جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «به هر حال وابستگی و تکیه بر آنچه خود نویسنده به منصه ظهور رسانده است، امری مشکوک است. مهم این است که به چیزهایی که او در سکوت رها کرده است توجه کنیم.» چنین توصیه‌ای روش‌شناختی بود که در سال 1924 توسط خود هایدگر ارائه شد که در این کتاب، هایدگر و پروژه هستی‌شناسی بنیادی، با دقت دنبال شده است. این پروژه شامل مجموعه وسیعی از مشکلاتی است که در اطراف هستی و زمان (1927) پدیدار شد و سپس از زمان دوره های سخنرانی ماربورگ (1923-1928) تا سخنرانی های فرایبورگ (1928-1935) که امروزه در Gesamtausgabe موجود است ادامه یافت. سکوت هایدگر در مورد برخی از منابع بنیادی او حقیقتی است که توسط کسانی که او را به دقت خوانده اند کاملاً به رسمیت شناخته شده است. این کتاب به طور سیستماتیک سکوت های مربوط به هوسرل، ارسطو کتاب ششم اخلاق نیکوماخوس، هگل پدیدارشناسی، نیچه و حتی دکارت را بررسی و ارزیابی می کند. آنچه پدیدار می‌شود، تفسیر مجدد نظام‌مند و اصلی «هستی‌شناسی بنیادی» است که بر درک خود دازاین انسانی به‌عنوان کلید درک معانی مختلف هستی و کل تاریخ ساختارشکنی هستی‌شناسی متمرکز است. این پروژه با ادعای مطلق بودن که در متافیزیک مدرن بیداد می کرد، به اوج خود رسید که اوج و تقلید آن را در مقدمه ای بر متافیزیک (1935) می توان یافت. در رابطه با «ماجرای هایدگر»، این کتاب که خیلی قبل از آشفتگی کنونی آغاز شده است، هم ابهام و هم انسجام دخالت هایدگر با نازی‌ها را نشان می‌دهد و هم برای اولین بار، کار هایدگر جوان را در معرض یک موضوع قرار می‌دهد. انتقاد داخلی دقیق و کامل با ترسیم خاستگاه‌ها، جابه‌جایی‌ها و نتیجه نهایی از درون حوزه خودش، یعنی پدیدارشناسی، به ما امکان می‌دهد تا درباره این پرسش دشوار در عمق و منشأ آن تأمل کنیم

ترجمه ماشینی : این جامع ترین تفسیر در مورد هر دو بخش وجود و زمان هایدگر است که آن را به راهنمای ضروری برای تازه واردان و متخصصان تبدیل می کند. با توضیحی غیرفنی از پرسش هایدگر - «به چه معناست؟» - و با در نظر گرفتن این سؤال، به تدریج نزدیکی تمرکز بر متن را افزایش می‌دهد. نویسنده با استناد به ترجمه ژوان استامبا، مفاهیم کلیدی اصل را با کمک تصاویر مشخص و ارجاع به برخی از مرتبط‌ترین آثاری که هایدگر قبل و بعد از انتشار کتاب هستی و زمان سروده است، توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر فیلسوفی فریبنده و بحث‌برانگیز بود که به خاطر مفاهیم فلسفی بسیار بدیع و چالش‌برانگیز و همچنین همراهی و همدلی‌اش با حزب نازی در طول جنگ جهانی دوم شناخته شده بود. کتاب سفری مختصر و بدون اصطلاحات خاص در زندگی و اندیشه اوست. انتشار «دفترچه‌های سیاه» خصوصی هایدگر در دهه‌های 1930 و 40 منجر به افزایش علاقه به رابطه بین فلسفه هایدگر و دیدگاه‌های سیاسی او شد و باعث سردرگمی و محکومیت گسترده‌ای شد. این کتاب کوتاه بسیاری از این مشکلات را در متن قرار می دهد و ارزیابی صادقانه ای از دیدگاه های سیاسی نگران کننده هایدگر و چگونگی ارتباط آنها با برخی از موضوعات همیشگی که تخیل فلسفی او را به خود مشغول کرده بود ارائه می دهد. این کتاب که پرتره ای جذاب از یک انسان درخشان، پیچیده و اغلب غیرجذاب است، برای دانشجویانی که تا حدودی با اندیشه هایدگر آشنایی دارند، دانشجویانی که برای اولین بار به آثار هایدگر نزدیک می شوند و افراد غیرمتخصصی که به دنبال آشنایی با آثار بزرگ و در عین حال مشکل ساز هستند، ارزشمند خواهد بود. ، متفکر قرن بیستم.