جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫دين اسلام براي حاکم و رهبر جامعه، وظايفي را مقرر نموده است که تمام ابعاد گوناگون فردي و اجتماعي حاکم را در برمي‌گيرد. پژوهش حاضر اين مسأله را با روش توصيفي تحليلي و با تکيه بر آيات قرآن و روايات مورد بررسي قرار داده است. اجراي احکام الهي و برقراري نظم در جامعه، نيازمند تشکيل حکومت است که در زمان غيبت امام معصوم، اين حکومت از سوي خداوند به فقها واگذار شده است. مقام خطير حاکميت در جامعه اسلامي ايجاب مي‌کند که شخص حاکم از ويژگي‌هاي فردي خاصي برخوردار باشد؛ او بايد در پي تقوا، خودسازي و ارتباط عبادي با خدا باشد و از خودپسندي، ستم‌کاري و رياست‌طلبي بپرهيزد؛ در برخورد با مردم نيز بايد شفقت، عيب‌پوشي و گذشت را سرلوحه رفتار خود قرار دهد. در بعد فرهنگي و اجتماعي، حاکم بايد متوجه باشد که گرايش مذهبي از ديدگاه قرآن و سنت آزاد است و تا زماني که اقليت مذهبي باعث فساد در جامعه نشود، حاکم حق فشار بر آن‌ها را ندارد. همچنين حاکم وظيفه دارد که جامعه را از نظر تربيتي و اخلاقي بازسازي کند و زمينه رشد و تعالي فرد و جامعه را فراهم نمايد. در زمينه اقتصادي نيز حاکم وظيفه دارد که تمام خدمات و امکانات لازم را براي رفاه و آسايش اقتصادي جامعه فراهم نمايد، و عزت و استقلال اقتصادي جامعه اسلامي را حفظ کند. تأمين عدالت اقتصادي در تمام ابعادي که حيات انسان به آن وابسته است از ديگر وظايف حکومت است. همچنين در جامعه اسلامي، قاضي بايد از استقلال کامل برخوردار باشد و حکومت بايد صالح‌ترين افراد را براي قضاوت تعيين نمايد تا حق مظلوم از ظالم ستانده شود. و اما در حوزه سياسي و امنيتي، مقوله صيانت و حفظ نظام اسلامي، برتري نظام اسلامي در برابر ساير نظام‌ها، تأليف قلوب غيرمسلمانان، و همزيستي مسالمت‌آميز، از مواردي هستند که بايد مورد توجه دقيق و دائمي حاکم اسلامي باشد.