جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫موضوع اين تحقيق، تحولات سياسي عصر امام صادق( است و مسأله آن اين است که تحولات سياسي عصر امام صادق( چه بوده و چه زمينه‌ها و پيامدهايي داشته است؟ رساله حاضر به‌منظور تبيين اين موضوع و زمينه‌ها و پيامدهاي آن، در قالب سه فصل سير تحولات سياسي از سقيفه تا عصر امام صادق(، تحولات سياسي عصر امام صادق(، و پيامدهاي آن تحولات تدوين يافته است. تحولات سياسي عصر امام صادق( عبارت است از شورش‌ها و قيام‌هاي متعدد مردمي، انقراض حکومت اموي و روي کار آمدن حکومت عباسيان. عوامل اين شورش‌ها عليه حکومت امويان عبارت است از: ظلم و تبعيض و شيوع فساد، که از سوي حاکمان اعمال و ترويج مي‌گرديد. همجنين غاصبانه دانستن اصل خلافت امويان، و حق به‌جانب دانستن خود از سوي جريان‌هاي سياسي برخاسته از کانون بني‌هاشم و اهل بيت(ع) از عوامل ديگري بود که اين شورش‌ها را پديد مي‌آورد. البته اين عوامل، علل قريب تحولات سياسي عصر امام صادق( به‌شمار مي‌رود؛ اما بي‌ترديد مي‌توان تحولات سياسي را که پس از رحلت پيامبر اسلام(ص) ، از ماجراي سقيفه تا روي کار آمدن امويان در جامعه اسلامي رخ داد، جزء علل تاريخي و زمينه تحولات سياسي عصر امام صادق( به‌حساب آورد. از سوي ديگر، مي‌توان مجاهدت‌هاي اهل بيت(ع)، در معرفي اسلام ناب و نقش و جايگاه ممتاز أئمه ( را يکي ديگر از عوامل مهم تحولات سياسي عصر امام صادق( محسوب کرد، که البته بني‌عباس، از اين زمينه و عامل مهم بيشترين بهره را بردند. تحولات سياسي که ذکر شد، آثار و پيامدهاي متعددي در ابعاد سياسي، اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي به دنبال داشت، که برخي از آن آثار و پيامدها مثبت و مطلوب است، مثل رفع نسبي سياست تبعيض، رشد علوم در زمينه‌هاي گوناگون، و ترقي و پيشرفت صنايع و اقتصاد جامعه؛ برخي ديگر از اين پيامدها، مثل تشديد استبداد و اختناق عليه علويان و به‌ويژه امام صادق(، ناگوار بوده است.

‫اين نوشتار از منظر فقه اماميه به تشريح ادله جواز يا حرمت جراحي‌هاي پزشکي که صرفاً براي زيبايي چهره است؛ مانند جراحي پلاستيک بيني و... مي‌پردازد و ديدگاه فقهاي اماميه را در اين موضوع منعکس مي‌سازد. نويسنده در دو فصل ضمن بررسي ادله فقه پزشکي در اين باره به برخي اشکال‌هاي وارد شده نيز اشاره کرده است. در فصل اول مباحثي مقدماتي از: مفهوم زيبايي از لحاظ لغوي و اصطلاحي، مطلوبيت زيبايي در اسلام، فطري بودن زيبايي‌طلبي در آموزه‌هاي اسلامي، نسبي بودن جمال در انسان‌ها و کلياتي از زيبايي در آيات و روايات مطرح مي‌کند و در مجموع مسأله زيبايي در اسلام را امري پسنديده و قابل قبول ارزيابي کرده، از زيبايي خداوند متعال، زيبايي فرشتگان الهي، زيبايي معصومين و پيامبران الهي، زيبايي همسر و... از منظر روايات اسلامي سخن مي‌گويد. آن‌گاه موارد حسن و قبيح بودن زيبايي را در فقه شيعه اماميه بررسيده و انواع زيبايي مربوط به چهره افراد را شرح مي‌دهد. سپس با اشاره به جراحّي زيبايي و تاريخچه آن، مسأله تغيير جنسيت به وسيله جراحي را نيز مطرح ساخته و در مجموع طلب کردن زيبايي را جزو حقوق انسان‌ها برمي‌شمارد. در فصل دوم ادله مربوط به جواز زيبايي و انجام عمل جراحي براي نيل به زيبايي را بازگفته، ضمن بررسي جواز تجميل و مقدماتش از منظر قرآن کريم، روايات و عقل و اجماع، حرمت مقدمات حرام براي رسيدن به زيبايي را نيز تحليل مي‌کند. نويسنده در همين زمينه با طرح کردن اختلاف نظر فقها درباره اين که جراحي‌هاي زيبايي عملي سفيهانه است يا عاقلانه؟ به نقل بعضي اشکال‌ها مبني بر اين که: اگر عمل جراحي زيبايي منجر به ضرر جسمي افراد شود، حرام است، پرداخته و پاسخ آن‌ها را مي‌دهد و... سرانجام، شروط جواز عمل جراحي براي زيبايي را بيان مي‌کند.