جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

بخشي در انجام با نسخه ارجاعي همخواني ندارد. اين رساله به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شخصي مي پرسد: چه دليلي بر وجود امام عليه السلام هست با اينكه مسلمانان در وجودش اختلاف زياد دارند؟ مفيد در اين رساله پاسخ اين مسأله را آورده است. (اشكوري، جعفر) [مرعشي و 32/531و 32/520 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكي مركز احياء 7/206؛ التراث العربي 3/47؛ ذريعه 20/388 و 390 و 395؛ مكتبة اميرالمؤمنين 2/570]

نام كتاب بر برگ آغاز نسخه، چنين آمده: معارضة للشيخ مع بعض رؤساء اهل السنة في الغيبة، اين رساله نيز به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و در قم چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) [مرعشي و 32/530و 32/522 الذريعة: 16/80-81]

بخشي در انجام با نسخه ارجاعي همخواني ندارد. اين رساله به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) شخصي مي پرسد: چه دليلي بر وجود امام عليه السلام هست با اينكه مسلمانان در وجودش اختلاف زياد دارند؟ مفيد در اين رساله پاسخ اين مسأله را آورده است. (اشكوري، جعفر) [مرعشي و 32/531و 32/520 الذريعة: 16/80-81؛ موسسه آية الله بروجردي 2/272؛ عكي مركز احياء 7/206؛ التراث العربي 3/47؛ ذريعه 20/388 و 390 و 395؛ مكتبة اميرالمؤمنين 2/570]

نام كتاب بر برگ آغاز نسخه، چنين آمده: معارضة للشيخ مع بعض رؤساء اهل السنة في الغيبة، اين رساله نيز به سال 1414 ه از سوي كنگره شيخ مفيد تحقيق و در قم چاپ شده است. (سيد محمود اشكوري) [مرعشي و 32/530و 32/522 الذريعة: 16/80-81]

رساله اي است در استدلالات شيخ مفيد در مقابل علماي اهل سنت همچون قاضي «عبدالجبار معتزلي» در مباحث اعتقادي. از جمله مناظره وي درباره حديث غدير، مسئله حرب جمل و حديث نبوي «يا علي حربك حربي»، ‌ابطال قول به نوبه اصحاب جمل، همچنين محاجه وي با رماني در مورد طلحه و زبير و مطالبي ديگر. [اهدائي رهبر4-2]

در اين كتاب از اعمال و اشعار ابوطالب استدلال ميكند بر اينكه دين اسلام را قبول نموده و مسلمان شده است، اين كتاب همان است كه در ذريعه 2/512 ذكرش رفته، و گويا همان كتاب «‌ايمان ابي طالب» شيخ مفيد باشد كه در ص 513 همان مجلد مذكور است، زيرا روش كتاب بي شباهت به روش مفيد نيست. (سيد احمد اشكوري) اين كتاب بسال 1150 ق. به زبان عربي تحرير يافته در آن نويسنده مي خواهد با ذكر دلائل و مدارك متعدد براي ابي طالب عموي پيغمبر اسلام اثبات اعتقاد بدين اسلام كند. (انوار) درباره ايمان ابي طالب عم پيامبر اسلام دانشمندان كتابهاي بسيار نوشته اند كه فهرست آنها در ذريعه (510/2) و پايان چاپ الحجة علي الذاهب الي تكفير ابي طالب أليف شمس الدين ابي علي فخاربن معد موسوي (نجف 1351) آمده است نسخه ما چنانكه در پايان آن يادشده گويا ا زشيخ مفيد محمد بن نعمان بغدادي باشد كه نجاشي در رجال از آن ياد كرده و مجلسي در هنگام نگارش بحار آن را دردست داشته است (5/1فصل 1) «دانش پژوه» ظاهراً قسمتي است از رساله سيد مرتضي علم الهدي. در باب ايمان ابو طالب چند رساله ميشناسيم و عبدالحي رضوي كاشاني فصل 17 كتاب حديقة الشيعه را به آن اختصاص داده. (عبدالحسين حائري) آغاز كتاب: الحمدلله ولي الحمد و مستحقه و صلواته علي خيرته من خلقه محمد و آله، و بعد أطال الله بقاء سيدنا الاستاد الجليل. انجام كتاب: و ايراد جميعه يطول و فيما أتيناه منه و من دلائل ايمانه برسول الله كفاية و بلاغ و الحمدلله ... [مرعشي 1/282؛ مجلس شورا 7/270؛ موسسه آية الله بروجردي 1/225؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 80؛ عكسي مرعشي 5/268؛ رايانه آستان قدس]

امام(ع) دارای مقام جانشینی رسول خدا(ص) است که از جمله مباحث مربوط به این جانشینی، علم امام(ع) می‌باشد. میزان وگستره علم امام(ع) به خاطر ارتباط با عصمت ایشان و این که درأعصار مختلف در بین علماء مسلمان مورد اختلاف بوده و مورد بحث و بررسی قرار گرفته است از أهمیّت بالایی برخوردار می‌باشد؛ به طورکلّی دو دیدگاه در رابطه با گستره علم امام(ع) وجود دارد برخی علم امام(ع) را محدود و برخی دارای گستره وسیع‌تری می‌دانند به همین خاطر در این پژوهش به روش توصیفی ـ تحلیلی به بررسی گستره علم امام(ع) در حوزه‌های أصول معارف و أحکام شرعی، آیین رهبری، لغات و حِرَف و صنایع از دیدگاه مرحوم شیخ مفید از متقدّمین و علّامه طباطبایی از متأخرین به هدف بررسی جزئی نظریّه این دو عالم بزرگ در این حوزه ها؛ پرداخته شده است که موجب باز شدن دریچه‌ای جدید برای پژوهش گران در پژوش جزئی از گستره علم امام(ع) در این حوزه‌ها می‌باشد. یافته‌ها و حاصل این پژوهش را می‌توان این گونه بیان نمود که به اعتقاد مرحوم شیخ مفید امام درحوزه علم به أصول معارف و أحکام شرعی و آیین رهبری علاوه بر اینکه نسبت به این علوم علم بالفعل دارد این علم برای ایشان ضروری نیز می‌باشد اما در رابطه علم امام نسبت به لغات و حِرَف و صنایع قائل به این نیستند که امام به این أمور به صورت بالفعل و همیشگی عالم است چرا که از نظر ایشان نه عقل و نه قیاس، نه این علم را واجب می‌دانند و نه ممتنع و روایات نیز نمی‌تواند اثبات گر این علم به صورت بالفعل و همیشگی باشد و در مقابل، از نگاه علّامه طباطبایی امام(ع) به خاطر داشتن مقام نورانیّت که فعلیّت محض است نسبت به همه چیز به صورت بالفعل علم دارد که از جمله این معلومات علم به لغات و حِرَف و صنایع می‌باشد و داشتن این علم برای ایشان ضروری است.