جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در قرن هفدهم، یکی از راهبردهای اساسی به معرفت دینی «الهیات طبیعی» بود که تأثیر آن به واسطه برخی انتقادها از جمله نقدهای هیوم و کانت رو به کاهش نهاد. در آستانه قرن بیست ویکم ، ریچارد سوئین برن، فیلسوف تحلیلی دین با نگاه به پیشینه الهیات طبیعی و با طرح نظریه احتمالات ریاضی به موضوع «خداباوری فلسفی» می پردازد. وی با استفاده از نظریه بایس و فرمول احتمالات، که نسبت احتمال بین قضایا را بررسی و تعیین می کند، این گونه درصدد نتیجه گیری است که احتمال قضیه خدا وجود دارد بیش از نقیض آن است. از نظر وی هر پدیده ای که در عالم شاهد آن هستیم می تواند نظریه «خدا وجود دارد» را ثابت کند و اگر همه این گزاره های مشاهدتی را در نظر بگیریم احتمال وجود خدا بیش از عدم وجود خواهد بود. تأکید سویین برن در حوزه عوامل پیشینی این نظریه بر دو رکن استوار است: «بساطت نظریه» و «محتوای آن»، زیرا محتوای مشابه در چند نظریه، احتمال صدق را بالا می برد. «معرفت شناسی اصلاح شده»، موضوع فصل دیگری از نوشتار حاضر است که نیکلاس ولترستورف وپلنتینگا به تبیین و شرح و بسط آن پرداخته‌اند. رهیافتی که با موقفی معرفت شناسانه، تکیه بر سنت کالونی در مسیحیت دارد و استدلال می کند که اعتقاد به خدا امری طبیعی است و تار و پود وجود آدمی به آن سرشته شده است. از این منظر، اعتقاد به وجود خدا، یک اعتقاد و باور پایه و بنیادی است و چنین نیست که به صورت تبعی و فرعی از قراین و شواهد و دلایل دیگر برآمده باشد. وی معتقد است که فیلسوف مسیحی سنت معرفت شناسی اصلاح شده، از فلسفه دین، فلسفه ای را عرضه می کند که هدف آن دیدن تمام جوانب حیات انسانی و عقلانی در پرتو ایمان است. لذا دین را تابع آزمون موسوم به قرینه و بینه بی طرف قرار نمی دهد. بنابراین تمام توجه وی معطوف مباحثی پیرامون نقش واقعی عقل در ایمان یا نقش واقعی ایمان در عقل است. براساس این رویکرد، اصول ایمان نوعاً نیازمند تأیید تعقل و احتجاج نیست. البته این بدان معنا نیست که اصحاب معرفت شناسی اصلاح شده منکر مقتضیات عقلانیت هستند بلکه آنچه آنان انکار می کنند این ادعاست که معقول بودن باورهای دینی به ویژه باور به خدا در گروی ابتنای عقلانی آن ها باشد.

کتاب «الفرقة الناجیة» نوشته محمدموسوی سلطان واعظین شیرازی، که به زبان عربی تدوین شده، سعی کرده علل اختلاف و افتراق مسلمانان، و پدید آمدن فرقه‌های مختلف را مطرح ساخته و طی آن، سیر تاریخی پیدایش عقاید متفاوت را نشان دهد و از این منظر، فرقه‌ ها و آیین‌ های گوناگون، به ویژه مکتب تشیع را معرفی نماید.

کتاب «الفرقة الناجیة» نوشته محمدموسوی سلطان واعظین شیرازی، که به زبان عربی تدوین شده، سعی کرده علل اختلاف و افتراق مسلمانان، و پدید آمدن فرقه‌های مختلف را مطرح ساخته و طی آن، سیر تاریخی پیدایش عقاید متفاوت را نشان دهد و از این منظر، فرقه‌ ها و آیین‌ های گوناگون، به ویژه مکتب تشیع را معرفی نماید.

«عقد الدّرر فى اخبار المنتظر (عج)» به زبان عربى نوشته يوسف بن يحيى بن على بن عبدالعزيز مقدسى شافعى سلمى از علماى قرن هفتم مى‌ باشد. این اثر، مجموعه‌ اى روايى درباره مهدى موعود (عج) و خصوصيات ظاهرى، باطنى و اخلاقى ايشان، نشانه‌ هاى پيش از ظهور و دوران پس از ظهور آن حضرت است. مولف در نگارش اثر از احاديث و اخبار، نقل قول‌ هايى از علماى اهل سنّت و همچنين آثارى كه دانشمندان اهل سنّت در رابطه با امام زمان (ع) تاليف نموده‌ اند، سود جسته است و كاملا روش او سبقه نقلى دارد. ايشان ابتدا از احاديثى كه در صحيح بخارى و صحيح مسلم نقل شده، هر باب را شروع مى‌ كند و در ادامه از مستدرك حاكم نيشابورى، مسند احمد، سنن ابى داود، ابن ماجه، نسائى، ترمذى به ترتيب نقل اخبار مى‌ كند. بر مبناى باب اوّل اين اثر، امام مهدى (عج) از نسل رسول خدا (ص) و خاندان اوست و نام و كنيه ايشان، همانند نام و كنيه رسول خدا (ص) مى‌ باشد. در ابواب ديگر از ويژگى‌ هاى ذاتى و اخلاقى ايشان، كرامات امام زمان (عج)، مقام و منزلت و جوانمردى وى، فتوحات و پيروزى‌ ها و شيوه‌ هاى جنگى او، نماز خواندن حضرت مسيح (ع)، در پشت سر او، مدت حكومت و حيات ايشان و در بخش ديگر از عدالت‌ گسترى و رفتار و سلوك حضرت بحث مى‌ شود. و در آخر از نشانه‌ ها و علائم پيش از ظهور و در ادامه از حوادث و فتنه‌ هاى عصر ظهور و پس از شهادت ايشان سخن به ميان مى‌ آيد.

کتاب «الحسن العسکری علیه السلام، ابوالقائم من بنی هاشم (سیره و تعلیق و تحلیل)» نوشته کامل سلیمان، درباره تاریخ زندگی امام حسن عسکری علیه السلام و سیره آن حضرت می باشد.