جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

برای سنجش اعتبار احادیث، می‌توان از سه راه استفاده كرد كه عبارت است از منبع‌شناسی، سندشناسی و متن‌شناسی. هر یك از این راهها به اندازۀ خود، می‌تواند مؤمِّن حجّیت روایت باشد. پیش از ارزش‌گذاری احادیث بر اساس منبع، باید خودِ منبع تعیین اعتبار شود. برای تعیین اعتبار منابع نیاز به ملاكهایی است كه از حیث حجّیت، قابل دفاع باشد. این ملاكها در سیرۀ عقلا وجود دارد و محدّثین با استفاده از راهنمایی‌های معصومین: از آن بهره گرفته‌اند. ارزش‌گذاری حدیث با «توجّه به منبع» پركاربردترین روش احراز حجّیت حدیث نزد قدماست. این روش در دوران متأخّرین جای خود را با روش «توجّه به سند» عوض كرد ولی هیچگاه از گردونۀ راههای اعتبارسنجی حدیث حذف نشد. بازسازی این طریق، تعیین جایگاه آن نسبت به دو راه دیگر و تلفیق آن با دو راه دیگر زمینه استفاده از همه راههای موثر را فراهم می‌كند. این روش موجب همپوشانی راهها شده و به افزایش حجم و ارتقای كیفیت آگاهی‌ها نسبت به هر روایت و یا مجموعه‌ای از روایات كمك می‌كند و می‌تواند اطمینانی فزون‌تر نسبت به احادیث شیعه ایجاد ‌كند. در بازسازی روش اعتبارسنجی منابع، ملاكها به سه دستۀ كلّی تقسیم می‌شود كه عبارت است از ملاكهای مربوط به ویژگیهای كلّی كتاب، ملاكهای مربوط به مؤلّف و ملاكهای مربوط به متن كه مجموعاً حدود 150 معیار را شامل می‌شود. برای جمع‌بندی این معیارها راههای مختلفی وجود دارد كه هر یك در جای خود كارآیی دارد و روش «برآیندگیری» پركاربردترین آنهاست.

هدف نویسنده در مقدمه کتاب فلسفه بر سر تقاطع روشن کردن موضع خود در پاسخ به این پرسش است که آیا خدمات فلسفه به تفکر به پایان رسیده و تنها وظیفه باقی مانده ایضاح مطالب قبل است یا وظایف دیگری هم بر عهده فلسفه است. وی بحث خود را با تعریف فلسفه آغاز می‏کند.مراد او از فلسفه «تفسیر تجربه باستانی» است این تجربه باستانی است چون انسانهای اولیه هم به نحوی به آن اعتقاد داشتند. تجربه باستانی اجزایی دارد که پسوخه و ثومُس نام دارند و اجزای عقل بشر به مفهوم عام هستند. پسوخه، خود واقعی انسان است که دائمی، فناناپذیر، سرچشمه الهام و جنبه منفعل و پذیرای عقل است. ثومُس خود متغیر و فناپذیر است که کارکرد فعال و جنبه استدلالی عقل است. خودی که تجربه می‏کند، می‏خوابد، بدن را تدبیر می‏کند و‏… نسبت میان پسوخه و ثومُس همچون نسبت میان الهام و تفکر استدلالی است. وظیفه فلسفه به کارگیری و تلفیق این دو جزء است، نه صرفاً توجه به یکی از آنها. بنابراین، «فلسفه، عقل الهام یافته» است. وی خاطر نشان می‏کند عامل پیوند فلسفه افلاطون با فلسفه جدید، و آنچه باعث شده فلسفه غرب حاشیه‏ای بر فلسفه افلاطون باشد، همین دو جزء عقل در فلسفه اوست. در فلسفه افلاطون، با استفاده از دیالکتیک، از طریق تفکر استدلالی، رؤیت مثال خیرونیل به فضیلت میسر می‏شود. چنین تحلیلی معرفت را به دو قسم معرفت واضح از جهان ومعرفت مبهم از خیر افلاطونی تقسیم می‏کند. در قرون وسطی، اغلب درصدد بودند به معرفت خیر نایل آیند؛ اما در دوره رنسانس بیشتر به حصول درک واضح از جهان تمایل پیدا کردند. متفکران دوران جدید جنبه استدلالی و ریاضی تفکر افلاطون را مورد توجه قرار دادند و وصول به خیر برای آنان معنای دیگری غیر از فضیلت پیدا کرد. خیر در نظر اینان چیزی جز سلطه و سیطره پیداکردن بر طبیعت نبود. پیشرفتهای علمی قرون اخیر ثمره چنین رویکردی است. در نتیجه توجه به جنبه استدلالی، از اهمیت جنبه شهودی عقل کاسته شد. در حالی که، بنابر عقیده مؤلف، فلسفه بر سر تقاطع عقل استدلالی و شهود قرار دارد و نادیده گرفتن جنبه منفعل و شهودی عقل فاجعه‏ای بشری است.

