جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : پایان نامه زیر یک الهیات سازنده از مخلوقات را بیان می کند که از درون ویژگی های توپوگرافی فضایی و فرهنگ مذهبی آپالاشیا صحبت می کند. من توسعه تاریخی و پیامدهای اکولوژیکی استخراج منابع صنعتی، به‌ویژه عمل حذف قله کوه را در چارچوب وسیع‌تر شهرنشینی و انسان‌محوری تحلیل می‌کنم. با تکیه بر سنت‌های مذهبی-فرهنگی منحصربه‌فرد منطقه، به‌ویژه بیان مسیحیت قرن نوزدهمی آن، از هرمنوتیک فضایی استفاده می‌کنم که از طریق آن بر عناصر محیطی و بدنی منطقه تأکید می‌کنم و یک استدلال الهیاتی برای «گوشت مخلوق» آپالاشیا بیان می‌کنم.

ترجمه ماشینی : در گفتگوهای علم و دین، زمان اغلب نادیده گرفته می شود. از آنجایی که این پایان نامه زمان و الهیات را در چارچوب الهیات ارائه شده توسط الهیات سیستماتیک پل تیلیش درگیر می کند، گامی در جهت پرداختن به این نظارت است. در این اثر من از روش همبستگی تیلیش به عنوان ساختار فراگیر خود استفاده می‌کنم، روش‌شناسی الهیاتی که به صراحت طراحی شده است تا تکامل مستمر الهیات را در گفتگو با پرسش‌های فوری از فرهنگی که آن الهیات باید در آن دریافت شود، تشویق کند. رویکرد من اساساً رویکردی سازنده است، به این معنی که من نگران اثبات یا رد هیچ ادعای کلامی، فلسفی یا علمی نیستم. بلکه این پایان نامه زمان و الهیات را با هدف پرورش گفت و گوی سازنده درگیر می کند. روش همبستگی شامل مکان یابی دغدغه های فرهنگی خاص، به اصطلاح پرسش فلسفی، و ارائه پاسخ الهیاتی است که به آن پاسخ الهیاتی می گویند. برای این منظور، این تز با فیزیک و متافیزیک زمان، به‌ویژه نظریه‌های نسبیت انیشتین آغاز می‌شود و استدلال می‌کند که این نظریه‌ها دلیل خوبی برای پذیرش نظریه B از زمان است که در آن زمان نمی‌گذرد و واقعیت از یک جهان بلوکی تشکیل شده است. سؤال فلسفی که مطرح می شود این است: چگونه می توان تغییر را در این متافیزیک زمانی ایستا درک کرد؟ این سؤال برای هر دکترین نجاتی که مستلزم تغییر در زمان است بسیار مهم است. سپس به بررسی الهیات سیستماتیک می پردازم، با تمرکز ویژه بر برخورد تیلیش از رستگاری، زمان و تاریخ، زیرا اینها پایه های پاسخ الهیات من هستند. در نهایت، این تز استدلال می‌کند که با توجه به نظریه B از زمان، تبدیل-رستگاری به بهترین شکل به‌عنوان شکلی از تغییر کیفی و پدیدارشناختی شناخته می‌شود تا یک تغییر هستی‌شناختی قوی. من از مفاهیمی از فلسفه تجربه زمانی برای ارائه این استدلال استفاده می‌کنم و در نهایت به این نتیجه می‌رسم که تبدیل فرد از سقوط به نجات تبدیل به تبدیل شدن به ذهن وابسته است.

