جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

طراحان برنامۀ آموزش فلسفه به کودکان و بسیاری دیگر از اندیشمندان این عرصه، بر این عقیده‌اند که فلسفه برای کودکان برنامه‌ای برای افزایش مهارت تفکر نقاد و خلاق در درک مسائل فلسفی نزد کودکان است. این برنامه در پی‌ِ جریانی است که پرسیدن و به‌عبارتی فلسفیدن را به کودکان آموزش دهد. هدف پژوهش حاضر تحلیل و نقد آموزش فلسفه برای کودکان و بررسی چرایی و چگونگی کاربرد آن در نظام آموزشی ایران با استفاده از دو روش توصیفی و تحلیلی است. برای رسیدن به پاسخ هرکدام از پرسش‌های پژوهش باید روشی متناسب با اقتضائات هر پرسش و پاسخ را به‌کار گرفت. ازاین‌رو در این مطالعه روش‌های توصیفی ـ تحلیلی به‌کار گرفته شده‌اند. روشی که در این پژوهش برای پاسخ‌گویی به پرسش اول، بررسی مبانی آموزش فلسفه برای کودکان و پرسش دوم، بررسی انتقادهای وارد بر آموزش فلسفه برای کودکان مورد استفاده قرار می‌گیرد، روش توصیفی است. درواقع ابتدا آموزش فلسفه برای کودکان را توصیف کرده‌ایم. سپس در پاسخ به سؤال سوم چرایی و چگونگی کاربرد آموزش فلسفه برای کودکان در نظام آموزشی ایران از روش تحلیلی بهره گرفته‌ایم. بدین‌صورت که دلالت‌های آموزش فلسفه برای کودکان را در نظام آموزشی ایران تحلیل کرده‌ایم. منابعی که در این پژوهش مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از آثار لیپمن که منابع اولیه محسوب می‌شود و آثار و پژوهش‌های دیگران، بالغ بر ۲۰ مقاله در این زمینه که منابع ثانویه به‌شمار می‌آیند.

هدف از این پژوهش ، دستیابی به مفهوم مطالعه و تحلیل هستی شناختی از دیدگاه امام علی ( علیه السلام ) بر مبنای نهج البلاغه است . بنابراین این پژوهش با هدف دستیابی به مفهوم ، اهداف و مبانی و روش های تربیتی هستی شناسی برخاسته از نهج البلاغه ، که نگارنده با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی به گردآوری و تدوین آن پرداخته است . یافته های این پژوهش حاکی از آن است که هستی شناسی شاخه ای از فلسفه است که زیر مجموعه آن است و انسان نیز جز این هستی است و این هستی مخلوق آفریدگاری حکیم و دانا که همانا خداوند متعال است که با توجه به صفات الهی هدف خداوند متعال از خلقت هستی از جمله انسان و مسخر کردن طبیعت برای او عبادت و بندگی و در نهایت قرب الهی است .