تفسیر کشف الاسرار میبدی از جمله تفاسیر فارسی است که در قرن ششم هجری نگارش یافته و از دیرباز مورد توجهقرآن پژوهان و عرفان دوستان بوده است؛ مسائل و موضوعات عرفانی در نوبت سوم این تفسیر، به گونه‌ای نگارش یافته که با مذاق و مشرب صوفیان هماهنگی دارد. این در حالی است که نوبت دوم این تفسیر، به گونه‌ی متعارف، از احادیث نبوی به طور عام و احادیث برخی از ائمه (علیهم السلام) به طور خاص به عنوان منبع دوم تفسیری بهره گرفته است. این موضوع بویژه با توجه به انتظار از تفاسیر عرفانی که جایگاه حدیث در آن برجسته است اهمیت ویژه ای یافته و بررسی‌های سندی و متنی آن نیز موجه می‌نماید.در این پژوهش به بررسی و ارزیابی حدیث از دو منظرِ سند و متن به صورت مجزا پرداخته می شود. بررسی های سندی احادیث کشف الاسرار بیانگر آن است که، احادیث در اکثر موارد فاقد از سند بوده که در این صورت به عنوان احادیث مرسل تلقی می شوند. این نوع مواجهه ریشه در مبانی عرفانی میبدی دارد. بنا به قاعده «انظر الی ما قال و لا تنظر الی من قال» بوده که میبدی به سند احادیث چندان بها ندهد و اعتباری برای آن قائل نشود. این بی توجهی خود منشأ ورود مشکلات چشمگیری در متن حدیث شده است. این مشکلات زمانی نمود بیشتری پیدا می کند که احادیث از منظر متن نیز مورد بررسی قرار گرفت. این بررسی و با توجه به عرضه برخی از روایات با معیارهای نقد متن حدیث (قرآن، سنت، شخصیت معصوم و عقل و تاریخ و...) نشان داد که پذیرش برخی از احادیث کشف الاسرار با چالش جدی مواجه می شوند. این احادیث در حوزه‌های نظر بر مباحث عقیدتی، اخلاقی، قصص و داستان‌ ها نمود بیشتری دارد.

