جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شلایرماخر پس از عصر روشنگری و اشکالاتی که توسط هیوم و کانت به اصل متافیزیک وارد شد و اشکالاتی که توسط نقادان جدید کتاب مقدس به دین وحیانی وارد شد، تلاش کرد که قرائت و بیانی نو از اصل دین و دین مسیحی ارائه دهد که از این اشکالات در امان باشد. او عقاید و اعمال را خارج از دین می‌شمارد و می‌گوید گوهر دین «مواجهه با بیکرانه» است و این مواجهه در همه ادیان وجود دارد. از این رو کسانی او را تکثرگرا به حساب آورده‌اند. اما آیا شلایرماخر واقعا تکثرگرا است یا انحصارگرای معتدل؟ این مقاله به روش توصیفی-تحلیلی در پی اثبات این است که او یک‌ انحصارگرای معتدل است ونمی‌تواند از اشکالات انحصارگرایی بگریزد. شلایرماخر مسیحیت را از این جهت متفاوت با دیگر ادیان می‌داند که در آن مواجهه با بیکرانه بهتر و بالاتر از دیگر ادیان صورت می‌گیرد و رستگاری بهتر محقق می‌شود.سخن این نوشتار این است که شلایرماخر در هدف خود موفق نیست

در این نوشته به نزاع گریفین با خداباوران سنتی در تبیین شرور طبیعی پرداخته می‌شود. خداباوران سنتی،( گریفین، خداباورانی را که اولاً به قدرت مطلق خداوند قایل هستند، ثانیاً، قدرت موجودات را حاصل اعطای قدرت خداوند به آن ها می دانند، ثالثاً، به خلق از عدم جهان باور دارند را سنتی تلقی می کند) مسأله شر را این‌گونه تبیین می‌کنند که اولاً آنها ناشی از هبوط فرشته یا قدرت شیطانی هستند. ثانیاً، وجود این شرور جزء لاینفک جهان طبیعی با قوانین حاکم بر آن است. ثالثاً، وجود آنها، لازمه رشد فضایل اخلاقی و معنوی برای انسان‌ها است. دیوید گریفین فیلسوف دین پویشی، هرچند گاهی شرور طبیعی را البته به شیوه‌ای متفاوت به قدرت شیطانی نسبت می‌دهد و حتی شرور این عالم را فرآورده‌ی قوانین ذاتی این جهان می‌داند، اما نزاع او با خداباوران سنتی بر سر آموزه‌ی قدرت مطلق خدا است که چرا خدا دارای این صفت، جهان را به گونه‌ای نیافریده است که درد و رنج در آن کمتر باشد و به منظور تحقق این امر مداخله کند. به عبارتی، چرا خداوند قدرت مطلق خود را در ریشه‌کن کردن شرور هولناک، اعمال نمی‌کند.