جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پژوهش حاضر، انديشه‌هاي حسن بن فرحان مالکي، يکي از محققان معاصر سلفي را که ديدگاه‌هايي نسبتاً معتدل‌تر نسبت به سلفي‌ها و وهابيت دارد، بررسي کارشناسي کرده و آراي وي درباره عدالت صحابه، شکل‌گيري اهل سنت، محمدبن عبدالوهاب و تعصبات برخي مسلمانان را تبيين مي‌سازد. نويسنده عقايد اين متفکر و محقق سلفي را در سه بخش فراروي مخاطبان مي‌نهد. بخش اول به بررسي ديدگاه‌هاي مالکي در مورد صحابه پيامبر اسلام( پرداخته و نظر وي را مبني بر اين که: طبق شواهد متعدد قرآني و روايي همه صحابه عادل نيستند و نبايد آن‌ها را همرتبه و همگي را عادل خواند، بلکه بايد آنان را به صحابه خاص و عام تقسيم کرده، شرح مي‌دهد. نگارنده در اين زمينه نخست به بيان تعريف صحابه در لغت، اصطلاح، قرآن و ساير نصوص شرعي پرداخته، سپس عدالت صحابه را نقد و آن را بي‌منطق و قول زور تلقي کرده است. او در بخش دوم از نوشتار خويش با ارزيابي مذهب حنبلي و ريشه‌هاي شکل‌گيري اين مذهب بر اثر حمايت خلفاي اموي و عباسي، تناقض‌گويي هاي حنابله در مسايل اعتقادي و تندروي آنان در تکفير ساير فرقه‌هاي مسلمان را شرح مي‌دهد. نويسنده در اين زمينه ديدگاه‌هاي حسن بن فرحان مالکي و نقدهاي وي بر فرقه حنبلي را مطرح و غلوهاي حنبليان در مورد احمد بن حنبل و ابن‌تيميه و نفرت آنان از مناظره و گفت‌گو با ساير فرقه‌هاي مسلمان در مسايل ديني و اعتقادي را منعکس مي‌سازد. بخش سوم به نقد آراي تکفيري محمد بن عبدالوهاب از نظر مالکي اختصاص دارد و مطالب کتاب‌هاي کشف الشبهات، الدرّر السنّيه از آثار محمد بن عبدالوهاب، حاوي تناقضاتي در مسايل اعتقادي، توسط مالکي نقد شده است.