چکیدهیکی از فرازهای مهم جریان حدیث پس از درگذشت پیامبر (ص)، ماجرای پیشگیری از گفت و شنود حدیث نبوی از سوی خلفایی است که پس از آن حضرت به قدرت رسیدند. از آنجا که چنین واکنشی رویاروی آثار بجا مانده از ممتازترین چهره دین اسلام، طبعا پرسش برانگیز و توجیه نشدنی می نماید، اهل سنت از دیرباز تلاش کرده اند با بیان ادله ای این کار خلفا را توجیه کنند.گر چه از سویی دیگر این ادله نقد و رد شده اند، ما در این پایان نامه می خواهیم هم در مقام نقد نوین آن ادله برآییم و هم دلیل هایی که عمده ترند و کمتر مورد توجه قرار گرفته اند را یادآوری کنیم و ضمن بازخوانی بخشی از تاریخ حدیث و پرتو افکنی به گوشه هایی از آن نشان دهیم که ادله مطرح شده معطوف به ذهنیت های اعتقادی بوده است تا نگاه به واقعیت های سیاسی و اجتماعی صدر اسلام.بررسی عوامل منع تدوین حدیث و بازخوانی جایگاه ویژه اهل بیت (ع) و کیفیت تعامل خلفا با آنان و نشان دادن لزوم ایجاد زاویه ای جدید در تحلیل مباحث تاریخی مسلماناناز اهداف این تحقیق است.اهمیت این تحقیق جدا از آن که به بررسی نوین از این بحث و مشاجره طولانی می پردازد، می تواند گامی برای هر چه عقلانی تر کردن نقد و بررسی ماجراهای پر فراز و نشیب تاریخ صدر اسلامو نزدیک تر شدن شیعه و سنی در محورهای اختلاف برانگیز آن دو باشد. بنابر این، این تحقیق که با رویکردی تحلیلی – توصیفی و به روش کتابخانه ای، صورت گرفته است می تواند علاوه بر سودمندی برای پژوهشگران دانش حدیث، گامی در جهت تقریب و همدلی مذاهب و روشی یگانه برای دنبال کردن هر چه طبیعی تر و عاری از تعصب محورهای بحث برانگیز باشد.بر اساس ره یافت این پژوهش علت اصلی منع تدوین حدیث را در مباحث اعتقادی خلفا و تاثیر پذیری آنان از علمای یهود جستجو کرد. اگر چه در این باره نمی توان عوامل سیاسی را نادیده گرفت، اما ریشه اصلی آن را باید در همان مباحث جستجو کرد.کلمات کلیدی:حدیث، منع تدوین حدیث، خلفای سه گانه، تاریخ حدیث، حدیث نبوی

دین مبین اسلام، به عنوان آخرین شریعت، نقشه کامل و برنامه جامع حیات انسانی است. ابلاغ آموزه های این دین توسط قرآن، پیامبر و امامان، به گونه ای بوده است که برخلاف شیوه متعارف قانون گزاران، معارف دین را مجموعه ای از متون و گزاره های پراکنده تشکیل داده است. این در حالی است که ائمه علیهم السلام بدان سبب که خود نوری واحدند و علمشان از یک منبع سرچشمه گرفته و کلامشان تبیین گر یک شریعت است، تمام احادیثشان روی به یک سوی ونگاه به یک هدف دارد. انسجام و هماهنگی درونی گزاره های حدیثی از یک سو و پراکندگی و گسیختگی ظاهری متون روایی از سویی دیگر سبب می شود که برای دست یابی به یک نظریه در فرهنگ دینی، گردآوری تمام احادیث وآموزه های پیرامون آن موضوع ضروری گردد. نباید تنها با تمرکز برگروهی از روایات، نظریه ای را به شارع مقدس نسبت داد و حجیت آن را قطعی دانست. بسیاری از خطاها و کاستی های معرفتی بدین سبب پدید آمده اند که از فحص تام در متون نقلی بی بهره بوده اند. خانواده حدیث به عنوان مجموعه احادیث هم محور مهم ترین نقش را در جلوگیری از این آفات معرفتی بر عهده دارد. این پژوهش با تکیه بر مبانی روایی تشکیل خانواده حدیث، به تبیین جایگاه خانواده حدیث در فهم احادیث می پردازد. در این راستا تلاش شده است تا در گام اول، شیوه ای کاربردی برای تشکیل خانواده حدیث ارائه گردد. اساس سیر این شیوه مبتنی برگردآوری تمام احادیث پیرامون یک موضوع و چینش دقیق و منطقی این روایات به همراه کشف روابط میان احادیث و در نهایت سنجش آن هاست. در گام دوم به فواید خانواده حدیث در قالب دست یابی به قرائن و کشف مراد واقعی حدیث پرداخته می شود و روشن می گردد که تشکیل خانواده حدیث این امکان را به وجود می آورد تا احادیث که در اصل ارائه گر یک تصویر بوده اند و به تناسب شرایط ازهم پراکنده شده اند، باردیگر کنارهم قرار گیرند و گویای سیمای واقعی نظر دین در هر حوزه گردند. در آخرین گام کوشش شده است که با ذکر نمونه هایی عینی، کارکردها و ثمرات این روش، در دو سطح کشف مراد واقعی حدیث و دست یابی به لایه های عمیق ترمعنایی در احادیث، به صورتی ملموس نمایش داده شود.

