جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب "دولة الدينية" اثر استاد واعظی می باشد کتاب حاضر به بررسی مسایل مهم مربوط به اندیشه سیاسی اسلام می پردازد. در ابتدای این اثر کلیاتی در مورد معرفت دینی و دینداری ارایه شده و پس از آن پیامدهای معرفتی مدرنیته و سکولاریسم، مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. آن گاه چالش مهم مسلمانان با مقوله مدرنیته بیان شده و ظهور بنیادگرایی اسلامی و سلفی گری و تقابل آن با نوگرایی دینی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است در بخش بعدی کتاب نویسنده تحلیلی از ماهیت وحی و نبوت و فلسفه آن دو ارایه و ضمن بررسی مفهوم و چرایی ختم نبوت، نسبت بین دین و حکومت و مشروعیت تفکرات سیاسی در اسلام را بررسی کرده است و مبانی حکومت دینی در عصر غیبت معصومین (علیهم السلام) را تبیین می کند. نویسنده در ادامه به بررسی ادله فقهی و سیاسی مشروعیت حکومت ولایت فقیه پرداخته و شرایط رهبر و ولی فقیه برای احراز مسند حکومت را بیان نموده و پرسش ها و ابهاماتی را در این زمینه پاسخ داده است

کتاب "علم السياسة" اثر استاد "سيد صدر الدين قبانجي" می باشد پژوهشی تحلیلی - توصیفی درباره علم سیاست از دیدگاه اسلام است که با هدف ارائه ریشه های علم سیاست در منابع اسلامی تدوین شده است. نویسنده با روش تطبیقی و با استناد به آثار و تحقیقات گوناگون سر فصل‏های زیر را مورد بحث قرار داده است: علم سیاست، مشکل سیاسی، آینده سیاسی انسان، دولت، حکومت و ضرورت‏ها و شکل‏های آن، امت، هموطنان، ملت و قوای سیاسی او (احزاب، رفراندم و رای عمومی).

کتاب "الديمقراطية " به قلم استاد "هاشم مرتضى" می باشد موضوع کتاب پيرامون اسلام و دموکراسي و رابطه بين اين دو مي‌باشد. نويسنده شاکله بحث خود را در ضمن پنج فصل مرتب نموده است در فصل او ل به تاريخچه دموکراسي و تحو لات آن در غرب مي‌پردازد، سپس ديدگاه متفکران اسلامي که از اساس با دموکراسي مخالف و يا موافق هستند را بررسي مي‌کند و ديدگاه متفکراني که به صورت مشروط، دموکراسي را پذيرفته‌اند، مورد ملاحظه قرار مي‌دهد. وي نظام دموکراسي را ساخته بشر و طبيعتا آن را خالي از نقص نمي‌داند، گرچه اين‌گونه نظام‌ها جهت مقابله با ديکتاتوري هميشه جواب داده است، اما شخصيت‌هاي اسلامي امثال امام خميني، جواد آملي، مصباح يزدي، شهيد مطهري، مالک بن نبي و قرضاوي کساني هستند که براي دموکراسي مشروعيت کلامي يا سياسي به طور مشروط قائل هستند. نويسنده ضمن مقايسه حکومت الهي و دموکراسي غربي، قانون‌گذار در حکومت‌هاي الهي را تنها خدا مي‌داند و مشروعيت آن نيز بر همين اساس است، اما در دموکراسي غربي مشروعيت تنها مربوط به آراي ملت و اکثريت مي‌باشد.نويسنده در پايان پس از بررسي ديدگاه‌هاي موافق و مخالف در دموکراسي نتيجه مي‌گيرد در اصول ثابت و ضروريات دين، دموکراسي و آراي ملت مفهومي ندارد، اما در روش‌ها و ساختارهاي حکومت مي‌توان با نظر و رأي ملت عمل نمود و آن را دموکراسي ديني ناميد

