جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«حقیقت و روش» احتمالا مبنایی‌ترین اثر در حوزه هرمنوتیک فلسفی است و گادامر شاخص‌ترین فیلسوف این حوزه. محور بحث گادامر در بخش نخست این کتاب «هنر و حقیقت» است. فشرده فلسفه هنر گادامر در این بخش آمده‌ اما در متن به بسی موضوعات دیگر نیز پرداخته شده‌است که اهمیت معرفت‌شناختی و تاریخی دارند. گادامر در این متن کل مسئله «روش شناخت» و «مفهوم حقیقت» در تاریخ مدرن را به چالش می‌کشد. این دوره ده جلسه خواهد بود. در جلسه نخست به اختصار نکاتی کلی درباره ۱.گادامر ۲. هرمنوتیک و هرمنوتیک فلسفی ۳. کتاب حقیقت و روش بیان کردم. درباره کتاب به بحث از الف. عنوان و مدعای کلی کتاب و ب. ساختار کلی کتاب پرداختم و سپس به اختصار ساختار بخش نخست کتاب را که موضوع این دوره است توضیح دادم. جلسه دوم به بحث از ” مساله روش ” اختصاص دارد که گادامر کتاب را با آن می‌آغازد .در ذیل این عنوان آرای منتقدان علوم انسانی پوزیتیویستی در آلمان و در نیمه دوم قرن نوزدهم می‌آید و گادامر به آرای هلمهولتز، درویزن و دیلتای اشاره می‌کند. از نظر گادامر تلاش این منتقدان در جهت جدا ساختن علوم انسانی از علوم طبیعی تحت سیطره الگوی ” روش” و مفهوم ” علم” انجام می‌گرفت آن‌گونه که در علوم طبیعی پدیدآمده‌بود و از این جهت ایشان در تاسیس بنیادی مستقل برای علوم انسانی کامیاب نبودند. موضوع این جلسه بخش ” مفاهیم راهبر اومانیستی ” است و در این نوبت به توضیح گادامر درباره دو مفهوم ” bildung ” و ” common sense ” ،به ویژه در آرای هردر و ویکو پرداخته شده‌است. در این جلسه در ذیل بخش ” مفاهیم راهبر اومانیستی” به ادامه بحث درباره مفهوم ” حس مشترک” و دو مفهوم ” حکم ” و ” ذوق” پرداخته شده‌است. موضوع این جلسه نقد گادامر بر زیبایی‌شناسی کانت است. گادامر رویکرد سوبژکتیو کانت به زیبایی را نقد می‌کند و نسبت برخی از مفاهیم کلیدی زیبایی‌شناسی کانت را ،مانند زیبایی آزاد و وابسته، ایدئال زیبایی ، علقه به زیبا و ذوق و نبوغ ، با رویکرد کلی کانت روشن می‌کند. در این جلسه به ادامه بحث گادامر از روند سوبژکتیو شدن زیبایی‌شناسی پرداخته‌شده‌است و گسترش یافتن زیبایی‌شناسی مبتنی بر نبوغ بعد از کانت ، مفهوم تجربه‌زیسته ( erlebnis) و کاربرد آن در حوزه تاریخ‌نگاری و زیبایی‌شناسی ، و جایگاه سمبل و تمثیل ( allegory)در مقام نمونه‌ای نمایانگر غلبه تلقی استتیکی در این رویکرد توضیح داده‌شده‌است. گادامر در فصل ” وجودشناسی اثر هنری” نحوه وجود “بازی” را راهنمای تبیین نحوه وجود اثر هنری می‌داند و آن را مقدمه اصلی‌اش در شرح نسبت هنر و حقیقت قرار می‌دهد. در این جلسه به ابعاد گوناگون نحوه وجود بازی از منظر گادامر پرداخته شده‌است. نسبت ” محاکات” ( میمسیس) با اثر هنری و شان حقیقت‌نمایی هنر

ترجمه ماشینی : بیگانگی زیبایی شناختی را می توان به عنوان رابطه متناقضی توصیف کرد که در آن هنر و حقیقت از یکدیگر جدا شده اند در حالی که با این وجود در هم تنیده هستند. جی. ام. برنشتاین نه تنها بودجه جدایی و حقیقتی مشکل آفرین را تأمین می کند، بلکه مدعی است که ما همچنان به تجربه های حسی و خاص ادامه می دهیم، بنابراین درک خود فرهنگی مدرنیته را پیچیده و به چالش می کشیم. برنشتاین بر کار چهار فیلسوف کلیدی متمرکز است --- کانت هایدگر، دریدا و آدورنو--- و تفاسیر جدید قدرتمندی از دیدگاه های آنها ارائه می دهد. برنشتاین نشان می‌دهد که چگونه هر یک از سه زیبایی‌شناسی پساکانتی (مفاهیم قضاوت، نبوغ و متعالی آن) زبانی فلسفی می‌سازند که می‌تواند فرض طبقه‌بندی مدرنیته را نقد کرده و جابجا کند. او همچنین به تفصیل پاسخ‌های آن‌ها به پرسش‌های مربوط به روابط هنر، فلسفه و سیاست در جوامع مدرن را بررسی می‌کند.