اقناع، فرایندی است که برای تغییر نگرش مخاطب انجام می گیرد و اندیش? مخاطب را در جهت اهداف مورد نظر به تکاپو و تفکر وا می‌دارد. در این فرآیند از فنون و شیوه‌های مختلف استفاده می‌شود. از آن‌جا که در عصر حاضر، اقناع‌های مداوم در ساخت فکر و اندیشه انسانی صورت می گیرد و تفکر مخاطبان پیوسته در حال جهت‌دهی در چارچوب اهداف اقناع کنندگان است، بررسی این مسئله بر اساس منابع اسلامی به خصوص طبق دیدگاه امام علی (ع) ضروری است، تا در صحنه‌های جدید مواجهه، که از آن به جنگ نرم یاد می شود، الهام گرفته شود. هدف از این نوشتار، بررسی شیوه اقناعی حضرت علی(ع) در نهج البلاغه است، که در شرایط گوناگون به مخاطبان مختلف عرضه شده است. نوشته حاضر با رویکرد دینی و با روش توصیفی – تحلیلی انجام شده که طبق بررسی‌های انجام شده چنین به دست می‌آید که امام علی (ع) در سخنان خویش از انواع فنون و شیوه‌های اقناع در دو قالب تعقلی مانند: حکمت، موعظه و خطابه، و شیوه استشهادی مانند: تداعی و یادآوری نعمت، پرسش و پاسخ، تاریخ، ضرب المثل،طنز و تصویرآفرینی برای قانع ساختن مخاطب استفاده نموده‌اند و با توجه به این‌که هر کدام از این روش‌ها در جای خود و به موقع مورد استفاده قرار گرفته‌اند، نهایت تأثیر خود را بر مخاطب داشته‌اند. هم‌چنین امام علی(ع) در کلام خود در راستای اقناع مخاطب بر معیارهایی همچون آزاد اندیشی، هدفداری، حقوق مداری و عدم دروغ پردازی و فریب کاری و... توجه داشته‌اند.

واژه ی مستشرق و شرق شناس، با قطع نظر از تعریف آکادمیک آن، در حوزه ی خاص اسلامی نیز مقوله ای عام و فراگیر است و خیل عظیم از محققان و نویسندگان غیرمسلمان غربی و شرقی را شامل می شود که در ضمن یکی از گروههای ذیل دسته بندی شود: 1- کسانی که به منظور تبلیغ آیین مسیحیت، ردیه های غرض آلود و ادعاهای دروغین را در مورد اسلام و قرآن کریم تنظیم کرده اند. 2- افرادی که به دلایل گوناگون به ترجمه ی متون اسلامی، اعم از قرآن کریم و متون مرتبط با آن، و کتابهای حدیثی، فقهی، فلسفی، کلامی و ادبی پرداخته اند. 3- نویسندگان و محققانی که در خصوص قرآن کریم و یکی از زمینه های زبان، تاریخ، علوم، تصوف و عرفان، کلام و فقه اسلامی تخصص به دست آورده؛ کتابهای علمی - تحقیقی خود را در زمینه ی تخصص خود نشر داده اند. گستره ی وسیع موضوعات شرق شناسی و حجم زیادی از ستیزه جویی هایی را که به منظور از بین بردن اصالت فرهنگ اسلامی - قرآنی مطرح شده است؛ پوشش می دهد. اتهاماتی فراوان از قبیل : وام گیری قرآن کریم به عنوان فرهنگ مدون اسلام از منابع دیگر، اشاعه ی فرهنگ شرارت پیشگی، ترویج اندیشه ی بهره گیری از زنان، وجود تناقض میان آیات و سوره های آن، نداشتن آموزه ای جدید و به درد خور جامعه ی بشری و داشتن خطاهای ادبی اهم مناقشاتی است که مستشرقان بر مبنای انکار اصالت فرهنگ اسلامی - قرآنی بیان کرده اند.

