جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫نوشتار حاضر، ترجمه کتاب اساس‌الحکومة الاسلاميه تأليف آيت‌الله سيدکاظم حائري به زبان اردو است، که به تشريح مباني تأسيس حکومت اسلامي و نظام سياسي مبتني بر ولايت فقيه مي‌پردازد و جمهوريت، شورا و ولايت فقيه را که گونه‌هايي از نظام سياسي محسوب مي‌شوند، با هم مقايسه مي‌کند. محور اصلي بحث در کتاب مزبور آن است که در عصر غيبت، حکومتي جز نظام ولايت فقيه نمي‌تواند شکل و اساس معتبري به خود گيرد و تنها شکل حکومت در اين دوران حکومت تشکيل شده بر پايه ولايت فقيه است و حکومت‌هاي ديگر مشروعيت ندارند. کتاب مزبور مشتمل بر سه فصل است. فصل اول نظريه دموکراسي اختصاص دارد، که ضمن آن، از نظام استبدادي سخن رفته است. نويسنده در اين فصل با اشاره به مشروعيت جمهوريت و نظام دموکراسي و حق حاکميت مردم، مشروعيت نداشتن چنين حکومتي را بررسي مي‌کند. وي در فصل دوم نظريه شورا را به عنوان يکي ديگر از نظام‌هاي سياسي بررسيده و بعد از واکاوي انديشه تأسيس حکومت اسلامي بر مبناي اصول شورا، نتيجه مي‌گيرد که: در قرآن کريم و سنت نبوي چنين نظام سياسي ديده نمي‌شود و نظام شورا قابليت استدلال نداشته و مورد قبول نيست؛ زيرا هيچ آيه و روايت و سيره مقبولي در اين باره وارد نشده؛ بنابراين، شورا مشروعيت ندارد. او در فصل سوم پس از تبيين ولايت فقيه به اين نتيجه دست يافته که: بر اساس مکتب اهل بيت، حکومت اسلامي در عصر غيبت امام معصوم بر محوريت ولايت فقيه قابل تحقق است و مشورت با متخصصين و صاحب نظران در شعبه‌هاي مختلف زندگي بر حکومت اسلامي و حاکم لازم است و فقيهي که در رأس حکومت است بايد از هر لحاظ عادل و کاردان باشد و هر زمان که شرايط جامعه اسلامي اقتضا مي‌کند بايد افرادي از سوي مردم براي قانونگذاري (مجلس) انتخاب شوند و رأي مردم و امضاي ولي فقيه براي به دست گرفتن مسؤوليت‌هاي حساس کشور اسلامي لازم است. از نظر نويسنده، چارچوب گسترش حکومت اسلامي کل جهان است و حکومت اسلامي ظرفيت و توانايي جهاني شدن دارد و بايد به جاي اصطلاح وطن، از دارالاسلام بهره برد.

‫چکيده : اين پژوهش، ترجمه کتاب "علوم قرآني" تأليف حضرت آيت الله محمّدهادي معرفت به زبان ترکي استامبولي است، که در آن مهم ترين مباحث علوم قرآني وارسي مي شود. ابتدا تاريخچه اي از مباحث علوم قرآني و گردآوري آن ها به عنوان مقدّمه تفسير قرآن کريم ارائه شده، سپس برخي مباحث علوم قرآني، مانندِ اعجاز، تفسير، تاريخ تفسير، تحريف، زبان و وحي و نزول قرآن بيان مي گردد. در مبحث تفسير قرآن نيز تاريخچه آن در عصر پيامبر اسلام(ص) ، خلفا، صحابه و تابعين ارائه مي شود. در بحث اعجاز قرآن، ملاک هاي معجزه بودن قرآن و معيارهاي آن از لِحاظ علمي، فصاحت و بلاغت قرآن، اخبار غيبي آن از امور فوق مادّي، اخبار گذشتگان، بحث از تحدّي قرآن مبني بر مبارزه طلبي آن به صورت مبسوط بيان و ويژگي هاي قرآن از جنبه اعجاز، منحصر به فرد اعلام شده است. در مبحث نَسخ آيات قرآن، به تحليل ناسخ و منسوخ پرداخته شده، برخي نمونه هاي آياتي که ناسخ آيات ديگر هستند و نيز ضابطه تشخيص اين دسته آيات از حيث تاريخي و تفسيري بيان مي گردد. نگارنده در مبحث تحريف قرآن، ضمن بيان اقسام آن، اعمّ از لفظي و معنوي، ادلّه قرآني، روايي و عقلي تحريف نشدن کتاب خدا را تبيين و بر اين مطلب که: اگر قرآن تحريف شود، از حجّيّت ساقط مي شود، تأکيد کرده است. او برخي اتّهام هاي مبني بر قائل بودن شيعه به تحريف قرآن را مطرح و پاسخ مي دهد، همچنين ديدگاه هاي برخي عالمان شيعه مبني بر تحريف قرآن به نقيصه و تحريف معنوي قرآن را توجيه مي کند. نگارنده در مبحث وحي و نزول قرآن، ضمن بيان ماهيّت وحي و نزول، اقسام وحي و نزول و ديدگاه هاي مربوط را مطرح مي سازد.