جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مطابق با قرآن کریم، انجیل کتابی آسمانی است که خداوند بر حضرت عیسی(ع) نازل کرده تا آن را بر مردم ابلاغ کند و آن مشتمل بر هدایت، ذکر و احکام الهی بوده است. اما مسیحیان این مفهوم از انجیل را از اساس منکرند. آنها هرگز نمی‌گویند که عیسی کتابی به نام انجیل آورده است. آوردن وحی توسط عیسی به‌گونه‌ای که حضرت موسی تورات را و حضرت محمد قرآن را آورده‌اند، در الهیات مسیحی جایگاهی ندارد. آنها حقیقت انجیل را بشارت به رستگاری می‌دانند که حاصل تجسّد خدا در عیسی، تصلیب، و زنده شدن عیسی پس از مرگ است. بنابراین می‌توان گفت که دو قرائت کاملاً متفاوت از مفهوم انجیل نزد مسلمانان و مسیحیان وجود دارد. نویسنده در این مقاله ضمن تبیین هر دو دیدگاه، با استناد به متون تاریخی و مسیحی، دیدگاه قرآنی در مورد انجیل را تقویت کرده است.

اصل نبوت از جمله مهم ترين رويکردهاي مشترک در متون مقدس مي باشد که اين امر در قرآن کريم و اناجيل اربعه مورد تاکيد قرار گرفته است. در اين ميان مباني نبوت و منشور تعاليم و دعوت حضرت عيسي (ع) به عنوان يکي از پيامبران اولواالعزم به تفصيل مورد اهتمام آيات قرآن کريم و اناجيل چهارگانه قرار گرفته که به سهم خود مي تواند گامي اساسي در مساله تقريب و تقويت آموزه هاي مشترک دين اسلام و مسيحيت تلقي شود. در اين مقاله سعي شده تا از يکسو مباني نبوت عيسي مسيح (ع) در آموزهاي اناجيل اربعه و آيات قرآن کريم مورد بررسي، تحليل و مقارنه قرار گيرد و از سوي ديگر اصول مشترک حاکم بر منشور دعوت و تعاليم اين پيامبر بزرگ الهي نظير: ايمان به خدا، بشارت ملکوت، تکميل و تصديق تورات و تعليم و تبيين کتاب آسماني و رفع اختلاف در برخي از دستورات شريعت تبيين گردد و در پايان دو اصل مهم «نجات بخشي» و «فدا شدن» عيسي مسيح (ع) که در آموزه هاي صريح اناجيل چهارگانه بدانها پرداخته شده با آيات قرآن کريم مقارنه و مورد ارزيابي قرار گيرد.

اناجیا در ارتباط با حضرت عیسی و مریم سخن گفته اند. تصویری که این اناجیل بر اساس عهد عتیق درباره حضرت عیسی ارائه کرده اند از اختلاف و تضاد برخوردارند. در باره اصل تولدکه آیا حضرت مریم باکره بوده یا شوهری به نام یوسف نجار داشته و نیز نسب حضرت عیسی که آیا به داوود می رسد یا لاوی ابهام هایی وجود دارد که سعی شده حضرت عیسی را پسرخدا و موعود آخرین بنی اسرائل معرفی نمایند.

در ایم مقاله، نویسندگان با معرفی اناجیل چهارگانه و نقاط اشتراک و امتیازشان به مسئلهسندیت و اعتبار این اناجیل پرداخته است و اثبات نموده است که اناجیل موجود در زمان عیسی مسیح نگاشته نشده اند و گرچه تا حدی اعتبار اریخی دارند ولی نمی توان ان ها را به عنوان کتاب مقدس که کلمات آن وحی باشد تلقی کرد.