جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: موضوع و اهداف: نظریه شکاف آگاهی یکی از نظریه های مرتبط با حوزه نفوذ رسانه های جمعی است. طرح تئوری شکاف آگاهی در ابتدا شامل یک رابطه ساده بین وضعیت اجتماعی-اقتصادی افراد و میزان شکاف آگاهی بین گروه های مختلف بود. این بدان معناست که هر چه وضعیت اقتصادی-اجتماعی افراد کمتر باشد، دسترسی کمتری به اطلاعات دارند و بالعکس. اما بعدها نه تنها پایگاه اجتماعی-اقتصادی بود که میزان دسترسی افراد به اطلاعات را تعیین کرد، بلکه میزان آگاهی آنها از موضوعات مهم مرتبط با گروه های اجتماعی نیز می تواند تحت تأثیر متغیرهای دیگری مانند علاقه یا نیاز افراد به اطلاعات قرار گیرد. روش و یافته‌ها: مطالعه توصیفی-تحلیلی این موضوع نشان می‌دهد که نظریه شکاف دانش به معنای بی‌اطلاع طبقه پایین از داده‌ها و اطلاعات موجود نیست، بلکه ادعا می‌کند که رشد دانش در میان گروه‌های رده بالا نسبتاً بالاتر است و این شکاف اطلاعاتی روز به روز عمیق تر و عمیق تر خواهد شد. نتیجه گیری: اساس این نظریه این است که ارتباطات جمعی نابرابری های اطلاعاتی موجود را تقویت یا افزایش می دهد. این تحقیق به دنبال پاسخگویی به این سوال است که نظریه شکاف دانش چیست و چگونه می‌توان تاثیرات آن را تحت تاثیر نابرابری‌های اطلاعاتی قرار داد.

اباضیه فرقه‌ای وابسته به خوارج است که تا به امروز باقی مانده است. نظام اعتقادی آنان نظامی تقریباً مستقل است که عالمان و مفسرانی چون أطَّفَیَّش تلاش کرده‌اند آن را تبیین و حفظ نمایند. مسأله مهم، تحلیل تصورات توحیدی اباضی و مقایسه آن با برداشت‌های مفسری چون علامه طباطبایی است که توحید قرآنی را با روش قرآن به قرآن تبیین کرده است. پژوهش حاضر با روش تحلیلی، به مطالعه تطبیقی بین برداشت‌های تفسیری أطَّفَیَّش و علامه طباطبایی درباره توحید الهی پرداخته است. هر دو به وحدت ذات خدا و عینیت صفات با ذات رسیده‌اند؛ اما برداشت‌های تفسیری أطَّفَیَّش، مبتنی بر روش عقلی، روایی و قرآنی و متأثر از سابقه تاریخی و تلفیق بین عقاید معتزله و اشاعره و تعدیل عقیده خوارج است درحالی‌که برداشت‌های علامه، بر روش قرآنی و فارغ از تعلقات فکری شخصی مبتنی است. برداشت أطَّفَیَّش تنزیه محض و برداشت علامه جمع بین تشبیه و تنزیه است. نگاه آنان درباره رؤیت پروردگار در دو سطح متفاوت است. أطَّفَیَّش اختیار را در قالب نظریه خلق و کسب قرار می‌دهد، ولی علامه با نگاه طولی به اراده خدا و انسان، اختیار انسان را می‌پذیرد.