کتاب " الحكومة الإسلامية" اثر امام خمینی می باشد این کتاب مجموعه سیزده جلسه درس امام خمینی در فاصله ۱۳ ذی‌القعده ۱۳۸۹ تا ۲ ذی‌الحجه ۱۳۸۹ق در ایام اقامت در نجف اشرف است این جلسات گاهی کامل و گاه به صورت یک یا چند درس تکثیر و منتشر شده است اما در پاییز ۱۳۴۹ش پس از ویرایش و تأیید امام در بیروت به چاپ رسید و پنهانی به ایران فرستاده شد . این کتاب قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال ۱۳۵۶ در ایران با نام «نامه‌ای از امام موسوی کاشف الغطاء» به ضمیمه «جهاداکبر» تجدید چاپ شده است امام خمینی در ابتدای این کتاب ولایت فقیه را از موضوعاتی می‌داند که تصور آن موجب تصدیق خواهد بود از نظر او هرکس عقاید و احکام اسلامی را آشنایی مختصری داشته باشه چون به ولایت فقیه برسد و آن را تصور کند بی‌درنگ آن را تصدیق خواهد کرد. به عقیده وی اینکه اسلام بدون حکومت و ناقص معرفی شده است از برنامه‌های استعمارگران است. آیت الله خمینی ضروت تشکیل حکومت اسلامی را در امتداد ولایت پیامبر و امامان ترسیم می‌کند. آیت الله خمینی در این کتاب برای تشکیل حکومت اسلامی در دوره غیبت دلایلی را آورده است: لزوم مؤسسات اجرایی، سنت و رویه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) در تشکیل حکومت و تعیین حاکم برای پس از خود، ضرورت استمرار اجرای، رویه امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) در اداره حکومت و ... از جمله دلایل تشکیل حکومت اسلامی ذکر شده است.

حکومت در اسلام بخش چهارم درباره حکومت انبیاء الهی می باشد. حکومت یعنی قضا و داوری و حکم رانی الهی بین مردم.

جامعه‌شناسى سياسى تشيع اثنی‌عشر ى اثر اسماعيل نورى علاء، بررسى مباحث جامعه‌شناختى سياسى در تفكر شيعه اماميه مى‌باشد كه به زبان فارسى و در سال 1357ش نوشته شده است. كتاب با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب در پنج فصل تنظيم شده است. نظر نویسنده در اين كتاب، به همه نحله‌هاى جامعه‌شناسى سياسى نيست، بلكه بيشتر منظومه نظرى جامعه‌شناس بزرگ آلمانى ماكس وبر را در نظر دارد كه قسمت اعظم آن به بررسى مسئله رهبرى و جانشينى اختصاص دارد و به نظر نویسنده، از نقطه‌نظر مطالعه مذهب تشيع اثنی‌عشر ى، جامع‌ترين و كامل‌ترين منظومه نظرى به‌شمار مى‌رود. وى در اين مقاله كوشيده است اين منظومه را تا آنجا كه به بررسى وى درباره تشيع اثنی‌عشر ى مربوط مى‌شود به تفصيل توضيح داده و نقاط ضعف و قدرت آن را به مدد تجربه عينى و غنى تاريخ تشيع اثنی‌عشر ى شرح نمايد. وى به هنگام نوشتن مقاله حاضر چنين فرض كرده كه خواننده با تاريخ شيعه آشناست و رازهاى مختلف اين تاريخ را مى‌داند. به عبارت ديگر كوشيده است كه در اين مقاله، از حداقل شرح و تفصيلات تاريخى استفاده كند و هر كجا كه لازم شده، مطلب را صرفاً به اشاره‌اى برگذار كرده است. خواننده‌اى كه با اين تاريخ آشنا نيست، البته مشكل خواهد توانست مطالب مطروح در اين مقاله را تعقيب كند، به‌خصوص كه هنوز سرنخ مشروح و مدونى از سير تحولات تشيع به‌طور اعم و تشيع اثنی‌عشر ى به‌طور اخص در دست نيست. البته نویسنده خود اين تعهد را برعهده گرفته و وعده داده است كه نتيجه تحقيقات هشت‌ساله خود را در اين‌باره به‌زودى به‌دست چاپ بسپارد. نویسنده سعى كرده است كه مقاله حاضر، به‌جاى برانگيختن هرگونه پيشداورى و تعصب، موجب پيدايش يك بحث اساسى در زمينه نقش فعال تشيع اثنی‌عشر ى در صحنه سياست جهان اسلام و كشور ايران باشد.