جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : یورگن هابرماس بیش از سی سال از مطالعات خود را به علوم اجتماعی اختصاص داده است تا از طریق بازسازی سنت های فکری موجود در آنها، چارچوب نظری مرجعی را تعریف کند که برنامه های پژوهش تاریخی-اجتماعی را هدایت می کند. مانند کلاسیک‌های بزرگ تفکر جامعه‌شناسی، او سعی کرد با بیان صریح مفروضات، روش‌ها و اهداف نظریه اجتماعی به عنوان پیش‌نیاز ضروری برای تحقیقی که مرزهای رشته‌ای جامعه‌شناسی را گسترش می‌دهد، به «مشکلات جامعه به‌عنوان یک کل» بپردازد. از یک سو به تأمل فلسفی، از سوی دیگر به پژوهش تاریخ نگاری. در سفر طولانی آموزش علمی او، این برنامه نشان دهنده موضوع مشترک در تحلیل «نظام های فرهنگی»، «نظام های اجتماعی»، «نظام های شخصیتی» و بالاتر از همه، در «نظریه تکامل اجتماعی» است. بازسازی شرایط لازم برای پیدایش انسان شناختی اشکال اجتماعی-فرهنگی زندگی - "انسان سازی" - تا بررسی منطق و پویایی توسعه "شکل بندی های اجتماعی" که او آنها را به ابتدایی، سنتی، مدرن و معاصر تقسیم می کند. لئوناردو سپا در پس‌گفتار نسخه ایتالیایی Profile politico-filosofici (2000)، مجموعه‌ای که شامل نوشته‌هایی از چهل و پنج سال مطالعه (1953-1998) است، بر دو جنبه اساسی کار هابرماس تأکید می‌کند: «انسجام نظری». و "شخصیت جذب کننده". هابرماس متفکری «انقلابی» نیست، بلکه «اصلاح‌طلب» است که با توسل به تصویری مهندسی، به انزوای «اندیشه‌ای که خندق می‌کند»، «پل‌سازی» میان حوزه‌های دانش را ترجیح می‌دهد. این پژوهش به دلیل تلاش برای اجرای انتقادی دستاوردهای تخصصی علوم اجتماعی و فلسفه، با هدف این تنش یادگیری در ساخت یک چارچوب کلی قابل توجه است. این جلد برگرفته از گفت‌وگوهای سمینار ما، که شکل گفت‌وگوی «تغییر واژه‌ها» را حفظ می‌کند، بر جوامع معاصر - بازنگری ساختار آنها، چالش‌های کنونی و سناریوهای آینده - و بر عملکرد اجتماعی جامعه‌شناسی تمرکز دارد. نتیجه بررسی پدیده های اساسی برای درک دگرگونی های مدرنیته است: مدرنیزاسیون، سرمایه داری سازمان یافته، دولت رفاه، دموکراسی سیاسی، تنوع فرهنگی، افکار عمومی در عصر رسانه ها، جهانی شدن، بحران اکولوژیکی، نابرابری های جهانی، درگیری های ملی گرایانه. تروریسم اسلامی، سکولاریزاسیون، مهندسی ژنتیک، ادغام اروپا و سیاست جهانی. در بازآرایی مضامین جامعه‌شناختی پیشنهادی او، ما سعی کرده‌ایم تحلیل‌های جوامع معاصر را در سطحی تنظیم کنیم که در سطح اظهارنظرهای خیلی آسانی که روشنفکران، سیاستمداران و مردم عادی دوست دارند درباره رویدادهای جاری انجام دهند و حفظ شود، قرار نگیرد. مروری بر کار، روشن کردن متن و نقاط کور آن. جلد به عنوان یک ابزار کاری که با خواندن انتقادی همراه است، پیشنهاد شده است. در پس‌زمینه، این سؤال باقی می‌ماند که آیا هابرماس واقعاً موفق می‌شود، در برنامه‌های سفر خود از طریق «تاریخ ایده‌ها»، به انسجام منطقی و عمق تحقیق لازم برای «نظام‌سازی» تحقیقات علوم اجتماعی دست یابد. برخی ابهاماتی که با مقایسه با متون و ادبیات انتقادی تأیید می‌شوند، به ما پیشنهاد می‌دهند که یک مطالعه خاص برای مسائل روش‌شناختی اختصاص دهیم که مفهوم «علم بازسازنده» را روشن کند و کاربردهای آن را در زمینه نظریه‌های بازتولید فرهنگی، اجتماعی شدن و تکامل شکل‌بندی‌های اجتماعی - مطالعه‌ای که طرح‌های کلی آن فقط در مقدمه پیش‌بینی شده است. برنامه پژوهشی و دریافت انتقادی آن در رابطه با مفروضات نظریه تکامل اجتماعی. امیدواریم با استفاده از بیانی شاد از کارل پوپر، به وضوح استدلال و سادگی زبانی به دلیل اعتماد خواننده، با اعتماد به "همکاری دوستانه و خصمانه بسیاری از دانشمندان" دست یافته باشیم.

ترجمه ماشینی : در مرکز بازتاب فلسفه و علوم اجتماعی، مفهوم فرهنگ طیفی از معانی به خود گرفته است که خلاصه کردن آن در تعریفی که چند بعدی نیست دشوار است. ولایات معنایی متعددی وجود دارد که در آنها این مفهوم به طور انعکاسی تکرار می‌شود و نظم‌های واقعیت و دیدگاه‌های تحلیلی متمایز را به نمایش می‌گذارد. علاوه بر هویت چندوجهی، تحلیل‌های فرهنگ در سطح تاریخی، زمینه‌ای کاملاً مدرن از پیدایش را ارائه می‌دهند که ارتباط آن در حال افزایش است. در کنار پرورش «روح»، مانند دانش و تهذیب شخصی، این علوم تاریخی و مردم شناسی، بین آغاز و پایان قرن نوزدهم، خواهد بود که دانش جدید را نسبت به آن «تار عنکبوت» بازنمایی ها آشکار خواهد کرد. آداب و رسوم و آداب و رسومی که انسان هم خالق و هم محصول آن است. این جلد تأملات پیچیده یورگن هابرماس را در مورد اشکال «ضمنی» و «صریح» دانشی که زیربنای فرآیندهای درک و یادگیری هستند، نظام‌بندی می‌کند: زبان نمادین و دستوری، عقل سلیم، تصاویر جهان (اسطوره‌شناسی، ادیان و متافیزیک)، حوزه‌های تخصصی. ارزش (علوم و فنون، اخلاق و قانون، زیبایی شناسی و هنر)، محصولات و رویه‌های آنها، بلکه مهارت‌های شناختی، اجتماعی و بیانی لازم برای «بررسی» چنین استدلال‌هایی. این بازسازی است که در یک «برنامه پژوهشی» که هابرماس از کلاسیک‌های تفکر جامعه‌شناختی بازیابی می‌کند، به بازتولید فرهنگی اجازه می‌دهد تا به‌عنوان حوزه‌ای از نظر تحلیلی متمایز از جامعه ظاهر شود، اما به فرآیندهای ادغام اجتماعی و جامعه‌پذیری وابسته است.