جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫قرآن کريم بر ايمان و عمل صالح، تأکيد فراواني دارد. پژوهش حاضر اين دو موضوع را از نظر علامه طباطبائي? و با توجه خاص به تفسير الميزان، بررسي نموده است. از نظر علامه چون ايمان داراي زيادت و نقصان است، داراي مراتب نيز هست. مراتب ايمان از نظر ايشان عبارت است از: اذعان و باور قلبي، اعتقاد تفصيلي به حقايق ديني، تسليم عبوديت خدا شدن در همه اعمال، و حصول يقين به عدم استقلال غيرخدا. متعلقات ايمان عبارت است از: ايمان به خدا، قيامت، پيامبران الهي، کتب آسماني و ملائکه. مهمترين مراحل و مقدمات عمل صالح، عبارت است از: انگيزه عمل صالح، اميد اجر و ثواب دنيوي و اخروي و حرکت براي انجام عمل. از نظر علامه? ميان ايمان و عمل صالح، رابطه تنگاتنگي وجود دارد؛ زيرا ايمان رکن، مقوّم و دعوتکننده به عمل صالح است و عمل صالح، زمينهساز تحقق و عامل تقويت و ارتقاي ايمان است. به نظر وي، آثار ايمان و عمل صالح به دو دسته دنيوي و اخروي تقسيم ميشوند. آثار دنيوي نيز يا فردي است و يا اجتماعي. برخي از آثار دنيوي فردي عبارت است از: آرامش روحي، محبوبشدن در دلها، استجابت دعا، فراواني رزق، سعادت و خوشبختي، نداشتن حزن و اندوه، شجاعت و توانايي، و حيات طيبه. برخي از آثار اجتماعي آن عبارت است از: ايجاد امنيت و برقراري عدالت و نظم در جامعه، جلوگيري از فساد، اصلاح جامعه و تعاون و همکاري بين مؤمنين، مسئوليتپذيري، و نزول برکات. برخي از آثار اخروي ايمان و عمل صالح عبارت است از: بخشش گناهان، تبديل گناهان به حسنات، ورود به بهشت، برخورداري از درجات عالي بهشت، حصول رضايت خداوند و پاداش جاويدان، پاداش مضاعف، رزق کريم در بهشت، جلب رحمت خداوند و حصول اجر عظيم. نتيجه اينکه بين ايمان و عمل صالح رابطهاي جداييناپذير وجود دارد و براي ترتّب آثار يادشده، ايمان بايد همراه با عمل صالح باشد.