چکیده :
ترجمه ماشینی:
در طول تاریخ، بحرانهای اجتماعی و فکری پیشنهادهای قانعکنندهای را برای اصلاحات آغشته به حساسیتهای مترقی مختلف به وجود آوردهاند.
برای مثال، در رشته جرمشناسی - بهویژه در طول دهههای 1980 و 1990- تعدادی از دیدگاههای نظری نامتعارف پدیدار شد که به دنبال به چالش کشیدن بسیاری از مفروضات نهفته در گفتمان جریان اصلی خود، و پیشنهاد راهحلهای جایگزین برای تغییر معنادار و پایدار بود.
.
این تلاشها که در جهتگیری فراگیر به عنوان «انتقادی» تلقی میشوند، میتوانند در چندین رشته خاص نظری و روششناختی تحقیق (مانند آنارشیسم، صلحطلبی، نظریه آشوب، پست مدرنیسم) ردیابی شوند.
اگرچه این مدلهای نوظهور از برخی جهات متمایز هستند، اما بهواسطه نارضایتی مشترکشان با اندیشههای جرمشناسی مرسوم و با موضع رادیکالیزهشدهشان در قبال بحرانهای معرفتی موجود و قبلاً بررسینشده، بهطور پارادایمیک مرتبط هستند.
در مجموع، این دستور کار اصلاحاتی است که به دنبال ایجاد نظم اجتماعی انسانی تر و عادلانه تر است، به ویژه در شرایطی که شهروندان و جامعه با مشکلات نهادی و جمعی ناشی از جرم، بزهکاری و انحراف مواجه می شوند.
تئوری، عدالت و تغییر اجتماعی: ادغام نظری و کاربردهای انتقادی مجموعهای از مقالات تحریکآمیز را نشان میدهد که به طور سیستماتیک نقش نظریه اجتماعی انتقادی را در تقویت عدالت و تغییر در چندین زمینه اجتماعی مرتبط، هرچند مشکلساز، مرور یا گسترش میدهد.
با توجه به نیاز به پرداختن به تفاسیر مفهومی و دغدغههای عملگرایانه، مقالات موجود در این جلد با «بحران مضاعف» مستمری که نظریه و عمل در ساخت دانش با آن مواجه است، دست و پنجه نرم میکنند.
با تخصیص و ادغام بینشهای مختلف از چندین خط تحقیق متحرک و متحرک، هر فصل به طرز ماهرانهای نشان میدهد که کجا و چگونه تفکر جامعهشناختی و جرمشناختی متعارف نتوانسته است به طور مؤثر به موضوعات اجتماعی انسانی مانند بی خانمانی، بیماری روانی، حقوق اقلیتها، عدالت نوجوانان، عدالت جهانی رسیدگی کند.
خشونت و مجازات کیفری با انجام این کار، نظریه، عدالت و تغییر اجتماعی جهتگیری جدید و بسیار مورد نیاز را در رابطه با توسعه نظریه در علوم اجتماعی ارائه میکند و نشان میدهد که چرا ترسیم چنین مسیری از نظریه/عمل چشمانداز روشنتری برای عدالت و تغییر در جامعه و زندگی ما به همراه دارد.
.
throughout history, social and intellectual crises have given rise to compelling suggestions for reform steeped in various progressive sensibilities.
for example, within the discipline of criminology -- particularly during the 1980’s and 1990’s -- a number of unconventional theoretical perspectives emerged that sought to challenge many of the assumptions embedded within its own mainstream discourse, and to propose alternative solutions for meaningful, sustainable change.
conceived of as "critical" in overarching orientation, these efforts to rethink the foundations of criminological verstehen can be traced to several specific theoretical and methodological strands of inquiry (e.g., anarchism, peacemaking, chaos theory, postmodernism).
though distinct in some respects, these emerging models are linked paradigmatically by their shared discontent with conventional criminological thought and by their radicalized posture toward existing and previously unexamined epistemic crises.
collectively, this is an agenda for reform that seeks to establish a more humane and just social order, particularly as citizens and society confront the institutional and communal problems posed by crime, delinquency, and deviance.
theory, justice, and social change: theoretical integrations and critical applications represents a provocative series of essays that systematically reviews or extends the role of critical social theory in fostering justice and change in several relevant, though problematic, social contexts.
mindful of the need to address both conceptual exegeses and pragmatic concerns, the articles contained in this volume grapple with the ongoing "double crisis" that confronts theory and practice in the construction of knowledge.
by appropriating and integrating various insights from several heterodox and critically animated lines of inquiry, each chapter deftly exposes where and how conventional sociological and criminological thought has failed to effectively address such human social issues as homelessness, mental illness, minority rights, juvenile justice, global violence, and criminal punishment.
in doing so, theory, justice, and social change provides new and much needed direction regarding theory development in the social sciences, and indicates why charting such a course of theory/action yields more enlightened prospects for justice and change in society and in our lives.