جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تعاملات بین ژن‌ها، پروتیین‌ها و مواد دیگر در سلول، تشکیل یک شبکه‌ی پیچیده می‌دهند که نقش مهمی در عملکرد درست سلول بازی می-کند. مدلسازی شبکه‌های ژنی می‌تواند در زمینه‌های مختلف مانند شناسایی بیماری‌های ژنتیکی، انتخاب کاندیداهای ژن‌درمانی و به‌دست‌آوردن ایده‌هایی در مورد عملکرد ژن‌های ناشناخته کاربرد داشته باشد. روش آزمایشگاهی میکروآرایه‌های DNA امکان اندازه‌گیری همزمان بیان هزاران ژن را فراهم می‌کنند. به دلیل نویزی بودن داده‌های میکروآرایه و طبیعت احتمالاتی شبکه‌های بیزین و بیزین دینامیک و لذا توانایی آنها در کار با این‌گونه داده‌ها، در مطالعه‌ی حاضر از آنها برای مدلسازی روابط علّی میان ژن‌ها استفاده شده است. یک مسأله‌ی اساسی در مورد یادگیری این شبکه‌ها، افزایش فوق‌نمایی تعداد ساختارهای ممکن شبکه، با افزایش تعداد گره‌های آن است. به‌علاوه تعداد زیاد ژن‌ها (ویژگی) و تعداد کم نقاط زمانی (نمونه) در داده‌های میکروآرایه، مساله‌ی یادگیری را مشکل‌تر می‌سازد. برای حل این مساله، در مطالعه‌ی حاضر از خوشه‌بندی ژن‌ها استفاده شده است؛ به این‌صورت که در ابتدا ژن‌ها، بر اساس اطلاعات بیولوژیکی موجود در مورد آنها (اُنتولوژی ژن) به گروه‌هایی تقسیم شده و سپس از مدل‌های BN و DBN برای مدلسازی روابط علّی ژن‌ها در هر خوشه استفاده شد. با توجه به همپوشانی بین خوشه‌ها، از ترکیب زیرشبکه‌های حاصل، یک شبکه‌ی سراسری از ژن‌های موردبررسی ایجاد می‌شود. مزایای این روش خوشه‌بندی، استفاده از اطلاعات بیولوژیکی به جای معیارهای آماری که لزوماً از نظر زیستی معنادار نیستند، ایجاد خوشه‌هایی از ژن‌هایی که واقعاً با هم همکارند و تعیین خودکار تعداد خوشه‌ها بر اساس اطلاعات بیولوژیکی، می‌باشد. با این تکنیک، امکان مدلسازی روابط بین تعداد زیادی ژن فراهم می-شود؛ در حالی‌که در اکثر کارهای انجام‌شده، ارتباطات بین تعداد کمی از ژن‌ها مدلسازی می‌شوند. با توجه به این‌که داده‌های مورد استفاده، سری‌زمانی‌اند و در BN اطلاعات زمان وجود ندارد، در این پایان‌نامه با استفاده از همبستگی بین پروفایل‌های بیان ژن‌ها و شیفت آنها، به نحوی اطلاعات زمانی در این شبکه وارد شد. مقایسه‌ی نتایج حاصل از مدل BN با و بدون استفاده از اطلاعات همبستگی، نشان می‌دهد که این کار نتایج حاصل را بهبود می‌دهد (افزایش صحت بازسازی ارتباطات از %66 به %72 و بهبود حساسیت با افزایش تعداد ارتباطات بازسازی‌شده در مدل از 70 به 101). در مدل DBN مرتبه‌ی r مورد استفاده، علاوه بر ارتباطات بین ژن-ها، تاخیر زمانی متناظر با هریک (از صفر تا r) نیز ایجاد میگردد.

انقلاب عباسیان حاصل نیم‌قرن تلاش رهبران عباسی و داعیان آنان جهت دست‌یابی بر قدرت بود. از عباسیان می‌توان به عنوان یکی از زیرک‌ترین سیاستمدران تاریخ جهان اسلام یاد نمود. آنان با آن‌که در مخفی‌گاهشان در حمیمه شام از هرگونه ابزار سیاسی و نظامی محروم بوده و در شرایط نیمه تبعید می‌زیستند، اما در گام نخست، وارث میراث معنوی کیسانیه شده، سپس با استفاده از ابزار داعیان عباسی و انتخاب شعار «الرضا من آل محمد» تمامی مخالفان امویان را به دور خویش گرد آورند. هرچند ایرانیان تنها حامی عباسیان نبودند، اما به یقین مهم‌ترین طرفدراران آنان به شمار می‌رفتند. زیرا ایرانیان در طول خلافت امویان علاوه بر تحقیر به شدت مورد استثمار آنان قرار گرفتند و این مسئله یکی از دلایل اصلی پیوند گرو‌ه‌های ناراضی ایرانی از امویان و دلیل پیوستن به عباسیان بود. در این زمان بسیاری از نخبگان جامعه ایرانی و عرب به صورت پر شور به نهضت عباسی پیوستند و دولت عباسیان بر پایه این باورمندان راستین عباسی شکل گرفت. با وجود نقش انکارناپذیر نخبگان ایرانی و عرب در تأسیس خلافت عباسی، از نظر رهبران نخستین عباسی، این نخبگان تهدیدی جدی در جهت تثبیت قدرتشان به شمار می‌رفتند؛ از این رو همانند رهبران انقلابی مدرن به حذف معماران اصلی دولت تازه تأسیس شان دست زدند. عباسیان در گام نخست از این رهبران برای تأسیس بهره بردند و در گام بعدی به حذف‌شان پرداختند. در دوره تثبیت نیز از چهره‌های کم اهمیت‌تر ایرانی و عرب بهره می‌جستند، اما این مسئله دلیلی بر اعتمادشان بر نیروی‌های جدید نبود و در نهایت به حذفچهره‌های شاخص سیاسی دست می‌زدند. عباسیان علاوه بر حذف نخبگان موثر ایرانی نظیر؛ ابومسلم با جنبش‌های ایرانی که به بهانه خونخواهی ابومسلم شکل گرفته بود، با خشونت برخورد نمودند. آنان این رفتار سیاسی را با علویان و خوارج نیز به کار گرفتند و با این اقدامات خود توانستند به تثبیت قدرت خود دست زنند. پایان نامه حاضر به روش تاریخی و به شیوه مطالعات توصیفی - تحلیلی با مراجعه به کتابخانه‌ها نگارش شده است. با توجه به تحقیقات انجام شده در این زمینه می‌توان به این نتیجه رسید، عباسیان در مراحل دست‌یابی به قدرت از سیاست «ماکیاولی» در جهت تأسیس و تثبیت قدرت استفاده نمودند، لذا هر جریانی اعم از ایرانیان و اعراب که موجب تزلزل قدرتشان را فراهم می‌نمودند، از سر راه برمی‌داشتند.