جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : اگرچه گتسبی بزرگ اثر F. Scott Fitzgerald از اواسط قرن توجه منتقدان زیادی را به خود جلب کرده است، اما یک سوال بی پاسخ و بی پاسخ باقی مانده است که نیازمند کاوش بیشتر است: چه چیزی گتسبی را "بزرگ" می کند؟ به نظر می‌رسد که منشأ عظمت گتسبی، برای راوی نیک کاراوی، این است که گتسبی ویژگی‌هایی دارد که او را از دیگران متمایز می‌کند: این یک «تأثیرپذیری ضعیف» نیست، بلکه «حساسیت شدید نسبت به وعده‌های زندگی» و «یک هدیه فوق‌العاده‌ای برای امید» که نیک قبلاً هرگز آن را ندیده است و انتظار ندارد دوباره ببیند (6). من ادعا می کنم که آنچه نیک به عنوان اعتقاد و امید گتسبی به امکانات زندگی می بیند، در آنچه کی یرکگور در آثارش یا/یا و ترس و لرز به عنوان انتخاب برای زندگی اخلاقی فارغ از درد دنیای مادی بحث می کند، تجسم یافته است. گتسبی این انتخاب را انجام می دهد (زندگی اخلاقی) زمانی که جیمز گاتز جوان تصمیم می گیرد جی گتسبی شود و خود را از درد از دست دادن دیزی رها کند. از طریق این انتخاب، به گفته کی یرکگور، فرد اخلاقی به عنوان شوالیه بی نهایت به مقام شوالیه القا می شود. اگر شوالیه یک حرکت دیگر انجام دهد، تبدیل به یک شوالیه ایمان می شود که معتقد است: "با این وجود من ایمان دارم که او را به دست خواهم آورد - یعنی به دلیل پوچ بودن، به دلیل این واقعیت که برای خدا همه چیز ممکن است. (بیم و لرز/46). گتسبی «پسر خدا» است که «از تصور افلاطونی او از خودش نشأت گرفته است». او یک شوالیه کیرکگاردی است که وجود اخلاقی را انتخاب کرده است. او شوالیه ای است که توانایی این را دارد که در چشمان غیرممکن نگاه کند و همچنان تا حد پوچی ایمان دارد، حتی اگر ملاقات مجدد با عشقش (دیزی) ممکن نباشد. این "هدیه فوق العاده گتسبی برای امید" است که کی یرکگور آن را به "تنها بزرگ"، شوالیه ایمان نسبت می دهد. بنابراین، روایت نیک تنها تقدیس‌سازی از شوالیه «بزرگ» او نیست، بلکه خاطره‌ای تخیلی است که حرکات شوالیه‌اش، گتسبی، را در همان مسیری که کی‌یرکگور به‌طور تخیلی دنبال می‌کند و شوالیه بزرگ ایمانش به ترس و لرز را مشاهده می‌کند، ردیابی می‌کند.

ترجمه ماشینی : موضوع اصلی در آثار فیلسوف و متفکر دینی دانمارکی سورن کیرکگارد (1813-1855) به شکل یک سؤال است: "مسیحی شدن به چه معناست؟" با این حال، ایده‌های کی یرکگور بسیار فراتر از محافل مسیحی تأثیر گذاشته و برای بسیاری از شخصیت‌های برجسته فلسفی و ادبی مهم بوده است، برخی از آنها ترجیح می‌دهند که عمدتاً به این سؤال توجهی نداشته باشند (سارتر، کامو، هایدگر، بوبر)، و برخی از آنها انتخاب کردند. خود را در درجه اول به این مسئله مشغول کنند (تیلیچ، بونهوفر، بردیایف، مارسل). حتی اگر کی یرکگور در گمنامی نسبی درگذشت، به لطف ترجمه پس از مرگ آثارش به آلمانی و آن ترجمه‌هایی که پس از آن توسط متفکران گوناگونی مانند سارتر بی‌خدایی و خاخام حسیدی مارتین بوبر مورد استقبال قرار گرفت، نوشته‌های کی‌یرکگور به یک نیروی شکل‌دهنده بزرگ در قرن بیستم تبدیل شد. فلسفه، الهیات و ادبیات. با گسترش اندکی تأثیر کی یرکگور، مطالعه حاضر بر مفهوم کنایه او به عنوان ارتباط غیرمستقیم و بر مفهوم او از سه حوزه هستی برای پرداختن به خوانش نزدیک از چهار شاهکار ادبیات: گتسبی بزرگ، خورشید نیز طلوع می کند، خانم دالووی تکیه می کند. ، و اولیس. سپس این چهار قرائت نزدیک به نقطه عزیمتی برای در نظر گرفتن اینکه چگونه مفهوم کنایه کی یرکگور - به طور خاص تر، سه حوزه وجودی آن - ممکن است در جهان دانش و تعلیم و تربیت امروزی کاربرد داشته باشد تبدیل می شود. بنابراین، خوانش دقیق این چهار رمان، زمینه را برای فصل آخر ایجاد می کند، که در نظر می گیرد چگونه مفهوم کی یرکگور از سه حوزه هستی ممکن است برای درک وسیع تری از دانش و آموزش کاربرد داشته باشد. پژوهش حاضر علاوه بر ارائه تحلیل ادبی (خوانش های نزدیک متعارف) از چهار رمان، به عنوان آغازگر الهیات کی یرکگور نیز عمل می کند، زیرا خوانش دقیق رمان ها جنبه های مختلفی از آنچه کی یرکگور معتقد بود سه حوزه است را نشان می دهد. وجود داشتن. این مطالعه همچنین با دعوت از خواننده به بررسی چگونگی اعمال سه حوزه وجودی برای دانش پژوهی و تعلیم و تربیت معاصر، اقدام دانش پژوهی و آموزش را پیش می برد.

