جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حکمت عملی، مبحثی جامع، کاربردی و ناظر بر بایدها و نبایدهای زندگی فردی و اجتماعیست که در آثار تعلیمی- حکمی از بسامد بالایی برخورداراست. از ‌آن‌جایی که ادبیات فارسی پس از اسلام، همواره تحت تأثیر آموزه‌ها ، معارف قرآن و احادیث قرار داشته‌؛ نهج‌البلاغه، توأمان با داشتن فصاحت و بلاغت، چند بعدی بودن و شمول آن بر آموزه‌ها و معارف الهی و حکمی، توانسته‌است به مثابه منبعی سرشار از آموزه‌های معنوی فردی و اجتماعی، مورد توجه ویژۀ نویسندگان،شاعران و ادیبان، قرار‌بگیرد. این پژوهش، با روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه‌ای، به بررسی بازتاب مضامین مرتبط به حکمت عملی علوی نهج‌البلاغه در حدیقةالحقیقۀ سنائی پرداخته‌‌است. اثبات این بازتاب‌ها، در کنار اظهار ارادت خالصانۀ سرایندۀ آن، به امام­علیg، نشان داده‌است که نهج‌البلاغه، یکی از منابع فکری سنائی، در سرودن حدیقه است و این اثر می‌تواند در راستای اشاعه فرهنگ اصیل اسلامی _ ایرانی و صیانت از میراث مکتوب، به عنوان پل ارتباطی، میان اندیشه‌های امام علی علیه السلام و مخاطبانش، نقش ویژه‌ای، ایفا کند.