جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ردّ «ميزان الحق» هنري مارتن پادري (1810-1883م) است، به نام فتحعلي شاه و عباس ميرزا نايب السلطنه و بدستور ميرزا عيسي قائم مقام فراهاني درسال 1232 نگاشته است. با ذكر اعتراضات پادري. (محمد باقر حجتي) مؤلف از دانشمندان معروف نيمه اول قرن سيزدهم بوده و در اصفهان مي زيسته است و اين كتاب را در رد بر يكي از مبلغين پرتستان كه در آن زمان در ايران بوده و به پادري معروف شده است در زمان فتحعلي شاه نوشته و در خطبه كتاب نام عباس ميرزا نايب السلطنه را نيز برده و خود گويد كه ميرزا عيسي قائم مقام فراهاني وزير معروف، به او پيغام داده كه چنين كتابي بپردازد. (سعيد نفيسي) آغاز كتاب: بسمله. الحمدلله الاول بلا اول کان قبله و الآخر بلا آخر يکون بعده ... پس بر راي اخوان صفا و خلاّن وفازاده خاکسار بي قدر و مقدار عرضه مي دارد که درعهد معدلت مهد پادشاه انجام كتاب: حاجتي باعاده آن نمي باشد الحمدلله ... علي هاجرها وآله الوارثين لکماله سلام الله اکمل التام الشامل العام وصلواته الدائمة وبرکاته القائمة والسلام. [مرعشي 3/249؛ نسخه هاي خطي فارسي، منزوي 2/931؛ الذريعة 6/257؛ کتابخانه ملک 2/207؛ فهرست آستان قدس 1/114 [براي اطلاع از بقيه كتبي كه بر رد اين كتاب نوشته شده است بنگريد به الذريعة 10/214 ذيل عنوان «الرد علي الفادري (پادري) النصراني» ] و 4/91؛ الهيات تهران ص 46؛ ادبيات تهران 3/11 و 15؛ كتابخانه مجلس شورا 6/59 و 23/598 و 10/2098؛ دائرة المعارف بزرگ اسلامي 2/86؛ ذريعه 3/102 «برهان الملة» ناشناخته، همانجا 6/257 «حجة الاسلام» كه مي گويد در رد هنري مارتن است با تاريخ نگارش 1332ق؛ اعلام 2/1665 علي النوري بن جمشيد؛ نسخه ها 2/947 «رد هنري مارتين» ناشناخته؛ مرعشي، اشكوري 3/249 كه تاريخ انجام را 1232 ق آورده است؛ مشار، فارسي 2/5084 «ميزان الحق» دو عنوان از دو تن؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص214؛ رايانه ملي ص 788؛ رايانه استان قدس؛ فهرستواره منزوي 9/261]

ترجمه تحت اللطفظي روان و شيوايي است از كتاب «اسرار الشهادة» سيد كاظمي رشتي كه به خواهش يكي از دوستان نگاشته شده است. (غلامي مقدم) [آستان قدس 26/86؛ رايانه آستان قدس]

كتاب شرح مفصل مزجي است بر رساله «اعتقادات مجلسي» كه در هنگام حيات وي باين تأليف پرداخته است. تاريخ ختم تأليف: سلخ ربيع الاول 1107 و در همين سال نيز نوشته شده. (مهدي ولائي) [فهرست آستان قدس 11/128]

در قضا و قدر پيرامن 280 بيت. مثنوي پيرامن 410 بيت. گويا دو گفتار دارد يكي به نظم و ديگري به نثر مباش اشرف چنان در بند تدبير كه داري مصلحت سازي چو تقدير (نوشاهي، عارف) آغاز كتاب: شنيدم روزي از روشن رواني چو گل نازك خيالي خورده داني مثل چون عقل اول در نكوئي چو هاتف شهره در تاريخ گوئي انجام كتاب: نظر پوشيد از اوضاع دنيا بسوي خلد رفت از راه دريا [كتابخانه ملك 8/21 و 9/125 و 8/441؛ فهرست آستان قدس 17/427؛ م 3042؛ فهرستواره منزوي 6/209و 4/3042؛ مشترك پاكستان 8/996-997؛ شورا 1/163/29]

مناظره اي است ميان بهلول و هارون الرشيد در فضايل حضرت امير المؤمنين كه بهلول با استدلال به آيات و روايات گوناگون، فضايل آن حضرت را بيان نموده است. (سيد محمود مرعشي) مناظره اي است بين ابو وهيب بهلول بن عمرو[عمر] صيرفي كوفي (--190ق) و هارون الرشيد خليفه عباسي (149-193ق.) و علماي حكومت هارون. بهلول در اين مناظره اثبات امامت علي (ع) پرداخته است. بهلول از عاقلان مجنون نما و اندرزگويان شاعر و صريح سخن كوفه بود كه افسانه هايي به وي منسوب است. [مرعشي 33/537]

اختصره من كتابه « الحكمة النبوية» الذي هو شرح لكتاب « الفقه الأكبر» المنسوب للامام أبي حنيفة النعمان. (عماد عبدالسلام رؤوف) [المكتبة القادرية 5/249؛ كشف الظنون 1287 و الجواهر المضية 1/139 و هدية العارفين 1/199]

این مناظره در عقاید به روایت ابن عباس است با عنوان سئوال الخضر لابی‌بکر و الزامه بالحجه.

در سفري كه سيد مهدي بن مرتضي بن محمد الحسني الحسيني الطباطبائي (بحر العلوم) از نجف به كربلا در سال 1211 داشتند، ‌مناظره اي با علماء يهود واقع شده كه آن مناظره در اينجا ثبت شده است. [آية الله فاضل خوانساري ص 13؛ الذريعه 22/303]

بهلول صيرفي كوفي در گذشته سال 190 باكنيت ابو وهيب، پدرش عمر و صيرفي از مردم كوفه و خود وي از عاقلان مجنون نما و اندرز گويان شاعر و صريح سخن بود و افسانه ها براي او ساخته شد. گويند: هارون رشيد براي شنيدن سخنان تند او، وي را احضار كرد. نجاشي (م450) آرد: فارس بن سليمان ارجاني كتابي به نام مسند ابو نراس و جحي و اشعب و بهلول و روايات و داستانهاي ايشان بساخت (مجمع الرجال قهپائي ج 15ص 12، ذريعه ج8ص 61ش 206 و ذريعه ج 21ص 25ش 3774) قاضي نورالله شهيد شوشتري كشته سال 1019 در مجالس المؤمنين ص 252 و به نقل از وي در ذريعه ج 8ص 61ش 206 و معجم المطبوعات سركيس ص 597 ياد كرده اند كه كتابي به نام «الدر الاصفي في مدح محمد المصطفي» منسوب به او در بمبئي به سال 1311 در 98 صفحه چاپ شده است (علينقي منزوي) [كتابخانه ملي 11/474؛ ]