ترجمه ماشینی : این تحقیق با تمرکز بر نظریه تجربه دینی مورد ادعای هیک، عناصر کانتی و ویتگنشتاینی فرضیه او را برای کاهش تنش بین جنبه‌های متافیزیکی و معرفت‌شناختی آن بررسی می‌کند. از آنجایی که فرضیه هیک مبتنی بر آموزه‌های ادیان در گروه زبان‌های هندواروپایی است، این تحقیق آن سنت‌ها را از خارج از این گروه برای بازنگری در معیار آن معرفی می‌کند. این دو تلاش ناگزیر نیازمند مدلی اصلاح شده از فرضیه هیک هستند. هم فرضیه هیک و هم مدل پالایش شده، درک خاصی از مفهوم دین را منعکس می کنند. در این میان هر سنت دینی نیز ابعاد گوناگون خود را بروز می دهد. در نتیجه این تحقیق نشان می‌دهد که آرمان دین را می‌توان از حیث ایده وحدت کارکردی در نظر گرفت و به‌عنوان اصل تنظیم‌کننده برای هدایت هر مدل از کثرت‌گرایی دینی در نظر گرفت که در صورت مواجهه با «ناهنجاری‌های» قابل تعدیل است. پدیده‌های دینی -- این الگو را می‌توان در پرتو گزاره کنفوسیوس نشان داد که «لی یکی است اما مظاهر آن انسان است.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی الهیات اولیه دیتریش بونهوفر (1906-1945)، از دوران دانشجویی تا تکمیل مقاله توانبخشی او در سال 1930 می پردازد. خود بونهوفر آن را به عنوان «حلقه‌های» دانش، تاریخ و اخلاق توصیف می‌کند. این شکل فکری سابقه طولانی در فلسفه و الهیات آلمانی قرن نوزدهم دارد، اما بونهوفر آن را مستقیماً از کارل بارت وام گرفته است. بارت مفهوم «دین» را به عنوان پیوند خودآگاهی الهی و انسانی با وحی به عنوان «تعلیق» (Aufhebung) خودشناسی انسان در خودشناسی خود خدا جایگزین می‌کند. بونهوفر از بازیگران فردگرایانه و فرمالیستی الهیات بارت استثناء می‌گیرد و به مفهوم کلیسا-جامعه به عنوان واقعیت وجود خدا در تاریخ و جامعه بشری بازمی‌گردد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با بررسی این دو سنت در پیوند، آنچه را که ممکن است در مورد شکاکیت پیرونی باستان، بودیسم مادیاماکای هندی، و پتانسیل آنها به عنوان درمان فلسفی بیاموزیم، نشان می دهد. هدف آن دستیابی به سه هدف است: ارائه یک مقایسه قوی از Pyrrhonism و Madyamaka. نشان دهید که بینش های مهمی ممکن است از این کنار هم قرار گرفتن به دست آید. و نشان می دهد که این دو سنت شیوه های فعلی انجام فلسفه را به چالش می کشد. پایان‌نامه با بررسی پیش‌شرط‌های پژوهش میان فرهنگی پربار آغاز می‌شود. نشان داده شده است که نسبت دادن اهمیت بیش از حد یا خیلی کم به زمینه (به ترتیب نسبیت گرایی رادیکال و جهان گرایی) مشکل ساز است. مقایسه‌های قبلی پیررونیسم و ​​مادهیاماکا توجه کمی به چنین ملاحظات روش‌شناختی داشته است که منجر به کاستی‌های اساسی شده است. این مایه تاسف است، زیرا شباهت‌های قابل توجه آنها به یک نمای کلی و قابل دسترسی نیاز دارد. با پی ریزی پایه های لازم، پایان نامه چنین نمای کلی را ارائه می دهد. یک چارچوب درمانی برای مقایسه سیستماتیک این دو سنت، از جمله تشخیص اختلال، درمان‌های پیشنهادی و شرایط معالجه شده‌شان استفاده می‌شود. چنین مضامینی امکان تشریح سیستماتیک شباهت ها و تفاوت های آنها و محدود کردن خودسری و تعصب را فراهم می کند. علیرغم شباهت‌های چشمگیر آنها، تلاش‌های بسیار کمی برای یادگیری پیررونیسم و ​​مادهیاماکا از طریق مطالعه آنها به همراه انجام شده است. این پایان نامه با نشان دادن این که چنین تحقیقات بین فرهنگی ما را قادر می سازد تا نور جدیدی را بر ابهامات مداوم روشن کنیم و به ما امکان می دهد هر دو سنت را تقویت و از آن دفاع کنیم، این نظارت را تصحیح می کند. برای مثال، نشان داده می‌شود که مادهیاماکا می‌تواند نور تازه‌ای را بر یکی از نگران‌کننده‌ترین پرسش‌ها در مورد پیرونیسم بتاباند: دامنه تعلیق قضاوت چیست؟ در نهایت، این تز نشان می دهد که پیرونیسم و ​​مادیاماکا خود عمل فلسفه را به چالش می کشند. نشان داده شده است که مکاتب فکری معاصر مشابه پیرونیسم و ​​مادهیاماکا ممکن است پتانسیل درمانی خود را به اشتراک بگذارند. اگر چنین است، پس برخی از فلسفه‌های معاصر می‌توانند پریشانی را کاهش داده و حس آرامش را القا کنند. این بدان معناست که ما باید درک خود را از آنچه که فلسفه می تواند انجام دهد را گسترش دهیم. به هر حال، اگر فلسفه معاصر بتواند تجربه ما از جهان را به سمت بهتر شدن تغییر دهد، پتانسیل بسیار بیشتری نسبت به آنچه در حال حاضر تصور می شود دارد - هم از نظر مخاطب و هم از نظر تأثیر.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به تفاسیر معاصر نیچه و هایدگر در مورد مسئله خودشناسی با توجه به مفاهیم صداقت و اصالت می پردازد. در نظر گرفتن مفاهیم در حال توسعه دو فیلسوف از این مفاهیم، ​​پاسخی به مفسرانی که فعالیت خودشناسی را به عنوان یک مشکل در درجه اول شخصی تصور می کنند، امکان پذیر می سازد. گزارش‌های جایگزین پیشنهادی، متون انتقالی را به عنوان نقطه شروع در نظر می‌گیرند که نشان می‌دهد هر دو متفکر درگیر فرآیندهای بازنگری هستند. قرائت صداقت در فصول 1 و 2 حول پایه های نیچه در مورد تعصب در مورگنروته (1880-1881) می چرخد، جایی که او ابتدا نیروهای اخلاقی-تاریخی مستلزم به کار انداختن "اراده به حقیقت" را مشکل می کند. قرائت اصالت در فصل‌های 3 و 4 حول سخنرانی‌های هایدگر می‌چرخد که در کتاب Was heißt Denken چیست؟ (1951-52). این سخنرانی‌ها فرضیات رسمی قبلی او را در مورد آنچه «اراده داشتن وجدان» فرد را فرا می‌خواند، در تفسیری از پارمنیدس در مورد تعین زبانی اندیشه، که بیشتر در زمینه Unterwegs zur Sprache (1950) مورد بحث قرار می‌گیرد، زیر سوال می‌برد. -59). فصل پنجم نشان می‌دهد که چگونه رویارویی هایدگر با نیچه به بازنگری‌های مستمر او در مفهوم اصالت، و به مفاهیم حاضر از نقد و اقتدار آن کمک کرد. توجه ویژه ای به اهداف خاصی است که فویل های نیچه ای متمایز به آنها نزدیک به آغاز رویارویی می شود - در سخنرانی هایدگر در مورد دوم Unzeitgemässe Betrachtung نیچه (1938) و در تک نگاری با عنوان Besinnung (1939) که در نزدیکی آن آماده می شود- و در پایان، به تعبیر همچنین اسپراخ زرتشت (1883-1885) ارائه شده در نیمه اول Was heißt Denken؟ فصل 6 تحولاتی را که از نقطه نظر متون گذشته نگر Die Zollikoner Seminare (1959-1972) و پنجمین کتاب Die fröhliche Wissenschaft (1887) ردیابی شده است، مرور می کند. سخنان پایانی در رابطه با تحقیقات تجربی اخیر در مورد ساختارهای اجتماعی-محیطی دخیل در تعیین هویت شخصی بیان شده است.

ترجمه ماشینی : این اثر تلاشی است برای اندیشیدن به ماهیت اساسی روابط متقابل میان دین، علم و الهیات (RST) از درگیری هایدگر با مسئله هستی. سه سؤال اصلی در ابتدا انگیزه این تحقیق را فراهم کردند: اول، روابط متقابل (در صورت وجود) بین دین، علم و الهیات چگونه باید درک شود؟ دوم، آیا رابطه "گفتگو" به نوعی در میان سه عنصر سه گانه RST امکان پذیر است؟ و سوم، آیا الهیات جایگاه شایسته ای در میدان عمومی دارد که تحت سلطه این دیدگاه است که علم به عنوان «معیار طلایی» عقلانیت و حقیقت عمل می کند؟ این تحقیق پنج رشته یا خط تحقیق را در هم می آمیزد که در گفتمان فعلی RST مناسب و محور اندیشه هایدگر است. موضوع اول شامل موضوعات فصل است: پدیدارشناسی، حقیقت، فناوری و اخلاق. چهار رشته دیگر - توجه به چیزها، تأمل، تفکر، و سرنوشت - هر یک «متقاطع» یا پیمایش، مضامین فصل است.

