جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

كتاب «الإيضاح» يكى از قديمى‏ ترين متون كلامى شيعه محسوب مى‏ شود. فضل بن شاذان، اين كتاب را در اثبات حقانيت مذهب شيعه نوشته است. او از قرآن و روايات و براهين استفاده كرده ت تا استقامت طريقه شيعه اثنى عشر را اثبات كند. موضوع بحث كتاب، اساسى‏ ترين مساله اختلافى شيعه و سنى مى ‏باشد كه آن مساله امامت است. فضل بن شاذان در «الإيضاح» ابتداء منشأ اختلاف فرق اسلامى را بيان كرده و سپس به بيان آراء و عقائد فرق مى ‏پردازد. او از آراء فرقه ‏هاى جهميه، معتزله، جبريه، اصحاب حديث، مرجئه و خوارج را بيان مى‏ كند. در ادامه از علماء و بزرگان اين فرقه‏ ها بحث مي كند، سپس مولف فتاوا و اقوالى را از بزرگان اهل سنت‏ نقل كرده و بعد از آن به احتجاجات بين شيعه و ديگر فرق و مذاهب و ادله رد حقانيت آنها مى ‏پردازد. او در آخر به بعضى از شبهاتى كه عليه شيعه وارد شده است، جواب مى ‏دهد.