جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب بسیار خواندنی و جذاب - اولین کتاب از مجموعه سه جلدی درک ذهن انسان - بر سه شخصیت اصلی تمرکز دارد که تصویر ما را از انسان تغییر داده اند. کافمن مفاهیم سنتی گوته، کانت و هگل را به شدت بازبینی می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های آنها درباره ذهن توسط ذهنیت‌های متمایز خودشان شکل گرفته است. نسخه کافمن از تاریخچه روانی از شایعات دور است و به دقت مستند شده است. او درک کاملاً جدیدی از دو قرن تاریخ فکری به ما ارائه می دهد، اما تمرکز اصلی او بر خودشناسی است. به گفته استفان اسپندر، «بهترین مترجم فاوست»، او در موقعیت منحصر به فردی برای انجام این وظیفه است. و از نظر سیدنی هوک «بی‌تردید جالب‌ترین و آموزنده‌ترین نویسنده هگل در زبان انگلیسی است». برجسته ترین مفسر کانت، لوئیس وایت بک، این کتاب در مورد گوته، کانت و هگل را «جذاب‌کننده» نامیده است - اثری که «با گفتن چیزهایی که هرگز نشنیده‌اند، بسیاری از مردم را برانگیخته می‌کند و جایگزینی ارائه می‌کند. خوانش پذیرفته شده آن بخش از تاریخ فلسفه چگونه است. داستان این که چگونه شخصیت بر فلسفه تأثیر می گذارد هرگز بهتر از این گفته نشده است.» به ما نشان داده می شود که چگونه گوته بیش از هرکسی قبل از خود کشف ذهن را پیش برد، در حالی که کانت از بسیاری جهات یک فاجعه بود. هگل مانند دیگران بین سالهای 1790 تا 1990 سعی کرد کانت و گوته را آشتی دهد. کافمن نشان می‌دهد که این غیرممکن است. او تصویر بزرگی را ترسیم می‌کند، اما او همیشه بسیار دقیق است و مشارکت‌های اصلی گوته و هگل و همچنین روش‌هایی را که تأثیر عظیم کانت فاجعه‌بار نشان می‌دهد، جزئیات می‌دهد.

ترجمه ماشینی : این کتاب شرح مفصلی از نقش مالکیت در ایده آلیسم آلمانی ارائه می دهد. مفهوم مالکیت را در مرکز نظام های فلسفی کانت، فیشته و هگل قرار می دهد و نشان می دهد که چگونه مالکیت به مفاهیم آزادی، حق و به رسمیت شناختن گره خورده است. این کتاب با تبارشناسی انتقادی مفهوم مالکیت در فلسفه حقوقی مدرن آغاز می‌شود، و سپس با بازسازی نظریه مالکیت در دکترین حق کانت، مبانی حق طبیعی فیشته و فلسفه واقعی ینا هگل. با روی آوردن به سنت فلسفه آلمانی، برخلاف چارچوب‌های استاندارد آزادی‌خواهانه و فایده‌گرای مالکیت، به بررسی مسائل متافیزیکی، هنجاری، سیاسی و مادی می‌پردازد که مالکیت را به عنوان یک رابطه اجتماعی قابل درک می‌کند. این کتاب تئوری هنجاری مالکیت را که ریشه در عقل عملی، شناخت متقابل و آزادی اجتماعی دارد، تدوین می‌کند. این نظریه رابطه ای مالکیت، با الهام از ایده آلیسم آلمانی، زاویه ای تازه به نظریه مالکیت معاصر می آورد. علاوه بر این، زمینه فلسفی مهمی را برای بحث های قرن نوزدهم درباره مالکیت خصوصی، نابرابری، کار، سوسیالیسم، سرمایه داری و دولت فراهم می کند. مفهوم مالکیت در کانت، فیشته و هگل برای محققان و دانشجویان پیشرفته علاقه مند به فلسفه آلمان قرن نوزدهم، فلسفه اجتماعی و سیاسی، فلسفه حقوق، نظریه سیاسی و اقتصاد سیاسی جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب شرح مفصلی از نقش مالکیت در ایده آلیسم آلمانی ارائه می دهد. مفهوم مالکیت را در مرکز نظام های فلسفی کانت، فیشته و هگل قرار می دهد و نشان می دهد که چگونه مالکیت به مفاهیم آزادی، حق و به رسمیت شناختن گره خورده است. این کتاب با تبارشناسی انتقادی مفهوم مالکیت در فلسفه حقوقی مدرن آغاز می‌شود، و سپس با بازسازی نظریه مالکیت در دکترین حق کانت، مبانی حق طبیعی فیشته و فلسفه واقعی ینا هگل. با روی آوردن به سنت فلسفه آلمانی در مقابل چارچوب‌های استاندارد آزادی‌خواهانه و سودگرایانه مالکیت، به بررسی مسائل متافیزیکی، هنجاری، سیاسی و مادی می‌پردازد که مالکیت را به عنوان یک رابطه اجتماعی قابل درک می‌کند. این کتاب تئوری هنجاری مالکیت را که ریشه در عقل عملی، شناخت متقابل و آزادی اجتماعی دارد، تدوین می‌کند. این نظریه رابطه ای مالکیت، با الهام از ایده آلیسم آلمانی، زاویه ای تازه به نظریه مالکیت معاصر می آورد. علاوه بر این، زمینه فلسفی مهمی را برای بحث های قرن نوزدهم درباره مالکیت خصوصی، نابرابری، کار، سوسیالیسم، سرمایه داری و دولت فراهم می کند. مفهوم مالکیت در کانت، فیشته و هگل برای محققان و دانشجویان پیشرفته علاقه مند به فلسفه آلمانی قرن نوزدهم، فلسفه اجتماعی و سیاسی، فلسفه حقوق، نظریه سیاسی و اقتصاد سیاسی جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی : هدف این کتاب نفوذ سیستماتیک آنقدر در جوهر ایده‌های مدرن درباره سوبژکتیویته است که خود مسئله‌ی عجیب متافیزیک بتواند دوباره به عنوان پرسشی معنادار ظاهر شود. برای این منظور، دو متن کلیدی سنت فلسفی مقایسه می‌شوند: بخش‌های اول «نقد عقل محض» کانت و «پدیدارشناسی روح» هگل. هر دو نوشته مسئله مطلق را مطرح می کنند که نه تنها در این تک نگاری بازسازی می شود، بلکه بدون تعصب دنبال می شود. هر دو فیلسوف، علمی‌سازی متافیزیک را، که هم برای کانت و هم برای هگل ضروری است، با «روی به سوژه» پیوند می‌دهند، که به طرحواره اساسی جدید برای رابطه بین «هستی» و «هیچی» بدل می‌شود. با این حال، هر دو متفکر دیدگاه‌های متفاوتی در مورد چگونگی درک «هیچ چیز» دارند. این کتاب تز سیستماتیک خود را به آن دیدگاه‌ها اختصاص می‌دهد تا اهمیت کامل «روی به موضوع» و پرسش حاصل از متافیزیک آشکار شود.

