جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از مهمترین مسائل تربیت، اخلاق و فقه «مولفه های صلح در نظام خانواده» است. مولفه به معنای ساختار، عناصر وصلح در این جا به معنای امنیت و نبود تهدید وپذیرش تفاوت های انسان ها با یگدیگر،حل مسالمت آمیز مسایل و به کارگیری کلام بعنوان ابزاری برای ارتباط و تسلط بر عواطف و... است.در دوران کنونی که بحران هویت، سقوط معنویت وارزشهای دینی نه تنها جامعه را بلکه خانواده را هم مورد تهدید جدی قرار داده است و عناصری چون رقابت، فرد گرایی و مادیت جایگزین آرامش وسکون، محبت و مداراو عدالت محوری شده است.در این راستا هدف، تحقق نظام خانواده با توجه به مولفه صلح می باشد. چرا که، صلح بعنوان مقوله مهم در ایجاد امنیت وآرامش نظام خانواده، نقش بسزایی دارد. هر چقدر زوجین درک درستی از مولفه صلح در نظام خانواده داشته باشند در نوع رفتارشان نسبت به همدیگر آن را به کار می بندند. نگارندگان با رجوع به منابع فقهی و با روش تحلیلی _توصیفی بعد از جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای به نتایج ذیل دست یافته اند. که از این مولفه صلح درنظام خانواده باتوجه به منابع فقهی جستجو نموده شده است برای ما واضح وآشکار می شود که این مولفه تا چه مقداردر نظام خانواده ضرورت دارد وچگونه با پیاده نمودن آن درمتن زندگی صلح وامنیت را به خانواده و جامعه به ارمغان خواهد آورد. همچنین همیشه صلح در مقابل خشونت منطقی نیست بلکه در فقه اسلامی برای ایجاد صلح در خانواده و برقراری عدالت برخی مواقع صلح همراه با تادیب را توصیه می نمایند.

ارزش ها از مهمترین مباحثی است که در برقراری نظم اجتماعی توجه جامعه شناسان را به خود جلب کرده است. ارزش های اجتماعی در جامعه اسلامی از دین و آیات قرآن و روایات اهل بیت (علیهم السلام) گرفته می‌شود. ارزش های دینی در نظام ارزشی جامعه دینی از ضروری‌ترین ارزش‌هاست و هدف اصلی در زندگی، عملی ساختن آموزه‌های دینی در رفتارهای فردی و اجتماعی است. در این پژوهش که به روش کتابخانه ای و با رویکرد تحلیلی - توصیفی انجام شده است، نتایج پژوهش بیانگر این است که : مولفه‌های ارزش اجتماعی از منظر اهل بیت علیهم السلام در قالب هشت عنوان کلی وحدت و یگانگی، روابط بر پایه صمیمیت و خوش گمانی، قانون گرایی، امنیت اجتماعی، دیگر خواهی و حس انسان دوستی، همسانی مردم با حاکمان، تشویق نیکوکاران، آمادگی و پیشگیری از حوادث اجتماعی بیان شده است.

با در نظر داشت این مسئله که در بعضی از کشورها رشوه در حال تبدیل شدن به یک فرهنگ است، می­طلبد که این معضل اجتماعی از زاویه فقه مورد بررسی قرار گیرد؛ لذا در تحقیق حاضر تلاش شده است تا پدیده رشوه در مسایل اداری بررسی و مصادیق آن بیان گردد. نوشته پیش رو به روش توصیفی_ تحلیلی و در محدوده فقه و به روش کتابخانه ای صورت گرفته است و به این نتایج رسیده است: آن­چه از سوی راشی برای انجام کاری به مرتشی داده می­شود، لزومی ندارد وجه نقد باشد بلکه هرآن­چه ارزش مالی دارد و یا در نزد رشوه­گیرنده ارزش ویژه­ای دارد مثل احترام، تکریم، ستایش و هر تلاش مدحت آمیز و ستایشگرانه­ کسی که رفع و رجوع پاره­ای از کارها در دست اوست. در حکم وجه نقد و مال است. حرمت مال الرشا به وسیله­ی ادله­ی اربعه مانند: آیات قرآن، روایات معصومین(ع)، اجماع و عقل در باب قضاء و غیر قضاء به دست می­آید

