جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫اين پژوهش، ضمن نقد و بررسي عملکرد دولت‌هاي مسلمان در قبال مسأله شرب خمر از عصرخلفا تا پايان قرن چهارم هجري (پايان دوره دوم حکومت عباسيان)؛ جريان شرب خمر را در دوره‌هاي مختلف اسلامي، از لحاظ تاريخي، در پنج فصل، تجزيه و تحليل کرده است. فصل اول، به تعريف لغوي و اصطلاحي و مفهوم قرآني و روايي خمر و اصطلاح فقهي اين واژه پرداخته و معناي آن را در عصر جاهلي بررسي نموده است. فصل دوم، به تبيين جريان شرب خمر در عصر جاهلي عربي و عصر اسلامي (عصر رسالت) و چگونگي برخورد و جلوگيري از آن پرداخته و ضمن نقد آن؛ به انتظارات بي‌جاي اعراب جاهلي از پيامبر اسلام(ص) مبني بر برداشتن حکم حرمت شرب خمر و توقع عده‌اي از اطرافيان پيامبر اسلام(ص) که مايل بودند پيامبر اکرم( به دلخواه آنان رأي دهد؛ اشاره شده است. نقد و بررسي مسأله شرب خمر در عصر خلفا، شارب الخمر شدن مسلمانان در عصر حکومت ابوبکر، عمر و عثمان و کم شدن شراب خواري در دوره خلافت امام علي(ع) و اجراي حدّ از سوي آن حضرت بر شاربين خمر، ترسيم دستگاه فاسد عثمان و عمر و حتي شراب خواري خود آنان و علني و عادي شدن شرب خمر از سوي کارگزاران اين دو خليفه؛ مطالب فصل سوم اين پژوهش را تشکيل مي‌دهند. فصل چهارم، به نقد مسأله شرب خمر در عصر امويان و مروانيان و نيز تبيين و نقد عملکرد دولت‌هاي اموي در اجراي ضعيف حدّ بر شارب خمر و مستي علني يزيد بن معاويه و خلفاي ديگر اموي و مرواني اختصاص دارد. در فصل پنجم، ضمن بررسي و نقد شرب خمر در دوره حکومت بني‌عباس؛ مصرف شراب در بين درباريان و خانواده آنان و عدم اجراي حد از سوي خلفاي عباسي، شراب خواري علني هارون و مأمون عباسي و رواج شراب خواري در زمان حکومت معتز، متوکل و مهتدي؛ ترسيم گرديده است.