جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫عنوان پژوهش »بازشناسى خوارج« مى‏باشد. در بخش اوّل: درباره جذور تاريخى جريان خوارج، نقد وبررسى احاديث منسوب به پيامبر اسلام در مورد پيدايش اين فرقه، دور از انصاف بودن عقيده همسانى شيعه وخوارج ونيز تحليل خوارج به عنوان جريانى در حوزه تفكر دينى اشاره نموده‏ايم. در بخش دوم: ضمن بيان تأثير زندگى قبيله‏اى، فتوحات خارجى وپيوستن نسلى ناآشنا با محتواى اسلام به جمع مسلمانان، تاريخ پيدايش كوفه وتركيب جمعيت اين شهر ونقش رهبران قبيله‏اى ونيز نقد وبررسى ارتباط قراء با خوارج خواسته‏ايم عوامل اجتماعى، فرهنگى وذهنى كه باعث ايجاد شك وترديد در جامعه وظهور خوارج شد را بررسى نماييم. در بخش سوم: به طور كلى بحث بر اين محور متمركز شده است كه پيدايش تفكر خوارج صرفاً زاييده جنگ صفين نيست، بلكه عوامل وعناصر سياسى كه ريشه در گذشته داشت، در شكل‏گيرى شخصيت خوارج مؤثر بود. از جمله اين عوامل عبارتند از: تأثير سقيفه در شكل‏گيرى بحرانهاى جديد، توطئه خزنده امويان ساير احزاب جهت كسب قدرت، دوران عثمان، بهره بردارى سياسى معاويه از قتل عثمان ونقش اشعث ابن‏قيس وعمرو بن عاص در تحميل حكميت بر امام (ع). در بخش چهارم: به القاب ونامهاى خوارج، فرق واصول مشترك بين آنها اشاره نموده‏ايم وچون اباضيه تنها گروه بازمانده از خوارج هستند به تفصيل در مورد آراى كلامى وتفسيرى آنها، تفاوت انديشه آنها با معتزله ومرجئه ونيز برخى از ديدگاههاى فقهى آنها بحث نموده‏ايم. در بخش پنجم: ضمن بيان نحوه جدا شدن خوارج از سپاه على (ع) در جنگ نهروان ومختصرى از تاريخ جنگهاى آنها به مواضع وديدگاههاى امام (ع) در قبال خوارج و كالبد شكافى شخصيت و صفات خوارج اشاره نموده‏ايم.

انقلاب عباسیان حاصل نیم‌قرن تلاش رهبران عباسی و داعیان آنان جهت دست‌یابی بر قدرت بود. از عباسیان می‌توان به عنوان یکی از زیرک‌ترین سیاستمدران تاریخ جهان اسلام یاد نمود. آنان با آن‌که در مخفی‌گاهشان در حمیمه شام از هرگونه ابزار سیاسی و نظامی محروم بوده و در شرایط نیمه تبعید می‌زیستند، اما در گام نخست، وارث میراث معنوی کیسانیه شده، سپس با استفاده از ابزار داعیان عباسی و انتخاب شعار «الرضا من آل محمد» تمامی مخالفان امویان را به دور خویش گرد آورند. هرچند ایرانیان تنها حامی عباسیان نبودند، اما به یقین مهم‌ترین طرفدراران آنان به شمار می‌رفتند. زیرا ایرانیان در طول خلافت امویان علاوه بر تحقیر به شدت مورد استثمار آنان قرار گرفتند و این مسئله یکی از دلایل اصلی پیوند گرو‌ه‌های ناراضی ایرانی از امویان و دلیل پیوستن به عباسیان بود. در این زمان بسیاری از نخبگان جامعه ایرانی و عرب به صورت پر شور به نهضت عباسی پیوستند و دولت عباسیان بر پایه این باورمندان راستین عباسی شکل گرفت. با وجود نقش انکارناپذیر نخبگان ایرانی و عرب در تأسیس خلافت عباسی، از نظر رهبران نخستین عباسی، این نخبگان تهدیدی جدی در جهت تثبیت قدرتشان به شمار می‌رفتند؛ از این رو همانند رهبران انقلابی مدرن به حذف معماران اصلی دولت تازه تأسیس شان دست زدند. عباسیان در گام نخست از این رهبران برای تأسیس بهره بردند و در گام بعدی به حذف‌شان پرداختند. در دوره تثبیت نیز از چهره‌های کم اهمیت‌تر ایرانی و عرب بهره می‌جستند، اما این مسئله دلیلی بر اعتمادشان بر نیروی‌های جدید نبود و در نهایت به حذفچهره‌های شاخص سیاسی دست می‌زدند. عباسیان علاوه بر حذف نخبگان موثر ایرانی نظیر؛ ابومسلم با جنبش‌های ایرانی که به بهانه خونخواهی ابومسلم شکل گرفته بود، با خشونت برخورد نمودند. آنان این رفتار سیاسی را با علویان و خوارج نیز به کار گرفتند و با این اقدامات خود توانستند به تثبیت قدرت خود دست زنند. پایان نامه حاضر به روش تاریخی و به شیوه مطالعات توصیفی - تحلیلی با مراجعه به کتابخانه‌ها نگارش شده است. با توجه به تحقیقات انجام شده در این زمینه می‌توان به این نتیجه رسید، عباسیان در مراحل دست‌یابی به قدرت از سیاست «ماکیاولی» در جهت تأسیس و تثبیت قدرت استفاده نمودند، لذا هر جریانی اعم از ایرانیان و اعراب که موجب تزلزل قدرتشان را فراهم می‌نمودند، از سر راه برمی‌داشتند.