جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫بررسي اصول و شيوه‌هاي مشترک پيامبران اولوالعزم از منظر قرآن کريم، به‌منظور بهره‌گيري از آن در تبليغ دين، و همچنين تقويت اتحاد ميان پيروان اديان الهي، بسيار مفيد است. پيامبران، انسان‌هاي معصومي هستند که با اهداف متعالي و وظايف گوناگون، در جهت هدايت و سعادت انسان‌ها مبعوث شده‌اند و آثار بسياري نيز بر بعثت آنان مترتب مي‌شود؛ ولي از ميان تمام پيامبران، فقط حضرت نوح، ابراهيم، موسي، عيسي و محمد(، داراي شريعت و آيين جديد بوده، و به اولواالعزم متصف گشته‌اند. قرآن کريم در بسياري از آيات، اصول و شيوه‌هاي مشترکي براي پيامبران اولوالعزم بيان نموده است. از اين آيات استفاده مي‌شود که اصول مشترک آنان اصول ايماني، اخلاقي و عملي بوده، و شيو‌ه‌هاي مشترکشان نيز، شيوه‌هاي گفتاري و کرداري است. آنان مردم را براي ايمان آوردن به توحيد، وحي و نبوت، و همچنين معاد، يعني سه اصل مهم ايماني دعوت کرده‌اند. از سوي ديگر، مهم‌ترين اصول اخلاقي و تربيتي آنان در بعد نظري، تقواي الهي، توکل بر خداوند در امور زندگي، توبه و استغفار، سپاسگزاري و يادآوري نعمت‌هاي الهي است. همچنين، قيام به عدالت، ايجاد وحدت، حيات سازنده و برتر، پيروي و اطاعت از خداوند و پيامبر زمان، آزادي انسان، امر به اصلاح و نهي از فساد، و عبادات و اعمال صالحه، از مهم ترين تعليمات رفتاري است که توسط پيامبران اولواالعزم مورد تأکيد قرار گرفته، و آن‌ها از پيروان خود مي‌خواستند که در همه امور زندگي، اين تعليمات را به‌کار ببندند. شيوه‌هاي مشترک پيامبران اولوالعزم در تبليغ و دعوت نيز، در بسياري از آيات آمده است. ايشان در برخي از مواقع، از شيوه‌هاي گفتاري مانند حکمت، جدال احسن، موعظه حسنه، تبشير و انذار بهره برده‌اند. گاهي نيز از شيوه‌هاي رفتاري مانند آيات و معجزات، پرهيز از درخواست پاداش، خداترسي، و عدم ترس از مخالفت مردم، قاطعيت در عمل، رفق و مدارا، عفو و گذشت، استفاده کرده‌اند.