ترجمه ماشینی : من با ارائه گزارشی از دو رشته کلیدی در تاریخ برخوردهای فلسفی با مرگ شروع می کنم. هر دو نوع در ابتدا به دنبال کاهش ترس از مرگ با توسل به این ایده هستند که مرگ صرفاً جدایی روح از بدن است. بر اساس نوع افلاطونی، از مرگ نباید ترسید، زیرا روح پس از مرگ، زندگی طولانی مدتی از زندان بدنی خواهد داشت. با چندین تغییر چشمگیر، این فشاری است که توسط بسیاری از سنت های جریان اصلی مسیحی انجام می شود. با توجه به سویه اپیکوری، از مرگ نباید ترسید، زیرا پتزهای کوچکی که روح را تشکیل می‌دهند، بدن را ترک می‌کنند و در لحظه مرگ پراکنده می‌شوند و هیچ موضوعی را برای تجربه هیچ شری که ممکن است با مرگ همراه باشد باقی نمی‌گذارند. اگر چه هزاره‌ها از اکتشافات علمی بیشتر مطلع شده‌اند، اما این فشاری است که بشر ملحد معاصر و از نظر فناوری پیشرفته بر آن وارد شده است. هدف اصلی من نشان دادن این است که فلسفه جایگزینی دارد که اغلب نادیده گرفته می شود تا مرگ را بر اساس این دوگانگی باستانی ببینیم. این جایگزینی است که سورن کی یرکگارد و مارتین هایدگر از آن حمایت کردند. اگرچه هر دو متفکر برخاسته از سنت مسیحی هستند، اما به وضوح به بینش های اپیکوری در مورد مرگ در آثار خود واکنش نشان می دهند و از این طریق روشی عجیب از زندگی با مرگ را تجویز می کنند که به نظر می رسد سنت مسیحی آن را فراموش کرده است. با وجود همراهی کی یرکگور و هایدگر، در موضوع مرگ تفاوتی اساسی بین آنها وجود دارد. به نظر می رسد هایدگر در هستی و زمان بر پدیدارشناسی مرگ تکیه می کند که کی یرکگور در متونی مانند «در کنار قبر» ارائه می کند. با این حال، توجه به این نکته جالب است که این گفتمان، به ویژه هنگامی که در پرتو آثار دینی تر کی یرکگور دیده می شود، ممکن است فقط برای مسیحیان مشتاق قانع کننده باشد. اگر چنین است، پس شاید تنش هم در تصاحب «از لحاظ الحادی» هایدگر از ایده‌های کی یرکگور در مورد مرگ و هم در تلاش هایدگر برای جذاب کردن این ایده‌ها برای انسان مشتاق وجود داشته باشد. هدف ثانویه من این است که مشخص کنم آیا هایدگر «فلسفه وجودی مرگ» را زمانی که آن را در پروژه هستی‌شناختی اولیه‌اش وارد می‌کند، خیلی دور می‌برد یا خیر.

ترجمه ماشینی: الف تا زه فلسفه کی یرکگارد مقدمه ای متنی بر جهان قرن نوزدهم کپنهاگ کی یرکگور، گاهشماری از وقایع و شخصیت های کلیدی زندگی او و همچنین تعاریفی از نظام های کلیدی اندیشه- الهیات، اگزیستانسیالیسم، ادبیات و روانشناسی او ارائه می کند. . بخش گسترده کتابشناختی ادبیات ثانویه و مواد الکترونیکی کمک به محققان را پوشش می دهد. ضمیمه شامل اطلاعات دقیق نوشته های او به همراه فهرستی از نام مستعار او است. این کتاب نه تنها به عنوان راهنما برای محققان مجرب، بلکه به عنوان مقدمه ای برای دانشجویان جدید فلسفه کی یرکگارد مفید است.

