جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه به فلسفه هرمنوتیک پرداخته است ، که یکی از خطرناک ترین مفاهیم در زمان ما برای درک متون است و مکانیسم های فهم را با ریشه های غربی مورد بررسی قرار می دهد. از این راه افراط‌گرایی و تحول در تفسیر و تعدد دلالتها با تعدد خوانندگان یک متن و تبدیل آن به متنهای متعدد را باز کرد تا اینکه سرانجام به نظریه تاریخی بودن قرآن و انسان سازی کلام الهی رسید. و در نتیجه؛ طرح هرمنوتیک جواز صادر کرد برای خدایی‌سازی انسان و انسانی‌سازی خدا ، جایگزینی دین طبیعی به جای دین الهی ، الغاء معانی متن و مفاد آن و پرداختن به قرآن با دید تاریخی، و این که معنایی که متن در گذشته داشته به هیچ وجه ثابت نیست و درحال حاضر به آن معنا نیست، بلکه منجر به شکل گیری معنا به صورت دائمی و مستمر - با توجه به موقعیت فرهنگی و اجتماعی می شود که متناسب با الزامات عصر توجیه می گردد. با این عمل، از اسلام جز نامی باقی نمی ماند. مساله این است که این تفکر بین تفسیر اسلامی که مقید به ضوابط شرعی است و تفسیر پوچ غربی که در هرمنوتیک بیان شده، تفاوت قائل نیست.هرمنوتیکی که هیچ ضابطه کنترل و محدودیتی ندارد ، اما با واژه تاویل صاحب آن را پنهان می کند، و به هر شخصی اجازه می دهد که به دستکاری متون شریعت به نام تجدید و یافتن معنا برای واقعیت کنونی دست یازد. بنابراین به این نتیجه رسیدم که تفاوت زیادی بین آنها وجود دارد و نسبت بین آنها تباین است، به طوری که هیچ یک از آنها زیر مجموعه دیگری قرار نمی گیرد، بنابراین هر یک از آنها جایگاهی غیر از جایگاه دیگری دارد. هرمنوتیک مخصوص تفسیر کلامی متون غربی است، اما تفسیر (تاویل) مختص متون قرآن و سنت است، بنابراین هیچ چیز از هرمنوتیک تفسیر اسلامی و هیچ چیز از تفسیر اسلامی هرمنوتیک نامیده نمی شود. از آنجا که با قوانین و ضوابط شرع منضبط نمی شود. این تحقیق به صورت مقدمه ، دو فصل و یک نتیجه گیری با ذکر منابع به ارائه گردیده است.///

چکیده ماشینی: عقلانیت لایب نیتس در حوزه معرفت شناسی با دو ویژگی اساسی مشخص می شود: اول هماهنگی بین مبانی روش شناختی و نظری معرفت و ریشه های متافیزیکی معرفت بشری است. در مورد دوم ، این تلاش او برای آشتی دادن مدلهای فلسفی متضاد در موضع آنها در مورد معرفت است. میزان مشارکت فیلسوف موناد در ایجاد بنیان های منطقی برای معرفت چقدر است؟ و او در پیوند معرفت شناسی با هستی شناسی چقدر موفق است؟ و تأثیر او در ایجاد موضع انتقادی و سازشگر در معرفت چقدر است؟ این مقاله در پاسخ به این سوالات بحث می کند.///