جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: هدف این پژوهش، تعیین تاثیر غنی سازی روابط بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجین بود.روش: این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. 36 زوج از مراجعان به مرکز جامع پزشکی و مشاوره اصفهان در سال ۱۳۸۷ در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (16 زوج) به طور تصادفی قرار گرفتند. متغیر مستقل غنی سازی روابط بود که در 8 جلسه روی گروه آزمایش انجام شد؛ در گروه گواه هیچ مداخله ای صورت نگرفت. ابزار پژوهش پرسش نامه سازگاری زناشویی(RDAS)  بود. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: غنی سازی روابط بر بهبود نمره کل کیفیت زناشویی زوجین (P<0.05) و ابعاد آن شامل توافق زناشویی (P<0.01)، رضایت زناشویی (P<0.01) و انسجام زناشویی (P<0.01) موثر بوده است. طبق نتایج پیگیری پس از یک ماه، بین گروه آزمایش و گواه در میزان کیفیت روابط زناشویی و ابعاد آن تفاوت وجود دشت (P<0.001) و اثر غنی سازی بعد از یک ماه باقی مانده بود.نتیجه گیری: مهارت های غنی سازی روابط، کیفیت روابط زناشویی را افزایش می دهد.

این پژوهش به مقایسه رضایتمندی از زندگی زناشویی در چهار نوع ساختار خانواده پرداخته است. سوالها و فرضیه های مطرح شده به مقایسه میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی در چهار مرحله ساختار خانواده می پردازد. 1ـ خانواده هایی که تازه ازدواج کرده و فرزند ندارند.2ـ خانواده هایی که فرزند پیش دبستانی یا دبستانی دارند.3ـ خانواده هایی که فرزند نوجوان دارند.4ـ خانواده هایی که فرزندان انها ازدواج کرده و خانواده را ترک کرده اند.نمونه بررسی شده شامل 120 زوج می باشد که هر گروه 30 زوج را در برمی گیرد. ابزار  استفاده شده پرسشنامه رضایتمندی از زندگی زناشویی انریچ  است. روش تحقیق از نوع علی مقایسه ای است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از واریانس عاملی استفاده شده است. نتایج به دست امده نشان می دهد زوجهایی که فرزندان انها ازدواج کرده و خانواده را ترک کرده اند بالاترین میزان رضایتمندی از زندگی زناشویی را دارند و زوجهایی که فرزند یا فرزندان نوجوان دارند، پایین ترین سطح رضایتمندی از زندگی زناشویی را نشان می دهند.

نوشتار پیش رو با روش توصیفی - تحلیلی به جست وجو در آموزه های وحیانی می پردازد و ضمن بیان مفهوم فرهنگ و تمدن زمینه ساز، درصدد است شاخصه های مبنایی را پیشنهاد کند که بر اساس آن ها، ساماندهی ترسیم راهبردها در جهت دست یابی به فرهنگ و تمدن زمینه ساز با افزایش جنبه های کیفی و کمی صورت پذیرد. نتایج به دست آمده را می توان در دو گزاره بیان کرد:الف) منظور از فرهنگ زمینه ساز، مجموعه ای از آموزه های بینشی (ناظر به عقاید و باورها)، گرایشی (ناظر به ارزش ها) و کنشی (ناظر به آداب، رسوم، الگوها و شیوه های عملی) است که از قرآن کریم و سیره پیامبر اکرم(ص) و اهل بیت(ع) به دست می آید و هدف و اثر برجسته آن، ایجاد زمینه های فردی و اجتماعی لازم برای پذیرش حقیقی و محض ولایت امام زمان (عج) - به عنوان آخرین فرستاده الهی - است و تمدن زمینه ساز نیز، تجلی فرهنگ یادشده در ابعاد سخت افزاری و نرم افزاری خواهد بود؛ب) به نظر می رسد تامل در اوضاع کنونی جهان و جست وجو در آموزه های قرآنی و روایی می تواند این باور را پدید آورد که با مبنا قرار دادن سه شاخصه «هدایت»، «حکمت» و «رضایت» در ارائه راهبردهای تحقیقی و توسعه ای برای تحقق فرهنگ و تمدن زمینه ساز، می توان در اقناع مخاطبان برای ایفای نقش موثر خود در زمینه سازی برای ظهور امام زمان (عج) به توفیقی بیشتر دست یافت.

نوشتار حاضر با عنایت به نظرات فقهی و با مطالعه رویکرد حقوق ایران و انگلستان به نقد و بررسی لزوم اخذ برائت از بیمار برای رفع مسوولیت مدنی پزشک اختصاص دارد. با این حال، این مقاله در دو گفتار به نگارش درآمده است. گفتار اول این مقاله به لزوم و یا عدم لزوم اخذ برائت از شخص بیمار در بری شدن شخص پزشک از صدمات وارده به بیمار و گفتار دوم به شرایط ترتب اثر بر برائت یا رضایت شخص بیمار اختصاص دارد. محقق در این مقاله به این نتیجه گیری رسید که صرف رضایت بیمار به انجام درمان برای رفع مسوولیت مدنی از شخص پزشک کافی است و به این جهت دیگر نیازی نیست که جهت برائت پزشک از صدمات وارده به شخص بیمار از وی برائت نامه اخذ گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.