ترجمه ماشینی : در متافیزیک به مثابه مسیح شناسی، یونائل شیکلر سهم عمده ای در فلسفه و الهیات ارائه می دهد. او ابتدا به بررسی مسائل کلیدی فلسفی که کانت و هگل با آنها دست و پنجه نرم می کردند، می پردازد و در آثار رودولف اشتاینر جوهر راه حلی برای آنها می یابد. او ادعا می کند که اشتاینر به مسائل فلسفی هگل بازگشته است اما بهتر می تواند آنها را حل کند. شیکلر از این بحث های فلسفی درباره معرفت و حقیقت برای درک اهمیت مسیح استفاده می کند. شیکلر با تکیه بر کار هگل استدلال می کند که مسیح تحولاتی را در آگاهی انسان ممکن ساخته است که رابطه بشریت با جهان اطراف را بازسازی می کند. این یک کار جسورانه و دقیق است که مسیرهای جدیدی را در فلسفه و الهیات باز می کند. فریزر واتس پیشگفتار و جورج پتیسون پیشگفتار گسترده ای را ارائه می دهند.

ترجمه ماشینی : این کتاب در پی آن است تا توجه را به آغاز یک اخلاق خودآگاهی در فرآیند فکری محوری فلسفه ایده آلیستی جلب کند: برای فلسفه کانتی با کمک ملاحظات سیستماتیک و برای فیشته، شلینگ و هگل با استفاده از متون منتخب. در این اخلاق، آرزوی حفظ فردیت دیگری با توسعه مفاهیم اخلاقی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از تبیین ساختاری خودآگاهی در تبیین معقول بودن جهان برای ما محقق می شود. یک عدم تعین در درون خود فقط می توان از طریق رابطه اخلاقی با دیگری به گونه ای ساختاریافته فکر کرد که خودآگاهی نه تفاوت درونی خود را از دست بدهد و نه به رابطه ای از روابط تعیین شده از بیرون تبدیل شود. امر اخلاقی و باید به عنوان پدیده ای در جهان تلقی نمی شود، بلکه از آن عدم تعین خودآگاهی به وجود می آید که از آن فلسفه ایده آلیستی وظیفه اصلی خود را تعیین تعین های قابل درک از جهان قرار داده است. در مفاهیم اخلاقی، سوبژکتیویته بر اساس خودآگاهی eo ipso وضعیت تعهد اخلاقی را به خود می گیرد. در این رابطه اخلاقی، دیگری در یقینی شناخته می‌شود که فقط می‌تواند به خود بدهد، به طوری که این خود تبیین او باقی بماند. بنابراین، خود دیگری در درونی‌ترین بخش‌های سوژه، به عنوان خودآگاهی، در قالب مسئولیت اخلاقی در برابر و برای آزادی دیگری به خود می‌آید. در خودتعیین خودآگاهی که برای هیچ تعین بیرونی قابل دسترسی نیست. بنابراین آگاهی از دیگری را می توان مستقیماً در مرکز فلسفه خودآگاهی کشف کرد: به عنوان اخلاقی که به تنهایی می تواند ساختار خودآگاهی را در هویت و تفاوت آن قابل درک کند.