ترجمه ماشینی : از نظر کی یرکگور، شناخت خداوند با شناخت حقایق مختلف درباره خود آغاز می شود. هر فردی، صرفاً به دلیل انسان بودن، توانایی توسعه آگاهی شهودی از خدا را دارد. در این پایان نامه به بررسی ماهیت این دانش می پردازم. در فصل اول، تعدادی ایده مهم برای درک پدیدارشناسی باور دینی کی یرکگور، از جمله تمایز او بین بازتاب عینی و ذهنی، روش او (ارتباط غیر مستقیم) و روانشناسی او را معرفی می کنم. فصل اول با شرح دامنه یا حوزه «دین طبیعی» به پایان می رسد. در فصل بعدی به تحلیل عناصر ساختاری یا تکوینی دین طبیعی، بیداری یک خدا - رابطه در نهایت خودشناسی (آگاهی فرد از جنبه‌های ابدی، نامتناهی و ممکن «خود» انسان) می‌پردازم. در فصل پایانی، من دو ویژگی مرتبط در برخورد کی یرکگور با معرفت دینی را بررسی می کنم: تحقیر او برای استدلال های استقرایی یا احتمالی، و پیشنهاد او مبنی بر اینکه وجود خدا می تواند برای شخصی با نوع دیگری از یقین آشکار شود. من استدلال می‌کنم که اگرچه او در بحث‌های خود علیه استدلال‌های خداباورانه اغراق می‌کند، اما کی‌یرکگور در گزارش خود از مبنای مناسب اعتقاد به خدا درست است. من با کنار هم قرار دادن دیدگاه های کی یرکگارد در مورد اعتقاد به خدا با دیدگاه های الهیدانان و خداشناسان احتمالی قرن بیستم و همچنین «معرفت شناسی اصلاح شده» آلوین پلانتینگا به پایان می رسم

ترجمه ماشینی : از زمان انتشار اولین رمانش در سال 1960 با نام The Moviegoer، آثار واکر پرسی به طور گسترده توسط محققان خوانده شده و مورد ارزیابی انتقادی قرار گرفته است. اگرچه کارهای زیادی با کار پرسی انجام شده است، هیچ یک بررسی نکرده اند که چگونه تغییرات در کاتولیکیسم آمریکایی و تغییرات شورای دوم واتیکان بر روش هایی که پرسی در مورد دین نوشت و به مشکلات دنیای مدرن نزدیک شد، تأثیر گذاشت. در صفحات بعدی، جنبش های مهم کاتولیک آمریکایی، تغییرات مربوط به اعمال کاتولیک از طریق شورای دوم واتیکان، و فلسفه های اگزیستانسیالیستی کی یرکگور، بوبر و مارسل را به تفصیل شرح خواهم داد تا راه هایی را که پرسی در آنها انجام می دهد، نشان دهد. شخصیت‌های Binx Bolling از The Moviegoer و Thomas More of Love in the Ruins: The Adventures of a Bad Catholic at A Bad of the World، فراتر از «بی‌حالی» یا «روزمرگی» هستند که آنها را از خدا و جامعه جدا می‌کند.

ترجمه ماشینی : کی یرکگور در مورد نقش تخیل در وجود انسان ادعاهای شگفت انگیزی دارد. او آن را "واسطه فرآیند نامتناهی" می نامد - ارائه خود نامتناهی به خود متناهی در "بازتاب". او همچنین آن را قوه همه قوا، «منشأ همه مقوله‌ها» و عامل اصلی در «چه احساس، دانش یا اراده یک انسان» می‌نامد. کی یرکگور با این ادعاها پیشنهاد می کند که تمام زندگی شامل چیزی است که به راحتی به چیزی فراتر از وجود محدود مربوط می شود - خلاقیت. این ادعاهای اصلی در سراسر آثار متعدد کی یرکگور بررسی شده و در الهیات به کار می روند. با این حال، به دلیل تاکید فراگیر کی یرکگور بر ذهنیت و حقیقتی که به جای تایید صرف، زندگی می شود، قبل از این کاوش و کاربرد به طور مختصر به یک شناخت جامع و یک درک بسیار گسترده از الهیات توجه می شود. الهیات به عنوان یک تلاش سه جانبه در نظر گرفته می شود که حول تجربه شخصی تحقق امکانات یک خود واقعی از طریق وارد شدن به رابطه مناسب با خدا متمرکز است. سه «شاخه» این تلاش عبارتند از جست‌وجو برای تحقق خود واقعی، شناخت خدا که همراه با این جست‌وجو است، و انتقال این معرفت به دیگران. اولین وظیفه در کاربرد الهیاتی بینش های کی یرکگور در تخیل، کاوش در رابطه تخیل و «عقل» (یا تفکر منطقی ناب) است. در ذیل این شرح و تقبیح کسانی است که تخیل و امکانات وجودی را که منعکس می کند جدی نمی گیرند. اما نباید به تخیل اختیار داد. کی یرکگور به همان اندازه که کسانی را که تخیل را نادیده می گیرند، اصحاب ناب را محکوم می کند. بنابراین، «بررسی‌های» مختلفی بر روی تخیل (مانند مطالبات اخلاقی، کتاب مقدس، تاریخی بودن مسیحیت و طنز) مورد بررسی قرار می‌گیرد. همچنین برخی از متکلمان مورد مطالعه قرار گرفته اند که تلاش های فعالی برای جلوگیری از غفلت از نقش حیاتی تخیل در الهیات داشته اند.