قاضی عبدالجبارهمدانی (320-415ه)ازاندیشمندان معتزله درقرن چهارم وپنجم هجری است وآراءونظريات وی درعلم کلام، جریان جدیدی درسیراندیشه معتزله پدیدآورد.کتاب تثبيت دلائل النبوة وی نگاه جدید اورا نسبت به سایرادیان نشان مي دهدبه گونه ای که باعث شده است دین پژوهان امروزی نظری خاص به آثاراووسایرکتب مشابه داشته باشندوبه تحقیق وترجمه وتصحیح آنهامبادرت ورزند.در اثرمذکورطرح اثبات نبوتِ پیامبردرچهارچوب معجزه ازاعتقادات مهم اوست که درراستای آن توانسته است ادیان مختلف مسیحیت،یهودومجوس و..... راموردبررسی قراردهدودراین میان به تحلیلهای اجتماعی وروانشناختي این ادیان وجوامع آنهابپردازدو این نشانگرجریان تفسیر عقلانی درموردآموزه های دینی است که ازویژگی های مکتب اعتزال است.تحقيق پيش روي ترجمه وبررسي بخش مسيحت ازكتاب تثبيت دلائل النبوة است.قاضي دراين اثربارهامسيحيت رادرادامه ي اديان رومي مي داند.اودرنظرخودبه نقش تاريخي اشخاصي چون كنستانتين، هلنا،پولس و..مي پردازد.رويارويي وي بانسطوريان غرب ايران درآن زماننشان ازخطرنفوذمسيحيان به جامعه ي اسلامي داردوبرخوردكلامي وتحليل هاي وي بدون شک روشن گر اين مطلب است که هدف قاضی ازطرح مسئله ي ادیان نمایش برتری اسلام نسبت به سایرادیان است

به منظور آشنایی اجمالی خواننده از تحقیق، در نظر است تا هر یک از عناوین فصول چهاگانه را به گونه ای بسیار مختصر توضیح دهیم : فصل اول از موضوعات و عناوین مختلفی تشکیل شده که شروع آن با مقدمه همراه است به مقدمه تحقیق، مختصی از ویژگیها و خصوصیات ممتاز حضرت امام (ره) به بحث گذاشته شد و سپس با درج حدیثی از امام موسی کاظم (ع) که منتسب به امام (ره)، است در دیدگاههای شخصیتهایی چون علامه امینی و یکی از محققین مسلمان انگلیسی در خصوص معظم له پرداخته شد. بعد از بیان مقدمه، آراء تربیتی علماء تعلیم و تربیت و حضرت امام (ره) به بحث گذاشته شد و مختصری از دیدگاه تربیتی قرآن، کلام معصوم، منابع و آثار ادبی، فلسفی و عرفانی و بعضی متخصصان مسلمان و غیر مسلمان که اندیشه های تربیتی داشته و صاحبنظر نیز می باشند صحبت شد. سومین موضوعی که فصل اول تحقیق را به خود اختصاص داده است تعریف موضوع تحقیق می باشد که در آن ضمن بیان جامعیت اندیشه های حضرت امام (ره) به ضرورت بحث و بررسی در خصوص دیدگاههای روانشناختی این اندیشه پرداخته شد. بعد از تعریف موضوع تحقیق به بیان هدفهای تحقیق اشاره شد که ضمن طرح نکاتی در باب ضرورت انجام تحقیق، از هدفهایی چون : معرفی بحث و طرح موضوعات نو برای دانش پژوهان -معرفی و شناساندن هر چه بیشتر افکار بلند حضرت امام (ره) به افراد جامعه خاصه مسئولین تربیتی کشور - گسترش اقبال به تحقیق در اندیشه های تربیتی اسلامی سخن به میان آمد. از جمله عنوانهای دیگری که در فصل اول آن بحث شد فرضیه تحقیق است که در آن محقق عقیده دارد اندیشه های حضرت امام (ره) که در قالب گفتارها، نوشته ها و ... بیان می شود دارای مضامین روانشناسی می باشد که نسبت به معرفی آنها باید همت گماشت در مبحث مربوط به معرفی محدودیت های تحقیق به سه نکته اشاره شده که از جمله آنها اقدام جدیدی است که این تحقیق انجام داده است و به طور طبیعی حرکتهای بدیع جدید محدودیت ها و مشکلاتی بهمراه خود دارند. در پایان فصل اول نیز به تعاریف بعضی اصطلاحات روانشناختی که در تحقیق از آن بحث می شود پرداخته شد و از مفاهیمی چون اعتماد به نفس، عزت نفس، مهار نفس، نظم و انضباط و ... به طور مجمل صحبت شد. لازم به ذکر است که این تحقیق در مجموع 8 مفهوم از مفاهیم روانشناسی را به بحث گذاشته است.