سبک زندگی بخش حقیقی و اصلی تمدن اسلامی است و هدف دین مبین اسلام و هدف انقلاب اسلامى، ایجاد یک تمدن نوین اسلامى است که دارای دو بخش اساسی "بخش ابزارى و بخش متنى" می باشد. سبک زندگی ، همان عقل معاش است که نرم افزار تمدن است. به همین سبب در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی به این موضوع توجه خاصی و روی این مسئله تأکید زیادی شده است، چرا که از سبک زندگی اسلامی تمدن اسلامی به وجود می‌آید هدف از این پژوهش بیان اشتراکات و افتراقات سبک ندگی اسلامی و غربی است که به روش توصیفی- تحلیلی و به صورت کتابخانه ای به رشته تحریر در آمده است. دستاوردهای این نوشتار این است: بخش فکر و اندیشه، مقوله‌هایی مثل ایمان به خدا و غیب، علم و آگاهی از واقعیت، توجه به الگوگیری از أهل البیت(ع) از امتیازات سبک زندگی اسلامی می باشد. در اوصاف فردی، مقوله‌هایی مثل لباس و پوشش، خوراک و آشپزی و...، همچنین در مبحث خانواده، مقوله‌هایی مثل سبک ازدواج، سبک روابط اجتماعی در درون خانواده و... هم از امتیازات سبک زندگی اسلامی بشمار می‌آید و در حوزه اوصاف اجتماعی، به مقوله‌هایی مثل انضباط اجتماعی و قانون مداری را می شود از اشتراکات سبک زندگی اسلامی و غربی دانست. همچنین در حوزه کسب و کار نیز به دو عامل وجدان کاری و روحیه ی کار جمعی را از اشتراکات دانست. در نتیجه ایمان و عمل صالح، ملاک و معیار اساسی سبک زندگی اسلامی و دستیابی به حیات طیبه است. حیات طیبه و لقای پروردگار، هر دو، با ایمان و عمل صالح به دست می‌آید. از آن جهت که "حیات" سبب حس و حرکت در همه موجودات است،"حیات طیبه" نیز سبب شهود حق تعالی و سیر در تجلّیات انوار الهی و سبک زندگی جدید نورانی برای آدمی می‌گردد.

از بدو بعثت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دو شیء مهم در کنار یکدیگر بودند: قرآن کتاب خداوند و پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله). یکی به عنوان کتابی نظری و مملو از دستورات مهم و حیات‏بخش و دیگری الگویی عملی که مفاد قرآن را به صورت عینی و عملی نشان می‏داد. این دو در کنار هم بهترین وسیله برای هدایت بشر بودند. لکن پس از رحلت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) این امر کجا محقق می‏شود و به دست چه کسی سپرده می‏شود؟ حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پاسخ این سوال را در مکان‏های مختلف و با بیانات گوناگون مطرح نمود. یکی از آنها حدیث شریف «ثقلین» است که در آن به همراهی قرآن و عترت خودش (علیهم السلام) تا روز قیامت اشاره می‏کند. تحقیق حاضر با هدف ارتقای سطح علمی نگارنده و محققین، درصدد اثبات حجیت سنت اهل بیت (علیهم السلام) بر اساس حدیث شریف هست. نتایج پژوهش نشان میدهد پس از بررسی سندی و متنی روایت نزد شیعه و اهل سنت و بررسی دلالت آن، ثابت می‏کند همانگونه که قرآن دارای عصمت، علم و وجوب اطاعت است، عترت پیامبر(صلی الله علیه و آله) هم معصوم، عالم و واجب الاطاعه هستند و این همان حجیت سنت اهل بیت (علیهم السلام) است.