ترجمه ماشینی : کار هاینریش مایر در مورد کارل اشمیت به طور چشمگیری بحث بین المللی درباره اشمیت و اهمیت او را برای اندیشه سیاسی قرن بیستم تغییر داده است. مایر در درس کارل اشمیت، هسته اندیشه اشمیت را الاهیات سیاسی می داند – یعنی نظریه پردازی سیاسی که مدعی است زمینه نهایی خود را در مکاشفه خدای مرموز یا فراعقلانی دارد. این بنیان الهیاتی رادیکال، اما نیمه پنهان، زیربنای کل آثار غالباً دشوار و پیچیده اشمیت است که سرشار از چرخش‌های تاریخی و پیچیدگی‌های سیاسی، فریب‌های عمدی و ابهام‌های غیرعمدی است. مایر در چهار فصل در مورد اخلاق، سیاست، وحی و تاریخ، تفاوت بین فلسفه سیاسی و الهیات سیاسی اشمیت را روشن می کند و بعد مذهبی اندیشه او را به حمایت او از ناسیونال سوسیالیسم و تداوم یهودی ستیزی اش مرتبط می کند. دو مقاله جدید در این نسخه هستند که به مکاتبات اخیراً منتشر شده اشمیت - به ویژه با هانس بلومبرگ - و نوری که بر برداشت او از الهیات سیاسی می افکند می پردازند.

ترجمه ماشینی : این مجموعه شامل مقالات اصلی است که به بررسی مقالات و مکاتبات والتر بنجامین و تئودور آدورنو در مورد ادبیات می‌پردازد. در مجموع، مقالات این دیدگاه را ارائه می دهند که این دو شخصیت برجسته فلسفه قرن بیستم صرفاً فیلسوفانی نبودند که درباره ادبیات می نوشتند، بلکه آنها فلسفه های خود را در و از طریق مواجهه با ادبیات توسعه دادند. بنیامین، آدورنو و تجربه ادبیات به سه بخش موضوعی تقسیم شده است. بخش اول شامل مقالاتی است که مستقیماً راه هایی را نشان می دهد که ادبیات به وسیله آنها تفکر بنیامین و آدورنو را غنی می کند. از طریق خوانش‌هایشان از نویسندگان ادبی مانند بودلر، بکت و پروست، مضامینی را بررسی می‌کند که در تفکر آنها نقش محوری دارند - تقلید، نقد پیشرفت تاریخی، و از دست دادن و بازیابی تجربه. بخش دوم با گردآوری چهار مقاله درباره خوانش بنیامین و آدورنو از کافکا، که کارشان به آنها کمک کرد تا نقد متمایز و پاسخی به سرمایه‌داری داشته باشند، مسیر بخش اول را ادامه می‌دهد. بخش سوم و پایانی با جدیت بیشتری بر این سوال تمرکز می کند که به چه معناست که بینش انتقادی اصیل نسبت به یک اثر ادبی به دست آوریم. این مقالات واکنش بنیامین را به چهره‌های خاصی از جمله گئورگ بوشنر، رابرت والسر، و جولین گرین بررسی می‌کنند، که به نظر او آثارشان نادیده گرفته شده، هضم نشده یا سوء تفاهم شده است. این کتاب بررسی منحصر به فردی از دو فیلسوف اصلی قرن بیستم را از طریق دریچه تجربیات مشترک آنها با ادبیات ارائه می دهد. این برای طیف گسترده ای از محققان در سراسر فلسفه، ادبیات، و مطالعات آلمانی جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : تئودور دبلیو. آدورنو فیلسوف و منتقد اجتماعی بزرگ قرن بیستم بود که نوشته‌هایش درباره فرهنگ مخالف در هنر، موسیقی و ادبیات به طور فزاینده‌ای در مرکز بحث‌های روشنفکری معاصر قرار می‌گیرد. در این مجموعه عالی، رابرت هالو-کنتور، که به طور گسترده به عنوان برجسته ترین مترجم و مفسر آمریکایی درباره آدورنو شناخته می شود، شانزده مقاله ای را که در بیست سال گذشته درباره این فیلسوف نوشته است، گرد هم آورده است. مقاله آغازین، «منشأ هدف است»، تز آدورنو در مورد دیالکتیک روشنگری را برای درک بهتر وضعیت اجتماعی و سیاسی فوری ایالات متحده دنبال می کند. «بازگشت به آدورنو» به بررسی این ایده آدورنو می‌پردازد که قربانی کردن شکل اولیه سلطه انسان است. "Second Salvage" مطالعه ناتمام آدورنو در مورد دگرگونی موسیقی در انتقال رادیویی را بازسازی می کند. و «بازتولید مکانیکی چیست» نقد آدورنو از والتر بنیامین را دوباره مرور می کند. مقالات بیشتر طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد: وابستگی آدورنو با والاس استیونز و ناباکوف، رابطه پیچیده او با کی یرکگارد و روانکاوی، و مطالعه انتقادی او در مورد موسیقی عامه پسند. بسیاری از این مقالات تجدید نظر شده اند، با مطالب جدیدی اضافه شده است که بر ارتباط آن تاکید می کند. افکار آدورنو به ایالات متحده امروز. چیزهایی فراتر از شباهت یک مجموعه تحلیلی به موقع و غنی است که برای مطالعه نظریه انتقادی، زیبایی شناسی، فلسفه قاره ای و آدورنو بسیار مهم است.