جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقاله ى حاضر نگاه و رویکردى بیرونى (معرفت درجه ى دوّم) بر پدیده ى تاریخى عاشورا دارد. ابتدا مقدمه اى کوتاه در بیان مفهوم تبیین تاریخى و انواع آن (قانونمند، عقلانى و روایى) ذکر مى شود و در ادامه به پیشینه ى تبیین تاریخى پدیده عاشورا نظر دارد و با گزینش متونى تحلیلى در حوزه ى تاریخ نگارىِ پدیده ى عاشورا، آنها را از لحاظ تبیین هاى قانونمند، عقلانى و روایى مورد ارزیابى وبررسى قرار داده، به شواهد و مصادیقى از انواع تبیین هاى به کار رفته در آنها اشاره مى کند و در پایان به ضرورت توجه جدى مورّخان فعلى به کاربرد تبیین هاى تاریخى در تحلیل پدیده هاى تاریخى خصوصاً تاریخ عاشورا تأکید دارد.

در این مقاله سخن از ضرورت ها و بایدهاى مطالعاتى قیام امام حسین(ع) است; و این که بنا بر کدام بینش ها و روش هاى پژوهشى اى باید قیام امام(ع) را بررسى نمود؟ بر این اساس، نخست دو دیدگاه الهى (مابعدالطبیعى)، و انسانى ـ تاریخى از یکدیگر تفکیک و ملاحظات مربوط به هریک به اختصار بررسى شده است. در دیدگاه انسانى ـ تاریخى نیز هشت بینش و روش مطالعاتى به اهل تحقیق و نظر پیشنهاد شده است. در بررسى پیامدهاى قیام نیز به منظور پرهیز از طولانى شدن سخن، تنها به پیامدها و تأثیرات سیاسى و خصوصاً روان شناختى قیام پرداخته شده است.

بازشناسى تفکر سیاسى ـ مذهبى نیروهایى که در مقابل قیام امام حسین(ع) صف آرایى کردند و به انحاى مختلف در شکست آن سهیم بودند از موضوعات مهمى است که مى تواند در شناخت دقیق این برهه ى بسیار حساسِ تاریخ تشیع راه گشا باشد. این مقاله با ارائه ى برخى ادله و شواهد، حاکمیّت تفکّر عثمانى را بر این نیروها چه در کوفه و چه در کربلا نشان داده و آشکار ساخته که کوفى بودن نیروها را با تشیع آنان مساوى و ملازم دانستن، مغالطه اى تاریخى است که برخى از محققان در نوشته ها و گفت و گوهاى خود تبلیغ مى کنند و با محکوم کردن شیعیان (رافضه = امامیه) به عنوان تنها عامل به وجود آورنده ى حادثه ى کربلا، مراسم عزادارى در روز عاشورا را زیر سؤال مى برند. این نوشتار به تعریف مفاهیم عثمانى و ملاک هاى آن، براى شناخت نیروهاى این تفکر و نیز عوامل و زمینه هاى رشد و توسعه ى آن در کوفه و بازتاب تفکر عثمانى در کوفه و کربلا و حاکمیت آن بر نیروهاى مقابله کننده با قیام امام حسین(ع) پرداخته است.

نیکولاس رشر، استاد فلسفه و مدیر مرکز فلسفه ى علم در دانشگاه پیتربورگ آمریکاست و در زمینه ى منطق، فلسفه ى علم و تاریخ فلسفه، کتب و مقاله هاى بسیارى نوشته است. وى در مقاله ى حاضر، الگوى تبیین در علم تاریخ را مى کاود و تمایزات و تشابهات الگوى تبیینِ علم تاریخ با علوم اجتماعى و علوم طبیعى را آشکار مى سازد. این مقاله با ارائه ى بحثى روشن و دقیق در مورد علوم مصرفى، نه تنها بر تاریخ پرتو مى افکند، بلکه خواننده ى آزموده مى تواند با استفاده از اصول و مباحث مطروحه در این زمینه، به توضیح و تبیین نسبتِ علوم مصرفىِ دیگر با علوم تولیدى توفیق یابد و بدین ترتیب با یکى از مدخل هاى ارتباط علوم مختلف به خوبى آشنا خواهد شد.

در این نوشتار با بررسى واژه هاى به کار رفته در حادثه ى عاشورا و پى گیرى سابقه ى تاریخى آنها کوشش شده است بستر وقوع این حادثه و زمینه هاى آن شناسایى شود. با ره گیرىِ مفاهیمِ استفاده شده در این حادثه و بیان پیشینه ى تاریخى آنها مشخص مى شود، که حادثه ى کربلا صرفاً یک حادثه ى نظامى نبوده و یک باره به وقوع نپیوسته است، بلکه به نحوى امتداد اختلافات و درگیرهاى گذشته است. تمایز افکار و عقاید دو طرف از خلال بررسىِ معناى نهفته در واژه هاى به کار رفته و روشن ساختن مراد کاربران آنها مشخص گردیده است. در این مقال با بررسى واژه هاى شیعه ى على، شیعه ى عثمان و دین على و دین عثمان نشان داده ایم که حادثه ى عاشورا نقطه ى عطفى براى تمایز شیعیان اعتقادى از دیگر گروه ها بوده است و با بررسى واژه هاى سنّت و بدعت، و امام، وصى و ذریه به پشتوانه ى اعتقادى این دو جریان پرداخته و در ادامه با بررسى واژه هاى مربوط به فرمان بردارى، همچون: سمع، طاعت، خروج، عصیان و فتنه، به انحرافى که به نفع قدرتمندان در برداشت از این واژه ها راه یافته اشاره کرده ایم. در پایان با بررسىِ مفاهیمى هم چون: ذمه، ثار، نصر و صله ى رحم روشن کرده ایم که جامعه ى اسلامى پس از پیامبر به سوى ارزش هاى دوره ى جاهلى گام برداشته و این کلمات را نه در معناى تغییر یافته ى دوره ى اسلامى، بلکه در همان معناى سابق به کار برده است.