جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: به ما گفته می شود که عقل چیزی است که ما را انسان می کند، منبع دانش و خرد ماست. اگر عقل بسیار مفید است، چرا در حیوانات دیگر نیز تکامل نیافته است؟ اگر عقل تا این حد قابل اعتماد است، چرا ما این همه مزخرفات کاملاً مستدل تولید می کنیم؟ هوگو مرسیه و دن اسپربر در گزارش پیشگامانه خود از تکامل و عملکرد عقل، تلاش کردند تا این معمای دوگانه را حل کنند. دلیل، آنها با ترکیبی قانع‌کننده از شواهد واقعی و تجربی استدلال می‌کنند که برای استفاده انفرادی، برای رسیدن به باورها و تصمیم‌های بهتر به تنهایی طراحی نشده است. در عوض، عقل به ما کمک می کند تا باورها و اعمال خود را برای دیگران توجیه کنیم، آنها را از طریق استدلال متقاعد کنیم، و توجیهات و استدلال هایی را که دیگران برای ما مطرح می کنند، ارزیابی کنیم. به عبارت دیگر، عقل به انسان ها کمک می کند تا از محیط اجتماعی غنی منحصر به فرد خود بهتر بهره برداری کنند. این تفسیر کنش متقابل توضیح می دهد که چرا عقل ممکن است تکامل یافته باشد و چگونه با مکانیسم های شناختی دیگر مطابقت دارد. نقاط قوت و ضعفی که مدت‌ها فیلسوفان و روان‌شناسان را متحیر کرده‌اند، معنا می‌کند - چرا عقل به نفع آنچه ما قبلاً به آن اعتقاد داریم تعصب دارد، چرا ممکن است به ایده‌های وحشتناکی منجر شود و در عین حال برای گسترش ایده‌های خوب ضروری است. معمای عقل، بلندپروازانه، تحریک‌آمیز و سرگرم‌کننده، بحث‌هایی را در میان روان‌شناسان و فیلسوفان به راه می‌اندازد و بسیاری از افراد منطقی را وادار می‌کند در تفکر خود تجدیدنظر کنند.

ترجمه ماشینی : هگل و آزادی مدرن‌ها که برای اولین بار به زبان انگلیسی در دسترس است، بحث درباره اصول سیاسی و فلسفی عمده زیربنای لیبرالیسم معاصر را از طریق تفسیری انقلابی از اندیشه G. W. F. هگل احیا می‌کند. دومنیکو لوسوردو، یکی از هگلیان برجسته جهان، فاش می‌کند که فیلسوف کاملاً درگیر مناقشات سیاسی زمان خود بوده است. با انجام این کار، او نشان می‌دهد که چگونه موضوعاتی که هگل در قرن نوزدهم به آن پرداخته بود، با بسیاری از دغدغه‌های سیاسی اصلی امروز، از جمله مسائل جامعه، ملت، لیبرالیسم و آزادی، طنین‌انداز می‌شود. لوسوردو بر اساس بررسی کل مجموعه هگل - از جمله دست‌نوشته‌ها، یادداشت‌های سخنرانی، نسخه‌های مختلف متون و نامه‌ها - آثار فیلسوف را در زمینه‌های تاریخی و موقعیت‌های سیاسی که در آن سروده شده‌اند، قرار می‌دهد. هگل و آزادی مدرن‌ها به طور متقاعدکننده‌ای استدلال می‌کنند که کشمکش بین تفاسیر «محافظه‌کار» و «لیبرال» از هگل، مهم‌ترین جنبه‌های اندیشه سیاسی او را مبهم و تحریف کرده است. لوسوردو این دوگانگی گمراه‌کننده را آشکار می‌کند و بحث روشن‌کننده‌ای از رابطه بین فلسفه سیاسی هگل و تفکر کارل مارکس و فردریش انگلس ارائه می‌دهد. او همچنین ایده‌های هگل را در رابطه با نوشته‌های مرتبط دیگر شخصیت‌های اصلی فلسفه سیاسی مدرن مانند ژان ژاک روسو، جان لاک، ادموند بورک، جان استوارت میل، جرمی بنتام، کارل پوپر، نوربرتو بابیو و فردریش هایک مورد بحث قرار می‌دهد.