جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫داستان حضرت سليمان، هم در قرآن و هم در عهدين آمده است. اين پژوهش در پي بررسي تطبيقي داستان اين پيامبر بزرگوار بر اساس آيات قرآني و عهدين در حوزه آموزه‌هاي مديريتي است که در سه فصل به انجام رسيده است. قرآن حضرت سليمان عليه السلام را پيامبري بزرگ با علم سرشار و تقواي بسيار مي‌داند که هرگز اسير مال و مقام نشد و حتي اجازه ستم به مورچه‌اي را نمي‌داد و حکيمي ميداند که در عين قدرت، جز با منطق سخن نمي‌گفت و خداوند حکومت و علم را در اختيار او گذاشته بود. ولي تورات او را آلوده به شرک و غير آن مي‌داند و بدترين نسبت‌ها را به او در زمينه بنا کردن بتکده و ترويج بت پرستي و عشق بي‌حساب به زنان مي‌دهد و تعبيرات بسيار زننده‌اي از توصيف‌هاي عاشقانه او بيان کرده است. نويسنده پس از ارائه ساختار و نظام حکومتي آن پيامبر در قرآن و عهد قديم، عناصر و ويژگي‌هاي شيوه مديريتي حضرت سليمان عليه السلام در قرآن کريم را، تفقّد و نظارت، تنبيه و تشويق، تکريم و تشخّص، تحقيق و تفحّص، تعليم و تخصّص، تحمّل، صراحت و ادب، عزت و شرافت، ابراز و اتخاذ عکس ‌العمل مناسب، ارزش‌گذاري و شايسته‌سالاري، دوري از غرور و توهم، کتمان و پوشيدهکاري، وهدف‌گذاري بيان کرده است. پس از آن، مهم‌ترين ويژگي‌هاي مديريتي حکومتي حضرت سليمان عليه السلام در عهد قديم، حکمت و درايت، تواضع و فروتني، نظم و سازماندهي، کسب علم و معرفت، رحمت، راستي، و عدالت شمرده شده است. برخي فرازها از داستان حضرت سليمان عليه السلام، مانند خلافت سليمان عليه السلام از پدر خويش داوود عليه السلام ، ميان قرآن و عهدين مشترک است؛ اما برخي فرازها مانند داستان هدهد و غير آن، تنها در قرآن بيان شده است. محور داستان آن پيامبر در قرآن، بر رهبري و مديريت ايشان بوده؛ ولي در عهدين رهبري و مديريت آن پيامبر، در حاشيه داستان بيان شده است. از اين روست که قرآن، نکات بسياري درباره ويژگيها و اصول مديريتي آن پيامبر بيان کرده است؛ ولي در عهدين، در اين خصوص نکات اندکي ذکر شده است.