جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب درباره معاد و مطالب پیرامون آن می باشد. مطالبی از قبیل خصوصیات معنوی برای شناخت معاد، معاد بین نصل و عقل ، معاد جسمانی، جوهر نفسانی می باشد.

کتاب حیاة الأنبیاء (ع) بعد وفاتهم بقلم الحافظ أبی بکر احمد بن الحسین البیهقی به رشته تحریر در آمده است. از دیدگاه دین مرگ پایان زندگی نیست. بلکه آغاز مهمترین حوادث و رویدادهاست. بر این اساس بررسی عالم برزخ و اثبات آن از نظر عقل و برهان و آیات و روایات در خور دقت و تأمل است. در نظر شیعه و سنی انبیاء و اولیاء الله دارای حیات طیبه برزخیه هستند. در این نوع زندگی آنان توان تأثیرگزاری بر جهان ماده را دارند. مؤلف اثر حاضر درصدد است تا مجموعه ‏ای از احادیث در اثبات زنده بودن پیامبران (ع) بعد از مرگ را بیان دارد. مسئله حیات انبیاء، پیامد دیدگاهی فلسفی در باب روح بوده كه اشاعره آن را از اعراض می‏ دانسته‏ اند و اعراض هم چون در دو زمان مختلف باقی نیستند پس روح و از جمله روح انبیاء بعد از مرگ باقی نبوده و رسالت آنها از بین رفته است. بیهقی فقط با استناد به احادیث و بدون اشاره به مسائل فلسفی و عقلی در صدد دفع این شبهه است. به نظر او انبیاء بعد از مرگ در قبر زندگی می‏ كنند و از جمله نماز می‏ خوانند و احادیث مورد استناد وی از جمله حدیث معراج، حدیثی از سعید بن مسیب، حدیث إسراء و... می ‏باشد. محقق كتاب، علاوه بر شرح زندگانی مؤلف جنبه ‏های مختلف مسئله مذكور را از قبیل اینكه حیات مذكور از نوع حیات برزخی است یا حقیقی و نیز دلایل قرآنی و روایی كه بیهقی به آن استناد نكرده آورده است. این کتاب شامل مقدمه، مطالبی راجع به زندگینامه مؤلف اثر حاضر و ده مبحث می باشد. بعضی از مباحث این اثر بدین ترتیبند: استدلال نمودن مصنف به احادیث أنس تصریح کننده است به حیاة انبیاء و اقامه صلاة آنان در قبورشان، استدلال مصنف به اثری از سعید بن المسیب از حیاة انبیاء در قبورشان، مصنف استدلال به احادیثی از أنس نموده که متضمن رؤیت حضرت رسول الله (ص)، حضرت موسی (ع) را در حال اقامه نماز در قبرش بوده است، مصنف استدلال به حدیثی از أبی هریره نموده که متضمن بر ملاقات حضرت رسول الله (ص) با جمعی از انبیاء (ع) در شب إسراء و إمامت حضرت (ص) بر ایشان (ع). و ..... مؤلف بعد از بررسی موضوع حیاة انبیاء (ع) در قبورشان و با آوردن اسانید صحیحه حیاة انبیاء (ع) در قبورشان بعد از وفاتشان را به اثبات رسانیده است و حتی اقامه صلاة بعضی از انبیاء (ع) در قبورشان را اذعان نموده است.

کتاب «الحیاة الخالدة أو الحیاة الأُخری» معرب شده کتاب «زندگی جاوید یا حیات اخروی» اثر «مرتضی مطهری» می باشد که توسط محمدعلی آذرشب به عربی ترجمه شده است. این کتاب در مورد زندگی پس از مرگ از دیدگاه دین اسلام است. «معاد» از ارکان جهان‌بینی اسلامی بوده و نویسنده در این کتاب، به تفصیل به این موضوع پرداخته است. «ماهیت مرگ» یکی از مهم‌ترین فصول مطرح‌شده در این کتاب است.

چکیده انسان به طبیعت آگاهی و خواست خود زندگی را می‌‌طلبد‌‌، به زندگی می‌‌اندیشد‌‌، از آن محافظت می‌‌کند و از هر چه بر ضد آن باشد می‌‌گریزد. مرگ‌‌، به‌ویژه آن‌‌گاه که پایان مطلق زندگی تلقی شود‌‌، بیش‌‌تر از هر چیز دیگری هراسناک می‌‌شود. هرچند اموری در زندگی برای انسان ناخوشایند باشد، ناخرسندی به اصل زندگی سرایت نمی‌‌کند و او به زندگیِ بدون آن امور می‌‌اندیشد. اصل اعتقاد به زندگی‌‌، بقا و جاودانه بودن آن به طور اطمینان‌‌آوری به پیغام پیامبران خداوند تکیه زده است. در میان دانشوران‌‌، فیلسوفان نیز برای اصل زندگی پس از مرگ دلایلی آورده‌‌اند. در میان دلایل متقن بر زندگی پس از مرگ‌‌، دلیلی که افزون بر اتقان‌‌، امکان ورود سریع و عمیق به عقل عام بشری را د، بهتر و برتر از دلیل‌‌های دیگر است. در این مقاله می‌‌کوشیم تا چنین دلیلی بر زندگی پس از مرگ نشان داده شود‌‌، دلیلی که به چیزی جز تأمل و تدبر وابسته نیست و در دسترس همگان است.

