جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در اسلام هیچ حکمی اعم از وجوب و حرمت، بی ­جهت نیست و قطعاً حکم تحریم موسیقی و غنا به سبب مفاسدی است که در آنهاست و آن چیزی که انسان را سرگرم کند و از امری غافل و از عقاید دینی انحراف نماید به عنوان لهو بیان می‌­شود که در غنا نیز نمود پیدا می­ کند و علمای دین با استناد به آیات و روایات غنا را در مواردی چون: کسب زنان آوازه­ خوان که مردان بر آنان وارد می­ شوند، با لهو و لعب و سخنان باطل همراه باشد، خرید و فروش کنیزان آوازه­ خوان و آموزش و شنیدن آوای آنها، صدایی که از صوت و لحن اهل فسق و معصیت باشد، در قرآن، دعا و مرثیه و ... حرام می ­دانند و مزمار، طبل زدن، نواختن عود، تار، بربط، دف زدن و ... از آلات غنا و موسیقی حرام است، اما در جوامع اسلامی در بین مردم از لحاظ حرام و حلال بودن غنا و موسیقی اختلاف نظر وجود دارد که باعث ایجاد شبهه می­ شود، چرا که امروز به جای توجه به حرام یا حلال بودن غنا، به عنوان کسب در بین مردان و زنان رواج شده، با لهو و لعب همراه است، زن و مرد اختلاط می ­شود، آموزشگاه راه ­اندازی می­شود، تکثیر و توزیع می ­شود و از آلات موسیقی جدید استفاده می­ شود، بنابراین، در این زمینه همسویی و ارایه راهکار از سوی علمای موسیقی و همچنین از منظر شرعی از سوی مراجع و علمای دینی لازم و ضروری است.