جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

محدث، فقیه، اصولی متکلم شیعی. ملقب به شیخ اصحاب و فقیه عصر بوده است.

معتزلی. نشو و نمای او در بصره بوده است و نقل است که ابو علی جبّائی را درک کرده است.

متکلم . موسس فرقه سلیمانیه از زیدیه در مناظرات علیه هشام بن حکم حاضر می شده است و قصد ضربه به او را داشته است. او متعرض شیوه عمل امامان باقر و صادق (ع) می شده است و نقل است که تقیه و بداء را به شیوه ای مزورانه تفسیر می کرده است. به سبب این تفاسیر برخی از اصحاب امام باقر او را ترک کرده اند و امامت جعفر بن محمد (ع) را انکار کردند. در امامت قائل به شوری بوده است و منکر عقیده هشام بن حکم مبنی بر فساد اختیار امام توسط مردم. همچنین قائل به امامت امام علی (ع) بوده است بیعت شیخین را خطا می دانسته است اما آن را فسق نمیدانسته است. او از عثمان نیز تبری جست و وی را تکفیر کرد.

محدث، فقیه شافعی ، متکلم اشعری. نقل است که هنگام مرگ معتزله را لعنت کرده است اما از او جواز نماز پشت معتزله نیز نقل شده است که بنا بر این گویا نظر او درباره معتزله خلاف استادش ابوالحسن اشعری بوده است. از او آثاری به جای نمانده و منقولات از او بسیار اندک است. او را از کبار اصحاب مشایخ اشاعره می دانسته اند.

محدث متکلم . از معتزله و از تابعان ابوهذیل علاف.

از لقب او معلوم است که همچون داوود بن علی الظاهری پیرو حدیث و ظاهر نص بوده است. اشعری در ضمن مرجئه و همچنین جهمیه از او بحث می کند و البزدویّ او را از قدریه و معتزله می شمارد این در حالی است که ابن مرتضی به او نسبت تشبیه و عدل می دهد. اصحاب او را با نام الزهیریّة می شناسند. مهمترین آراء او به قرار زیر است : - خداوند همه جا حاضر است و مستوی بر عرش است جسم و محدود نیست و حمل حلول و مماسة بر او مجاز نیست. خداوند از ازل متکلم بوده است یعنی از ازل قادر بر کلام بوده است. خلق، غیر مخلوق است و خلق آن چیزی است که از اراده خداوند و امر کن پدید می آید کلام الله جسم و عرض و مخلوق نیست و محدث است و در زمان واحد در مکان های کثیر حاضر است و قائم بالله است . امر مرتکب کبیره بر عهده خداوند است که عذاب کند یا عفو. عقیده او در این باب همانند قول اصحاب استثناء در میان مرجئه است. رای او در باب قدر همانند رای معتزله است.

از متکلمان خراسان و ابتدا از مناظره کنندگان مامون با امام رضا (ع) برای اثبات عجز امام در مناظره بود. شیخ طوسی او را از اصحاب امام رضا(ع) می شمارد و برخی از علمای رجال گمان می کنند که او به طریقه امام رضا (ع) راه یافته است. شیخ صدوق در عیون اخبار الرضا و توحید از او یاد کرده است.

محدث، فقیه، متکلم اشعری

محدث ، فقیه، ادیب شاعر نحوی لغوی مورخ و متکلم

محدث و متکلم شیعه و از اصحاب امام هادی(ع) و امام حسن عسکری (ع) شمرده می شود.کتب او شامل جمع احادیث در موضوعات اعتقادی معین است.