اصطلاح تصویر، نمایانگر یک فرآیند ترکیب تخیّلی است، فرآیندی که از یک سو به تصویر مفهوم هنری بخشیده وآن‌ را از تعبیر‌‌های عادی جدا کرده است و از سوی دیگر در نمایاندن معناهای پنهان و انتقال گنجینه‌های ذهنی به مخاطب و عمق بخشیدن به معانی مورد نظر کارایی دارد.از جمله اهداف یک متن به ويژه در نوع ادبی آن، تأثیر بر مخاطب است از این رو آفریننده از روش‌های گوناگون، از جمله تصویرگری بهره می‌برد تا اینتأثیر گذاری را به اوج خود برساند، در دامنه تصویرگری، توصیف‌ها و ترسیم‌ها به گونه‌ای هستند که موجب لمس واقعیت‌های ورای متن می‌شوند؛ از این رو هر قدر تصویر پردازی یک متندقیق‌تر باشد، خواننده یا شنونده بیشتر و شدیدتر تحت تأثیر قرار می‌گيرد. در گسترة متون عربی، متن قرآنی که نوعی بیان اعجازی به شمار می‌رود آکنده از مصادیق تصویرگری است؛ زیرا قرآن برای زندگی بخشیدن به معانی و زنده جلوه دادن مفاهیم به کار برده شده، از شیوۀ تصویر پردازی استفاده كرده است و در سایة این روش بسیاری از حقایق دینی و معارف توحیدی و بسیاری از پدیده‌های معنوی و روحی و حالات روانی به نمایش گذاشته شده‌اند. در این پایان نامه تصویرهای هنری زندگی پس از مرگ(رستاخیز، بهشت، دوزخ) در جزء سی قرآن ارائه شده، و ویژگی‌های آن تحلیل و تبیین شده است.

هدف از این پژوهش پاسخ به این سئوال است که ماهیت زمان و مکان در جهان پس از مرگ چیست و انسان ها در کجا و چه زمانی نتیجه نیک یا بد عمل خویش را می بینند. نویسنده در پاسخ، نخست کلیاتی را درباره معاد و ماهیت زمان و مکان می آورد و آن گاه به بیان معاد جسمانی می پردازد. وی با تشریح تفاوت های بین دنیا و آخرت، اصولاً طرح این پرسش را بی مورد می انگارد و نتیجه می گیرد چون ما از مسایل مربوط به آخرت مانند برزخ، مواقف قیامت، صراط و میزان و نامه اعمال درکی فراتر از لفظ نداریم، نمی توانیم داوری درستی درباره آن داشته باشیم.

باور به حيات پس از مرگ، از اصول اساسي اديان الهي است. موضوع اين نوشتار، بررسي تطبيقي سرنوشت انسان پس از مرگ، در دين زرتشت و اسلام است. دين زرتشت مانند اسلام، معتقد به حيات پس از مرگ بوده و در بندهاي متعددي از متون اوستايي و پهلوي، به حيات پس از مرگ اشاره شده است. اين نوشتار، نخست به توصيف عالم پس از مرگ و سرنوشت انسان پس از مرگ، از ديدگاه دين زرتشت و اسلام پرداخته و با نگاه مقايسه اي شباهت ها و تفاوت هاي دو دين در اين عرصه برشمرده است. از جمله شباهت هاي دو دين در آموزه حيات پس از مرگ، مي توان به ضرورت جهان پس از مرگ و محدود بودن آن تا رستاخيز، كيفر و پاداش براي مجرمان و نيكوكاران اشاره كرد. و سه جايگاه بهشت و جهنم و هميستگان در جهان پس از مرگ، براي انسان ها در دين زرتشت، و دو جايگاه بهشت و جهنم برزخي براي آدميان در عالم ديگر در دين اسلام، حضور روان بدون بدن در عالم پس از مرگ، از منظر زرتشتيان و روح همراه با بدن، متناسب با خود، در جهان پس از مرگ از منظر اسلام، از جمله تفاوت ها به شمار مي آيد. اين مقاله با روش توصيفي ـ تحليلي تدوين يافته است و تأكيد آن در ارائه مباحث بر قرآن، اوستا و متون پهلوي است.

كار و تلاش رمز اصلى بقا و سرزندگى همه جوامع انسانى است. مردمى كه با تكيه بر توانمندى و ذخاير خداداد ملى خويش، بر ضعف و فقر غلبه كرده اند، مايه خرسندى درونى و اقتدار ملى خويش را فراهم ساخته اند. اگرچه نمى توان گفت كه امروز روحيه راحت طلبى بر عموم جوانان ما حاكم است، اما مى توان گفت كه بسيارى از نسل جوان از انجام كارهايى كه مستلزم تلاش و سخت كوشى است، كراهت داشته و طالب رفاه و راحتى با كم ترين زحمت هستند. سودآورى برخى از مشاغل غيرتوليدى و دلّال مآبانه نيز اين روحيه را تقويت كرده است. با نگاهى به سيره امامان شيعه (عليهم السلام) درمى يابيم كه سخت كوشى، تلاش و پرداختن به فعاليت هاى توليدى از برجسته ترين ويژگى هاى اين بزرگواران است. آنان با اين روش خويش، درس بزرگى و عزت نفس به شيعيانشان آموختند. اين مقاله نگاهى كوتاه به جنبه كار و تلاش در زندگى اميرالمؤمنين، على (عليه السلام)، دارد.