جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : در نظر گرفتن هگل به عنوان خواننده و مخاطب انتقادی اقتصاد سیاسی کلاسیک تا به امروز مجموعه ای از پرسش های روش شناختی و نظری-عملی را مطرح می کند: رابطه گفتمان فلسفی با حال اجتماعی-تاریخی آن چگونه است؟ از یونانی ها و دیگر جهان های تاریخی گرفته تا مدرنیته؟ آیا دولت مدرن کارکرد اساسی خود را با حمایت از مالکیت خصوصی و روابط قراردادی بین شهروندان آزاد انجام می دهد؟ آیا راهی برای حل اساسی مشکلات ذاتی سرمایه داری وجود دارد؟، در چارچوب خود سرمایه داری؟ چه جایگزین های نظری در مقایسه با اقتصاد سیاسی کلاسیک و هگل از نظر تئوری اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده است؟ در این متن به دنبال ارائه راهنمایی های علمی و کتابشناختی پیرامون این موضوعات هستیم. بررسی ما از مفاهیم ارزش و سرمایه در اسمیت، سی، ریکاردو و هگل به دنبال نشان دادن درج و عملکرد مفاهیم کلاسیک اقتصادی در چارچوب یک تصور ایده آلیستی از جهان مانند مفهوم هگلی است. در نظام هگل، اقتصاد سیاسی به عنوان یک لحظه ضروری و به عنوان نمونه ای از تأمل یافت می شود که دلایلی برای راهنمایی برای روابط پیچیده بین علم، دانشگاه، جامعه و اقتصاد در زمان حال ارائه می دهد. یک موتیف بزرگ هگلی، ترکیب و جمع بندی است. می‌توانیم در نظر بگیریم که در هگل قدیم خلاصه‌ای از تمام اندیشه‌های اقتصادی تا زمان او و تعهدی برای ایجاد نظریه‌ای اقتصادی با فایده عملی آشکار می‌یابیم. ما متعهد به کاوش عمیق اندیشه هگلی هستیم تا الهامات روش شناختی و نظری برای مشکلات جدی زمان حال در مسائل اجتماعی و زیست محیطی پیدا کنیم.

ترجمه ماشینی : فلسفه حق هگل مدتهاست که به عنوان تنها جایگزین سیستماتیک سنت قرارداد اجتماعی مسلط در فلسفه سیاسی مدرن شناخته شده است. دین مویار در اینجا وظیفه دشوار خواندن و بازنمایی دیدگاه هگل از عدالت را با همان جذابیت شهودی بر عهده می گیرد که نظریه قرارداد اجتماعی را با رضایت داوطلبانه و واگذاری حقوق و امتیازات به چنین مدل جذابی تبدیل کرده است. مویار استدلال می کند که عدالت هگلی به درک صحیح نظریه ارزش هگل و مدل زندگی بستگی دارد که از طریق آن مفهوم کلی ارزش، یعنی خیر، عملیاتی می شود. مویار با بررسی دقیق اپیزودهای کلیدی در پدیدارشناسی روح و کل فلسفه حق، نشان می‌دهد که چگونه هگل روایت خود از عدالت را از طریق روش استنتاج‌گرایانه توسعه می‌دهد که به موجب آن محتوای حق در ساختارهای هنجاری ضخیم‌تر آشکار می‌شود. او ادعا می‌کند که نظریه ارزشی که هگل در کنار شرح حق توسعه می‌دهد، متکی بر وحدت سازنده خودآگاهی و زندگی، تفکر ناب و انگیزه‌های طبیعی است. مویار استدلال می‌کند که تبیین بیانگر هگل از اراده آزاد او را قادر می‌سازد تا حقوق را نه صرفاً به‌عنوان ادعاهای انتزاعی، بلکه بیشتر به‌عنوان تحقق ارزش در زمینه‌های اجتماعی شناخت متقابل نظریه‌پردازی کند. مویار نشان می‌دهد که روایت هگل از عدالت، نظام زنده‌ای از نهادها است که بر ارتباط نزدیک حوزه‌های اقتصادی و سیاسی و بر درک قانون از طریق اعمال عقل عمومی متمرکز است. مویار از متافیزیک دولت هگل به عنوان گزارشی از حاکمیت خیر دفاع می کند و نشان می دهد که چرا هگل فکر می کرد که فلسفه نیاز به ارائه گزارشی از تاریخ جهان و اصلاح دین برای تقویت نظم اجتماعی مدرن دارد.

ترجمه ماشینی : این جلد شامل تکه‌های دست‌نویس کل پیش‌نویس اولیه‌ترین نظام فلسفی هگل است. هگل پیش از این توضیحات اکتشافی درباره منطق، متافیزیک و قانون طبیعی انجام داده بود و اسناد مربوطه در جلد 5 نسخه متنی تاریخی «آثار کامل هگل» گنجانده شده بود. پیش‌نویس‌های موجود در این جلد به‌عنوان «قدیمی‌ترین» پیش‌نویس‌های سیستم هگل به معنای محدود «کل سیستم فلسفی توسعه‌یافته» در نظر گرفته می‌شوند. دوره ینا دوره انفجاری خلقت فلسفی هگل بود. از منظر روند توسعه ایدئولوژیک دوره ینا هگل، کل نظام فلسفی ذکر شده در این جلد به عنوان فلسفه نظری تلقی می شود، یعنی دو بخش دیگر نظام، یعنی فلسفه طبیعی و فلسفه معنوی، همچنان تابع هستند. تحت عنوان فلسفه نظری، به وضوح به فلسفه واقعی تقسیم نشده است. بنابراین، فلسفه طبیعی محتوای اصلی این جلد را تشکیل می دهد که بیش از سه چهارم کل کتاب را به خود اختصاص داده است.

ترجمه ماشینی : فرم متابولیک خود را به محتوا وارونه می کند. هافمن با برجسته کردن رئالیسم مفهومی هگل، بر حرکتی کمتر ارزش در دیالکتیک خود تمرکز می کند: وارونگی (μεταβολή). نویسنده از پیش سازهای کانت ادعای فیلسوف را مبنی بر عدم ارائه دلیل کامل برای جدول مقولات خود تأیید می کند: آسان است! هافمن نشان می دهد که چگونه رویکرد جدید او بر روی اصطلاحات اصلی هگل – از لحاظ پارادایماتیک زبان و فردیت – در کار تحلیلی مفصل از طریق دو شاهکار بزرگ: پدیدارشناسی و منطق عینی کار می کند. هافمن از وارونگی آگاهی در آغاز اولی گرفته تا روش ها و ذهنیت جوهر در پایان دومی، رئالیسم مفهومی عصری و دیالکتیک متابولیک هگل را به عنوان کلیدهایی برای اثبات ادعای فیلسوف برای منطق خود توسعه می دهد: این در واقع علم مطلق است. فرم!