جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مؤلف سابقاً رساله اي در اين باب نگاشته كه در تاراج همدان و تبريز از بين رفته و براي بار دوم رساله حاضر را در بيان بداء در يك مقدمه و چند اصل و خاتمه نگاشته است. (جعفر اشكوري) ‌ [سريزدي 1/41]

تحقيق و تبيين و شرح و بسطي است در معني بداء با استناد به اخبار و احاديث ائمه اطهار (ع) و خاتمه آن پاسخ به ترهات و نسبتهاي نارواي فخر رازي است كه در تفسير كبير خود در معنا و حقيقت بداء به اماميه داده است. تاريخ تأليف 14شوال 1099مي باشد. (براتعلي غلامي مقدم) زمان تاليف: 1099 هـ. ق نويسنده مي گويد چون مشاهده كردم كه علماء اعلام و اصحاب كرام در مسأله بداء اختلاف دارند و درباره بداء وارده در اخبار مرويه از ائمه اطهار بر يك نظر نيستند و از آنجا كه قول به اقوي موجبي است براي عبادات لذا دست بتحرير اين رساله زدم تا دقيقاً معني و منظور آنرا روشن كنم. (عبدالله انوار) رساله اي است در بررسي و تحقيق معني بداء با استناد به اخبار وارده در اين باب و رد نظريات فخر رازي در تفسير كبير در مورد به مسئله بداء. بنابرآنچه در فهرست كتبخانه آستان قدس رضوي آمده اين رساله در 14 شوال 1099 تاليف گرديده است مولف در اين رساله از علامه مجلسي (ره) با عبارت «بعض الافاضل في كتاب بحارالانوار و غيره من مولفاته قال دام ظله» و از استادش با عبارت «و منها ما افاده استاذنا مولانا العالي في بعض تعليقاته علي الكافي و هو محمد شفيع ... انتهي كلامه متعنا الله بطول بقائه ... » ياد منوده است. (مرعشي نجفي، محمود) آغاز كتاب: بسمله الحمدلله الذي يمحو ما يشاء و يثبت و عنده ام الكتاب ... انجام كتاب: كما يدل عليه حديث جابر و غيره ... والحمدلله علي نواله و الصلوة‌ و السلم علي النبي محمد و آله. [كتابخانه ملي 9/464؛ مجلس شورا 3/97؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 84؛ الكواكب المنتشرة 570؛ ]