جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از گذشته‌های دور ترجمه بین‌زبانی همواره موردتوجه بوده است. از زمانی که اسلام موردپذیرش مسلمانان غیرعرب قرار گرفت، موضوع ترجمه قرآن نیز مطرح شد. با توجه به جایگاه ویژه قرآن و غیربشری بودن آن، ترجمه قرآن به زبان‌های غیرعربی پرچالش‌ترین موضوع در بین مترجمان بوده و هست. به‌ویژه انتقال مفهوم کنایات و مثل‌ها با توجه به بعد اعجاز قرآن تقریباً کاری غیرممکن است. درعین‌حال با ترویج گسترده اسلام در سطح جهان و لزوم بهره‌گیری همه مسلمانان از این منبع وحی، ترجمه قرآن امری اجتناب‌ناپذیر است. از طرفی آشنایی اکثریت مردم دنیا با زبان انگلیسی، ترجمه قرآن به این زبان را از اهمیت ویژه‌ای برخوردار کرده است. این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی، به دنبال پاسخ به این سوال است که مترجمان انگلیسی قرآن (آربری، صفارزاده، پیکتال و یوسف علی) در ترجمه واژه «بعض» و ترکیبات آن، چگونه عمل کرده‌اند؟ در بررسی ترجمه‌های موجود تأثیر تفاوت زبان مادری و تفاوت‌های فرهنگی مترجمان، در آثار ارائه‌شده کاملاً مشهود است. البته گاهی حسب نیاز گریزی به دیگر ترجمه‌ها نیز زده شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که در بیشتر موارد به نقش دستوری واژه یا معنای خاص آن در ترکیب استفاده‌شده، بی‌توجهی شده و ترجمه صحیحی ارائه نشده است.