ترجمه ماشینی : این پروژه یک ارزیابی مجدد فلسفی از نظریه هنری مور در مورد فضای الهی ارائه می دهد، که - از طریق نیوتن - بخشی از مبانی متافیزیکی فیزیک جدید شد. البته، این فضا به زودی به یک اتر غیرشخصی سکولاریزه شد، سپس به ظاهر توسط اینشتین نسبی شد. با این حال، برخی از فیلسوفان اخیر - مانند ریچارد سوینبرن، ویلیام لین کریگ و جان لوکاس - به طور متقاعدکننده ای استدلال کرده اند که مکان و زمان مطلق با فضازمان کیهانی و همچنین با تفسیر نئولورنتسی از نسبیت سازگار است. با این حال، در حالی که بسیاری اجازه داده‌اند این بازگشت احتمالی مطلق‌ها برای تغییر شکل الهیات و فلسفه زمان آن‌ها، به نظر می‌رسد که تعداد کمی از پتانسیل آن را برای بازاندیشی در رابطه خدا با فضا درک کرده باشند. بنابراین، دفاع از نظریه مور از فضای الهی در نقطه اتصال کامل بین یک گشایش رادیکال جدید و تعداد کمی که متوجه باز بودن آن شده اند قرار می گیرد. بخش اول پروژه ما نوشته‌های مور درباره فضای الهی را تفسیر می‌کند، و زمینه متنی و الهام‌بخشی را برای راه‌اندازی دفاع فلسفی تازه‌ای از فضای الهی در بخش دوم فراهم می‌کند، و به این نتیجه می‌رسد که فضای الهی همچنان باید وزن قابل‌توجهی در فلسفه دین معاصر داشته باشد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به طور گسترده به عرفان های ادعایی و چگونگی درک کلیسای کاتولیک روم از آنها از نظر الهیاتی و برخورد عملی با آنها مربوط می شود. در بررسی پویایی قدرت در کار وقتی فردی ادعا می‌کند که با خدا گفتگو می‌کند، فرآیند بسیار خاصی را شناسایی می‌کنم، یعنی تحقیر فعال، و این را با استفاده از نمونه‌هایی که از نوشته‌های عارفان ادعا شده مختلف گرفته شده است، نشان می‌دهم. من استدلال می‌کنم که مجموعه‌ای از افراد وجود دارند - افرادی که به طور فعال تحقیر شده‌اند - که نقش بسیار خاصی را در کلیسای کاتولیک روم ایفا می‌کنند و این نقش به رسمیت شناخته نشده است. من در ادامه روشی را پیشنهاد می کنم که در آن بتوان آنها را به خاطر نقشی که بازی می کنند درک کرد و به آنها احترام گذاشت. برای انجام این کار، از الگوهای فلسفی خاصی از فهم هانا آرنت و جولیا کریستوا استفاده می کنم. من آرزو دارم که درک عمیق‌تر و پیچیده‌تری از ماهیت ستم نهادینه‌شده را تشویق کنم، و یک مدل بازسازی‌کننده برای اینکه چگونه کسانی که با افراد بالقوه مشکل‌ساز در جوامع مواجه می‌شوند، ممکن است به شیوه‌ای غیر سرکوبگرانه کار کنند و با آنها تعامل داشته باشند، ارائه دهم. این پایان نامه اثری از الهیات کاتولیک است، زیرا یک استدلال الهیات و فلسفی برای به رسمیت شناختن نقش خاصی که افراد خاصی در حفظ ساختار و تعریف کلیسای کاتولیک ایفا می کنند ارائه می دهد. اما به عنوان یک اثر فلسفی سیاسی نیز در نظر گرفته شده است. هم آرنت و هم کریستوا، که من از نوشته‌هایشان به عنوان دریچه‌ای برای بررسی پدیده‌ای خاص در جوامع مذهبی استفاده می‌کنم، نظریه‌پردازان سنت فلسفه سیاسی هستند و قصد من این است که کاربرد مدل‌های آنها را گسترش دهم.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه اثری از فلسفه تطبیقی ​​چند رشته ای دین است. این شامل تحلیل و ارزیابی فلسفی سنت‌های فلسفه و الهیات غربی در مورد موضوع انسان‌سازی دینی است. به طور خاص، این مطالعه بر سنت هستی الهیات نوافلاطونی در اندیشه غربی، و شکاف در این سنت بر سر مسئله انسان انگاری دینی و ماهیت الهی تمرکز دارد. پایان نامه این شکاف را برحسب تمایز بین یک مفهوم «ضد انسان شکلی» از طبیعت الهی از یک سو، و یک مفهوم «انسان انگاری ضعیف شده» از طبیعت الهی از سوی دیگر، چارچوب بندی می کند. فصل‌های دوم و سوم به تحلیل چهره‌ها و متون کلیدی از سنت‌های «انسان‌سازی ضعیف‌شده» و «ضد انسان‌شکل» در الهیات نوافلاطونی می‌پردازند. فصل چهارم نقد قابل توجهی را از این سنت به عنوان یک کل مورد بررسی قرار می دهد که توسط کارل بارت و مارتین هایدگر، در میان دیگران، مطرح شده است، یعنی اینکه پروژه هستی الهیاتی به عنوان چنین، شکلی از انسان انگاری مفهومی را تشکیل می دهد.