حق هگل و سرمایه مارکس کار می کند و این نظریه را در رابطه با کمونیسم شوروی و سوسیال دموکراسی مورد بحث قرار می دهد. شامل متون کلیدی هگل و مارکس است که توسط دانشجویان در دوره های تئوری سیاسی مورد مطالعه قرار گرفته است به مفاهیم سیاسی برای نظریه نیاز مدرن نگاه می کند قابل دسترس: نویسنده به خوبی از شواهد متنی استفاده می کند نظریه نیاز یکی از عناصر اصلی نظریه اجتماعی مدرن است

ترجمه ماشینی : یکی از خوانندگان این مطالعه را که برای اولین بار در سال 1984 منتشر شد، "به راحتی بهترین کتاب در مورد رابطه هگل با مارکس" نامیده است. مک گرگور با استدلال روحی نشان می دهد که منطق هگلی به خوبی با هدف مارکس سازگار است، زیرا قبلاً حاوی عناصر منحصر به فردی بود که بعداً در نظریه اجتماعی مارکس ظاهر شد، از جمله مفاهیم ارزش اضافی و گذار به کمونیسم. هیجان انگیزترین چیز در مورد کتاب این است که نشان می دهد مارکس بالغ هر چه بیشتر به هگل نزدیک می شود و به طور فزاینده ای مدیون اوست. به طور خلاصه، نویسنده یک هگل جدید و یک مارکس جدید به ما می دهد. مک گرگور به شیوه ای بدیع و نافذ نشان می دهد که منطق دیالکتیکی عمدتاً منطق اجتماعی است، بازسازی در اندیشه روابط اجتماعی و ساختار اجتماعی. محور کار بررسی فلسفه حق است که در آن هگل نظریه ای از جامعه سرمایه داری مدرن را ترسیم کرد. مک گرگور تحلیل قانع‌کننده‌ای از اهمیت هگل برای لنین ارائه می‌دهد و هشداری قوی ارائه می‌کند که مارکسیسم معاصر هگل را به خطر می‌اندازد. مک گرگور ثابت می کند که ایده آلیسم مطلق هگل مبتنی بر نظریه ای از دیالکتیک کار مشابه ماتریالیسم تاریخی مارکس است. کشف مهم دیگر مفهوم فقر هگل را به عنوان حلقه مفقوده ای که فرمول بندی مارکس را به نظریه لیبرال کلاسیک می پیوندد، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : آیا جامعه انسانی می تواند مانند یک موجود زنده دچار بیماری شود؟ و اگر چنین است، چگونه چنین ناراحتی خود را نشان می دهد؟ در این کتاب تامل برانگیز، فرد نیوهاسر ایده آسیب شناسی اجتماعی را توضیح می دهد و از آن دفاع می کند و نشان می دهد که توصیف جوامع به عنوان "بیمار" یا "بیمار" به چه معناست و چرا ما اغلب به سمت درک مشکلات اجتماعی به عنوان بیماری یا بیماری کشیده می شویم. بیماری ها او نشان می دهد که چگونه روسو، هگل، مارکس، و دورکیم - چهار فیلسوف کلیدی که به ندرت یک "سنت" را تشکیل می دهند - ایده آسیب شناسی اجتماعی را به روش های قابل مقایسه ای به کار می برند، و سپس ارتباط بین بیماری های اجتماعی و پدیده هایی را که متفکران ساخته اند بررسی می کند. معروف: بیگانگی، آنومی، ایدئولوژی و ناکارآمدی اجتماعی. کتاب او روشنگری غنی و قانع کننده هم از ایده بیماری اجتماعی و هم از اهمیتی است که برای دیدگاه های فلسفی جامعه داشته و دارد.