جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رساله حاضر در نه بخش تنظیم گردیده است ، که به بحث عقول طولی که یکی از مهمترین مباحث مطرح در فلسفه اسلامی است پرداخته شده است ، همچنین جایگاه این نظریه و ارکان اساسی تشکیل دهندة آن در فلسفه اسلامی مورد بررسی قرار گرفته است. مسأله عقول طولی جایگاه خاصی در فلسفه اسلامی دارد . این نظریه با مسائلی از قبیل ؛ نقش عقول در صدور کثرت از وحدت ، نقش عقول (عقل فعال ) در وحی و تبیین حکمت نبوی ونقش عقول طولی در فرایند معرفت ، که از زمره پیچیده ترین مسائل فلسفه و یکی از دغدغه های فکری نگارنده بوده ، ارتباط می یابد. هدف اصلی این رساله این است که این مساله را به صورتی مستقل و جامع مورد بررسی قرار دهد و جایگاه عقول طولی را از دیدگاه فلاسفه اسلامی (ابن سینا و ملاصدرا) بیان نماید و در ادامه به تبیین معضلاتی که نظریة عقول طولی موفق به حل آن شده است بپردازد. در فصل اول و دوم پایان نامه به مباحثی همچون تعریف لغوی و اصطلاحی عقل از دیدگاه های مخلتف و اثبات عقول پرداخته می شود . در سومین فصل به بیان ویژگی های صادر اول و مسائل مربوط به آن پرداخته شده است . فصل چهارم بیان کیفیت صدور کثرات از واحد ونقش عقول در این میان را عهده دار می باشد و در فصل پنجم به تعداد عقول اشاره می گردد در فصل هفتم آخرین عقل از عقول طولی و وظایف آن مورد بررسی قرار می گیرد . در فصل هشتم ارتباط نظریه عقول طولی با فرشته شناسی دینی تبین می گردد. در مجموع نتایج این پژوهش حاکی از آن است که عقول با وجود اینکه دارای بساطت بالذات می باشند دارای کثرتی بالعرض می باشند . همچنین عقول طولی در حکمت نبوی (وحی) ، معرفت و … دارای تاثیرند و از دیدگاه این دو فیلسوف عقول طولی همان ملائک مقرب الهی اند.

در پایان نامه حاضر عقل و وحی و رابطه آن دو در شش فصل با این مباحث بررسی شده است: فصل اول، اصطلاح شناسی عقل و وحی؛ فصل دوم، عقل از دیدگاه ابن سینا و علامه طباطبایی؛ فصل سوم، وحی از دیدگاه ابن سینا و علامه طباطبایی؛ فصل چهارم، عقل و وحی از دیدگاه کلام جدید؛ فصل پنجم، رابطه عقل و وحی از دیدگاه آن دو حکیم؛ فصل ششم، بررسی و مقایسه آرای علامه طباطبایی و ابن سینا و فارابی.

نظر به اینکه علم بودن یک علم مرهون انسجام مسائل و انسجام مسائل در گرو عاملی وحدت آفرین است؛ اغلب حکما این عامل وحدت آفرین را موضوع علم می خوانند. پرسش اصلی مقاله حاضر تبیین رابطه موضوع و مسائل فلسفی طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدراست. چنان که در منطق آمده، موضوع هر علم چیزی است که در آن علم از عوارض ذاتی آن بحث می شود؛ به تعبیر دیگر محمولات هر علم و مسائل آن از عوارض ذاتی آن است، لذا بین موضوع هر علم و مسائل آن رابطه تنگاتنگی برقرار است. طبق دیدگاه ابن سینا و ملاصدرا، موضوع فلسفه - در مقام تعریف - «موجود بما هو موجود» است و مسائل آن نیز از عوارض ذاتی وجودند، اما تطبیق قواعد منطقی علم شناسی بر همه آنچه به عنوان مسائل فلسفی مطرح است، بسیار چالش برانگیز است؛ چرا که در مقام تعریف، مسائل فلسفه باید از عوارض ذاتی «موجود بما هو موجود» باشند، اما در مقام تحقق به مشکل برخورده و به نظر می رسد در برخی از مسائل فلسفی این نکته رعایت نشده است؛ لذا شکافی میان مقام تعریف و مقام تحقق فلسفه، به وجود می آید که باید برای پر کردن این شکاف و رسیدن به فهمی دقیق از موضوع فلسفه و مسائل مطرح شده در آن و چگونگی هماهنگی میان موضوع و مسائل آن تلاش هایی انجام شود.

مرگ سه قسم است: مرگ اخترامی؛ ارادی؛ مرگ. در علت مرگ اخترامی و ارادی اختلافی وجود ندارد؛ علت مرگ اخترامی، عدم قابلیت بدن برای تداوم تعلق نفس به آن است. علت مرگ ارادی، تزکیة نفس و ریشه کن کردن هواهای نفسانی و قطع تعلق نفس به بدن به ارادة سالک است. آنچه مسئلة اصلی این تحقیق را در بر می گیرد، بحث از علت مرگ طبیعی است. در پاسخ به علت مرگ طبیعی، سه رویکرد در فلسفة اسلامی وجود دارد. الف. رویکرد ابن سینا و اطبا که به علت مادی و قابلی مرگ می پردازند و تبیین فیزیولوژیک از مرگ ارائه می دهند؛ ب. رویکرد کلامی که به علل غایی بالعرض مرگ می پردازند؛ ج. رویکرد وجودی ملاصدرا که از غایت ذاتی و سبب حقیقی مرگ بحث می کند و از این راه ضرورت مرگ را برای همة آحاد بشری اثبات می کند. از نظر ملاصدرا علت مرگ طبیعی، استکمال نفس است. این دیدگاه از حیث نظام وارگی و بدیع بودن، شایان توجه و تحقیق است؛ در این مقاله به تبیین، تحلیل و بیان وجوه تمایز نظریات موجود و کاستی های هر یک پرداخته می شود.