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی راه‌هایی می‌پردازد که هایدگر، لاکو-لابارت و نانسی درک کانتی از «ارائه زیبایی‌شناختی» را اتخاذ کرده و پیکربندی مجدد می‌کنند. در کانت، «ارائه زیبایی‌شناختی» به معنای فنی به‌عنوان شیوه‌ای خاص از تجربه در یک گونه‌شناسی از حوزه‌های مختلف تجربه درک می‌شود. این مطالعه استدلال می‌کند که هایدگر، لاکو-لابارث و نانسی عناصر این شیوه خاص تجربه را تعمیم می‌دهند تا نگرش زیبایی‌شناختی و واژگانی که کانت برای توصیف آن به کار می‌برد، به طور کلی بر چیزها تأثیر بگذارد. با این حال، این کتاب فراتر از مستندسازی تأثیر شناخته شده نقد داوری کانت است، اما راهی جدید برای نزدیک شدن به برخی از مسائل اصلی در اندیشه پساکانتی - از جمله اینکه چرا هنر، اثر هنری، و زیبایی شناسی هنوز به عنوان وسیله ای برای نقد حتی، یا به ویژه، پس از آشویتس در دسترس هستند. این نشان می‌دهد که تبارشناسی نظریه معاصر نیاز به بررسی مسئله ارائه دارد، که مسلماً سؤالی بوده است که از همان آغاز فلسفه را نگران کرده است.

ترجمه ماشینی : کتاب «هستی و زمان» هایدگر همنشین کمبریج شامل هفده فصل از دانشمندان برجسته هایدگر است. این یک اثر مرجع مفید برای دانش آموزان مبتدی است، اما همچنین موضوعات اصلی هستی و زمان را با عمقی که مورد توجه محققان خواهد بود، بررسی می کند. The Companion با مروری بخش به بخش از هستی و زمان و فصلی به بررسی پیدایش این اثر مهم آغاز می‌کند. فصل پایانی هستی و زمان را در چارچوب آثار متأخر هایدگر قرار می دهد. فصل های باقی مانده به بررسی مسائل اصلی هستی و زمان می پردازد، از جمله مسئله هستی، پدیدارشناسی فضا، ماهیت انسان (رابطه ما با دیگران، اهمیت حالات، ماهیت درک انسان، زبان)، دیدگاه هایدگر. در مورد ایده آلیسم و واقع گرایی و موضع او در مورد شک گرایی و حقیقت، روایت هایدگر از اصالت (با تمرکز بر دیدگاه های او در مورد آزادی، بودن به سوی مرگ، و مصمم بودن) و ماهیت موقتی و تاریخی بودن انسان.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر یک نازی معمولی و از اعضای وفادار خرده بورژوازی استانی بود. او همچنین متفکر اصلی سنت قاره‌ای و یکی از مهم‌ترین فیلسوفان قرن بیستم بود. چگونه باید این زندگی دوگانه را معنا کنیم؟ آیا باید تداعی‌های داخلی و سیاسی هایدگر را در درک خود از اندیشه او لحاظ کنیم، یا باید مستقل از سیاست منفور با کار فکری او رفتار کنیم؟ چگونه هر متفکری امور پیش پا افتاده را با ایده آل یا پیگیری تحقیق فلسفی را با الزامات مشارکت مدنی آشتی می دهد؟ در هایدگر، آلن بدیو و باربارا کاسین خود را در مکاتبات فیلسوف با همسرش الفرید غرق می‌کنند تا به این پرسش‌ها پاسخ دهند، زیرا با هایدگر و همه متفکرانی که در برابر سیاست‌های زمانه‌شان آسیب‌پذیر هستند، ارتباط دارند. آنها بر رابطه عذاب‌آور هایدگر با همسرش، با هانا آرنت، و زنان متعدد دیگر تمرکز می‌کنند و سطحی غیرعادی از صمیمیت را به دنیای شخصی و فکری او می‌آورند.