ترجمه ماشینی : کی یرکگور «فلسفه» را به عنوان دیدگاهی معرفی می کند که به دنبال درک حقیقت با اندیشه است. اندیشه به عنوان شوق ایده آل بودن، ماندگاری و بسته شدن در نظر گرفته می شود. اما از نظر کی یرکگارد، حقیقت مستلزم تعالی و گشودگی واقعیت است. بنابراین فراتر از اندیشه است و تنها برای کل شخص قابل درک است. یعنی حقیقت در «ذهنیت حداکثری» شناخته می شود. تصدیقات کی یرکگور درباره حقیقت مبتنی بر فرضیات جزمی است. بر خلاف دیدگاه سقراطی، که حقیقت را از راه یادآوری، ماندگار و قابل دستیابی می‌داند، کی‌یرکگور حقیقت را در لحظه‌ای مهم به نام «پری زمان» «در حال آمدن» می‌داند. برای خود بازتولید نشده این حقیقت به عنوان یک پارادوکس ظاهر خواهد شد. اگر خود، خود را تأیید کند، آنگاه پارادوکس به عنوان «جرم» در نظر گرفته می شود. اما اگر نفس خود را رها کند و پارادوکس را در ایمان بپذیرد، در این صورت قیامت عقل به وجود می آید که دیگر تناقض تناقض نیست.

ترجمه ماشینی : سورن کی یرکگور به عنوان اصلاح کننده مسیحی ایده آلیسم قرن نوزدهم معرفی می شود. ماهیت ایده آلیسم همانطور که در هگلیسم، ساختار کلیسایی و محیط فرهنگی مطرح می شود، توصیف می شود. هستی‌شناسی هگلی «اندیشه ناب»، اصل «وساطت» و تلاش برای «عینیت» به‌عنوان موانع اساسی برای جذب مسیحیت مطرح می‌شود. کی یرکگور به این مسائل به صورت مایوتیکی برخورد می کند. این روش همانطور که به نویسنده و آثار او مربوط می شود مورد بحث قرار می گیرد. مراحل هستی (یعنی زیبایی‌شناسی، اخلاقی، دینداری الف، و دینداری ب) در رابطه با رویکرد مایوتیک کی یرکگارد توضیح داده شده است. نگرانی مسیح شناختی کی یرکگور مورد بحث قرار می گیرد. نظرات به ارائه او از خدا و دیدگاه او نسبت به رویکرد تاریخی است. مسیح به عنوان «پارادوکس»، «پوچی» و «جرم» معرفی شده است. ماهیت وجود مسیحی به گونه ای توصیف می شود که به مسیح در معاصر بودن و غلبه بر توهین در ایمان مربوط می شود.

ترجمه ماشینی : در سال 1849، کی یرکگور تعهد هامان به زبان نوشتاری و گفتاری را که برگرفته از لوگوس الهی است، ستود. این پایان نامه به بررسی هامان و کی یرکگارد می پردازد تا تأثیر متفکران بر ارتباطات کلامی و نوشتاری را درک کند. وقف هامان به ایده ارتباط که به لطف خدا و صرفاً از سوی خداوند ارائه شده است در تألیف او آشکار است. مدل ارتباط غیرمستقیم کی یرکگور در نهایت یکی از وجود مسیحی است. با توجه به این واقعیت که کی یرکگور مدیون هامان بود و شاید حتی از طریق خواندن جامع او از زبان شناس آلمانی به ایمان به خدا بازگردانده شد، این پایان نامه امکان تأثیر هامان را بر مفهوم کی یرکگور از ارتباطات بررسی می کند. سؤال تحقیق در سراسر این پایان نامه این است: تأثیر هامان بر نظریه ارتباط غیرمستقیم کی یرکگور چیست؟