قرآن بزرگترین معجزه پیامبر گرامی ما، حضرت محمد (ص)، می‌باشد و قابل فهم‌ترین جنبه این معجزه برای ما طرز بیان و گفتار آن است . یکی از جنبه‌های بسیار جالب زبانهای مختلف استفاده از منظورهای ضمنی در کلام می‌باشد. بررسی چگونگی و علت بهره‌گیری اهل زبان از معانی ثانوی موضوع بحث حوزه منظورشناسی در زبانشناسی است . در تحقیق حاضر برای اولین بار فهرستی از مکالمات موجود در این کتاب الهی ارائه گردیده است و از دو اصل همکاری و ادب برای بررسی معانی دوم مکالمات قرآنی استفاده شده است . گرایس که برای اولین بار اصل همکاری را ارائه نموده معقتد است که نقض چهار راهکار کیفیت (حقیقت‌گوئی)، کمیت (مختصر و مفیدگوئی)، ارتباط (مربوط گوئی) و طریق (روشن و منظم و موجزگوئی) باعث به وجود آمدن معانی دوم است . لیچ که اصل ادب مورد بحث در این تحقیق به او تعلق دارد، رعایت اصول ملاحظه‌کاری، گذشت ، تایید، شکسته نفسی، توافق، همدردی، کنایه، جاذبه، پولیانا، و بعضی اوقات صحبت‌گشائی و متلک را علت استفاده سخنگویان زبان از معانی ضمنی (ثانوی) می‌داند. در این تحقیق مشخص شد که بیشترین مورد از موارد نقض اصول گرایس در مکالمات قرآنی در اصل کمیت ، و کمترین آنها در اصل طریق می‌باشد. بیشترین موارد رعایت اصول ادب نیز در اصول جاذبه و کنایه بوده است و هیچ موردی برای اصول گذشت ، پولیانا، صحبت‌گشائی و متلک به چشم نمی‌خورد. برای تطابق کامل اصول همدردی و کنایه با مکالمات قرآنی، اضافاتی در آنها انجام گرفت . چون اصول همکاری و ادب برای توضیح معانی ثانوی مکالمات قرآن کافی تشخیص داده نشد، اصول جدیدی با عناوین "اصول چگونه" و "اصول چرائی" پیشنهاد شد. اصول چگونه شامل جواب دانی، مختصات نحوی، جمله، توانائی و اصول چرائی شامل تاکید، اقتصاد، تفکر، تهدید، تعجب ، بی‌ادبی، استهزاء، تحقیر و آزمایش می‌باشد. در میان اصول چگونه، بالاترین میزان به اصل جواب دانی، و کمترین آنها به اصل توانائی تعلق دارد. در بین اصول چرائی نیز تاکید بیشترین، میزان تکرار را داشته است و تحقیر و آزمایش کمترین آنها را شامل می‌شود. در پایان نتیجه‌گیری شد که علوم بلاغی اسلامی از نظر محتوی غنی‌تر از اصول جدید منظورشناسی هستند، ولی اصول جدید دارای مفاهیم قابل فهم‌تر و نظم بهتری می‌باشند. توصیه‌ای که در نهایت ارائه شده این است که مکالمات غیرمستقیم قرآن که در این اثر به آنها پرداخته نشده است و همچنین کتابهای مذهبی دیگر مانند نهج‌البلاغه حضرت علی (ع) می‌تواند در قالب این پژوهش مورد بررسی قرار گیرد.